Ασύρτικο της Γαίας - Wild Ferment 2008

Όταν το πρωτοδοκίμασα, εντυπωσιάστηκα. Ένα κρασί που θα το χαρακτήριζα διαφορετικό (τουλάχιστον). Αν και υποκειμενικός λόγω λατρείας στην ποικιλία Ασύρτικο, θεωρώ ότι κανείς δε μπορεί να το χαρακτηρίσει ένα συνηθισμένο κρασί.
Η φιάλη του 2008 ήταν μια πολύ ευχάριστη εμπειρία και το κρασί προέρχεται από αυτόριζο αμπελώνα 80 ετών στη Σαντορίνη. Έντονα ορυκτά αρώματα, ιώδιο και καπνός, ίσως και κάποια βότανα. Συγκλονιστικά. Μυρίζοντάς το, ταξιδεύεις νοητά στη σαντορίνη, στα βράχια, στη θαλασσινή αλμύρα του ηφαιστιογενούς βράχου. Στο στόμα είναι πλούσιο, λιπαρό, μεστό, με αυτή την ορυκτή αίσθηση να παραμένει, αλλά και με μια παρουσία εσπεριδοειδών. Επίγευση διαρκείας. Μου φάνηκε λιγότερο μεταλλικό από άλλα ασύρτικο, ίσως οι ζυμομύκητες να κάνουν τη διαφορά, ίσως ο ορεινός αμπελώνας, ίσως η προσεχτική επιλογή των οινοποιημένων ποσοτήτων που θα δημιουργήσουν το τελικό προϊόν ώστε να παραχθεί το wild ferment. Το συγκεκριμένο κρασί μπορεί να καταναλωθεί και σε λίγο υψηλότερες για λευκό οίνο θερμοκρασίες, ίσως και στους 12 -13 βαθμούς για να μπορέσει να εξαπλώσει τον πολύ πλούσιο χαρακτήρα του. Τολμήστε (και μάλλον θα ανταμοιφθείτε)! Εννοείται ότι αναδεικνύεται κατά τη διάρκεια γεύματος, για εμάς συνόδευσε ψητούς σαργούς.
Και λίγα λόγια για το χαρακτηρισμό wild ferment (Μπράβο στη Γαία και τον κύριο Παρασκεύοπουλο που το εφάρμοσε και μας διδάσκει). Η οινοποιητική αυτή τεχνική στηρίζεται στη χρησιμοποίηση επιλεγμένων στελεχών ζυμομύκητων από τα αμπέλια, οι οποίοι θα καθορίσουν το χαρακτήρα του κρασιού. Επειδή όμως η φύση έχει του κανόνες της, ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος πως θα εξελιχθεί η ζύμωση. Κατ' εμέ θετικό διότι η κάθε εσοδεία θα είναι και διαφορετική, πότε καλή, πότε καλύτερη...
Ανάλογα με το ποιοί μύκητες θα επικρατούσαν, θα διαμορφωθεί και το κρασί της χρονιάς. Η φύση θα κάνει τη δουλειά της και θα μας εκπλήξει!