Syrah Κτήμα Άλφα 2006

Με αφορμή μια πρόσφατη συζήτηση για το συγκεκριμένο οινοποιείο και με την ευγενή καλωσύνη ενός εκλεκτού φίλου και οινολάτρη, ήπιαμε μια φιάλη από τις παλιές εποχές του κτήματος Άλφα. Syrah 2006, καλλιεργημένο στη Φλώρινα από τους Α. Ιατρίδη και Μ. Μαυρίδη. Δύο οινοποιοί που έχουν φτιάξει εξαιρετικά κρασιά και ανέβασαν το επίπεδο στον ελληνικό οινικό χώρο. Μια επίσκεψη στις εγκαταστάσεις τους εκπλήσει ιδίως αν υπάρξει και ξενάγηση από τον κο Ιατρίδη.

Βαθύ ρουμπινί χρώμα, αδιαπέραστο. Μύτη κλειστή που ήθελε χρόνο για να αποκαλύψει κόκκινα φρούτα, μούρα, ξερά δαμάσκηνα και πολλά πιπέρια. Σώμα πυκνό, μεστό με ωραίο όγκο και ευχάριστα πικάντικο. Τανίνες ισορροπημένες, βελούδινες και μια ελαφριά κάπνα από το βαρέλι. Αν και 6ετίας, το κρασί δείχνει αρκετά νέο και υποσχόμενο. Η επίγευση είναι διαρκείας και απολαυστική. Ένα κρασί που ενδείκνυται για πολλή παλαίωση και που δείχνει στην πράξη την υψηλού επιπέδου δουλειά που έκανε το κτήμα Άλφα από τη στιγμή δραστηριοποίησης του. Αυτό που θέλουμε να δούμε είναι τις νεότερες παραγωγές τους.


Βαθμολογία: 90/100

Άγιος Χρόνος 2008

Μέσα στις εορτές δοκιμάσαμε και ένα ιδιαίτερο κρασί από το κτήμα Αβαντίς. Άγιος χρόνος εσοδείας 2008. Ένα χαρμάνι από syrah (στο οποίο ειδικεύεται το κτήμα) μαζί με την αρωματικότατη ποικιλία viogner. Όπως έχει αναφερθεί και στο παρελθόν, αυτή είναι μια τεχνική που εφαρμόζουν στο Ροδανό. Το στιβαρό και πιπεράτο syrah αναμιγνεύεται με το γλυκά αρωματικό viogner ούτως ώστε να μαλακώσουν οι τανίνες, να σταθεροποιηθεί το χρώμα και να ενταθούν η γευστική πολυπλοκότητα. Η συμμετοχή του syrah ποτέ δεν ξεπερνά το 10% και στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι 8%.

Βαθύ κόκκινο χρώμα, μύτη με έντονη βιολέτα, κόκκινα φρούτα και γλυκά μπαχαρικά. Εννοείται πως χρειάζεται μετάγγιση σε καράφα πριν καταναλωθεί. Κι όσο περνούσε ο χρόνος, τόσο μεταλασσόταν και μας εξέπλησε. Το σώμα είναι πλούσιο και γεμάτο και οι τανίνες παρούσες αλλά ευγενικές. Κυρίαρχες οι με νότες βανίλιας από τη δωδεκάμηνη παραμονή σε καινούρια βαρέλια. Σίγουρα είναι ένα κρασί παλαίωσης και έχω κρατήσει απόθεμα για να το παρακολουθήσω την εξέλιξη του.

Βαθμολογία: 91/100

Γευστική Δοκιμή σε Νεμέες

Λίγο πριν τις εορτές των Χριστουγέννων μαζευτήκαμε για μια προεορταστική οινογνωσία αλλά και για φαγητό, αμπελοφιλοσοφία και προπάντων με καλή διάθεση. Η συνήθης ύποπτη παρέα λοιπόν μαζί με κάποιες νέες προσθήκες μελών έκανε μια τυφλη γευστική δοκιμή σε κάποιες Νεμέες. Καιρός ήταν καθώς αφενός δεν είχαμε δοκιμάσει Αγιωργήτικα στο παρελθόν μας και αφετέρου είχαμε αρκετό καιρό να βρεθούμε όλοι μαζί.

Τα κρασιά της δοκιμής ήταν:

Κτήμα Παπαϊωάννου 2006

Αγιωργήτικο Μπουτάρη 2008

Κτήμα Γαία 2006

Terra Leone Ammos 2006 (Παλυβός)

Μικροκλίμα Παπαϊωάννου 2005

Αγιωργήτικο Ελληνικά Κελλάρια 2008

Ομόφωνα η ετυμηγορία για το καλύτερο κρασί ήταν το Terra Leone Ammos 2006. Βαθυκόκκινο στο χρώμα, έντονη μύτη με κεράσι, βύσσινο, βιολέτα. Μεστό σώμα, πλουσιότατο, με πικάντικο χαρακτήρα. Ένα απολαυστικό κρασί με μακρά επίγευση που επιμένει.

Στη συνέχεια υπήρξε μια διχογνωμία με τη ζυγαριά να γέρνει προς το μέρος του Μικροκλίματος έναντι του κτήματος Γαία. Το Μικροκλίμα ήταν αρκετά πιο έντονο και ταννικό, αν και έχει κατέβει λίγο σε αλκοολικούς βαθμούς έναντι της εσοδείας του 2004. Το Γαία ήταν πιο ισορροπημένο, πιο μαλακό και ίσως για αυτό να ευθύνεται και η διαδικασία της μικροοξυγόνωσης την οποία υφίσταται ώστε να είναι πιο έτοιμο για κατανάλωση χωρίς να χρειάζεται να περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα από την κυκλοφορία του στο εμπόριο.

Το Κτήμα Παπαϊωάννου, μια τυπική Νεμέα έδειξε κάπως κουρασμένο, σαν να έχει φτάσει στο σημείο καμπής του.

Το Αγιωργήτικο Μπουτάρη απλώς στεκόταν αξιοπρεπές χωρίς να έχει να επιδείξει κάτι ιδιαίτερο. Αν το δοκιμάσει κανείς χωρίς μέτρο σύγκρισης πιθανώς και να μην απογοητευτεί. Συγκριτικά όμως με αυτά τα κρασιά, βρισκόταν σε δυσχερή θέση.

Τα Ελληνικά Κελλάρια τελείως αδιάφορα. Μερικές φορές τελικά η τιμή διαδραματίζει ρόλο.

Το Κτήμα Χρυσοχόου στο JK

Το εστιατόριο JK σας προτείνει……..

Την Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011 μια μοναδική γευσιγνωσία με κρασιά από το Κτήμα Χρυσοχόου

Μενού Γευσιγνωσίας

· Μπρουσκέτα Bella Italia

με ντοματίνια πομοντόρι quenelles από ρικότα και σιφονάντ βασιλικού σε βάση από τρυφερό σαλατίνι ρόκας

Συνοδεύεται με : Πετρίτης

Λευκός ξηρός οίνος, T.O.Μακεδονικός, Sauvignon blanc & Chardonnay

· Σαλάτα κατσίκι

ανάμεικτη πράσινη σαλάτα με τηγανιτό κατσικίσιο τυρί al Anglaise, jullien λιαστής ντομάτας και βαλσαμικο glase dreasing

Συνοδεύεται με : Πετρίτης

Ροζέ ξηρός οίνος, Ε.Ο. Ξινόμαυρο

· Πένες Napoli ala pizzaiola,

με εμινσέ μοσχαράκι, ελιές, κάπαρη, ντοματίνια και φλέικς παρμεζάνας.

Συνοδεύεται με : Πετρίτης

Ερυθρός ξηρός οίνος, T.O. Μακεδονικός, Ξινόμαυρο & Merlot

· Σκαλοπίνι Χοιρινό

με πουρέ πατάτας, αρωματισμένο με μαντζουράνα και σάλτσα από Ξινόμαυρο.

Συνοδεύεται με : Κτήμα Χρυσοχόου

Ερυθρός ξηρός οίνος, Ο.Π.Α.Π. Ξινόμαυρο

· Tiramisu di Venetto

με sabaglione αρωματισμένο με βανίλια, Μαδαγασκάρης, mascarpone και crème santillyμπισκότα savoiardi και bitter Sweet chocolate flakes

Συνοδεύεται με : Μαύρο Χρυσοχόου

Ερυθρός ξηρός οίνος, Ε.Ο. Ξινόμαυρο & Merlot

Τιμή: 35€ /ανά άτομο

Φιλικής Εταιρίας 19-20 Πλατεία Κολωνακίου, Αθήνα ( 210 3644874

Κτήμα "Ευάμπελος γή" στο Whispers

ΠΕΜΠΤΗ 8 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Μενού γευσιγνωσίας Κτήμα Ευάμπελος Γη

· Bελουτέ αρακά με κρέμα σαφράν και νιφάδες παρμεζάνας

Συνοδεύεται με: Ευάμπελος γη

Λευκός ξηρός οίνος, Chardonnay

· Fusilli με καρέ μελιτζάνας , μαντζουράνα , ντοματίνια και τυρί brie .

Συνοδεύεται με: Φιλοκτήτης

Ροζέ ξηρός οίνος, Grenache Rouge & Syrah

· Μπριζόλα από νεαρό μοσχαράκι σιγοψημένη στο φούρνο για 12 ώρες με τους χυμούς της και τραγανές γαλλικές πατατούλες .

Συνοδεύεται με: Ευάμπελος γη

Ερυθρός ξηρός οίνος, Merlot & Cabernet Franc

· Αχλάδι ποσέ σε γλυκό ασύρτικο κρασί με μπαχαρικά και τριμμένους ξηρούς καρπούς . Συνοδεύεται με: Ευάμπελος γη

Φυσικός Γλυκύς οίνος, Ασύρτικο

Τιμή: 30€/ανά άτομο

Αγίου Κωνσταντίνου 48, Μαρούσι 210 6179051, 6973997879

www.whispers.gr

Κόκκινο Βελούδο '05, '06, '07

Οι κάθετες γευσιγνωσίες είναι εξίσου -ίσως και πιο πολύ- ενδιαφέρουσες από τις "ποικιλιακές". Ωστόσο για να πραγματοποιηθούν χρειάζονται μεγάλο "βάθος" στην κάβα, το οποίο συνήθως δεν είναι εφικτό.

Εμείς δοκιμάσαμε το "Κόκκινο Βελούδο" του Γκλίναβου από τη Ζίτσα Ηπείρου. Οι χρονιές που δοκιμάστηκαν ήταν 2005, 2006 και 2007. Έχουμε δοκιμάσει και του 2004 παλαιότερα. Ποικιλίες Αγιωργίτικο, Βλάχικο και Μπεκιάρι. Αυτό που μας έκανε εντύπωση είναι ότι οι διαφορές από χρονιά σε χρονιά ήταν ελάχιστες και μάλλον ανεπαίσθητες. Χαρακτηριστική φρουτώδη γεύση, μάλλον

ζαχαρωμένων μαύρων και κόκκινων φρούτων και βανίλιας, με

υποψίες μπαχαρικών. Ένα κρασί αρκετά γεμάτο και"εύκολο".

Βαθμολογία (και για τις 3 χρονιές): 83/100

Υ.Γ. Η βραδιά έκλεισε με κάτι πιο "βαρύ"...

Le Grand Balcon in St George Lycabettus

Ένα γεύμα με εξαιρετική θέα είχαμε τη δυνατότητα να δοκιμάσουμε στο εστιατόριο Le Grand Balcon του ξενοδοχείου St George Lycabettus. Στον τελευταίο όροφο του ξενοδοχείου και με ευρύχωρο μπαλκόνι εδρεύει το εν λόγω εστιατόριο. Η θέα είναι άπλετη προς την πόλη και μπορεί να δει κάποιος από τον Υμηττό έως τη θάλασσα του Φαλήρου και από την Ακρόπολη έως το όρος Αιγάλεω.
Το γεύμα περιλάμβανε σαλάτα, κυρίως και επιδόρπιο. Δοκιμάσαμε και τις δύο επιλογές σε σαλάτα, μία ανάμεικτη πράσινη και μια ρόκα-σπανάκι. Ήταν αρκετά καλές, φρέσκες και το άρτυμα δεν τις βάραινε. Το κυρίως ήταν επιλογή από τέσσερα πιάτα, αλλά διαλέξαμε δύο σολωμούς ψητούς με μαραθόριζα. Καλοψημένο, ζουμερό και πολύ γευστικό. Το επιδόρπιο ήταν πανακότα με σος ελληνικού καφέ. Δε θα μπορούσα να πω ότι ήταν κάτι το διαφορετικό, μια αποδεκτή πανακότα.
Για να μην αποβληθώ από το blog ως γράφων για θέματα εκτός κρασιού, θα αναφέρω ότι δεν πήραμε κάποιο κρασί. Οι τιμές στη λίστα κρασιών ήταν επιεικώς απαράδεκτες. Λευκά κρασιά ελληνικά να τιμολογούνται 47-48 ευρώ! Κι όμως οι τιμές απλά υπάρχουν. Η επιλογή σε ποτήρι ήταν ανώνυμη (στον κατάλογο και ζητούσαν 9 ευρώ για αυτό! Κανένα περαιτέρω σχόλιο.
Όσο για το φαγητό, στην τιμή των 19 ευρώ το άτομο για αυτό το γεύμα των 3 πιάτων, θεωρώ ότι είναι πολύ λογικό. Στις κανονικές τιμές του καταλόγου δε θα τα πλήρωνα διότι δενμε ενδιαφέρει να πληρώνω μιασαλάτα πανάκριβα επειδή βλέπω στον ορίζοντα το βράχο της Ακρόπολης ή το φαληρικό όρμο. Ίσως οι διάφορες προσφορές δείχνουν το τρόπο που πρέπει οι επιχειρηματίες της εστιάσης να δουν την οικονομική ύφεση.

Wine Dinner Nico Lazaridis

Με την έναρξη της φετινής περιόδου δράξαμε την ευκαιρία και συμμετείχαμε στη γευστική διαδρομή γευσιγνωσίας με τα κρασιά του Νίκου Λαζαρίδη στο εστιατόριο Whispers of Wine. Ήταν μια καλή ευκαιρία μιας και δεν είχαμε στο παρελθόν πετύχει δείπνο με τα κρασιά του συγκεκριμένου παραγωγού.
Τα κρασιά και τα αντίστοιχα πιάτα ήταν τέσσερα αυτή τη φορά.
Το πρώτο μια μπρουσκέτα με ντοματίνια, καρύδι και ροκφορ συν λίγη πράσινη σαλάτα με σως από το πρώτο κρασί που σερβιρίστηκε. Αυτό ήταν το Solitaire, λευκός αφρώδης από Trebianno και Μοσχάτο Αλεξανδρείας. Δροσιστική οξύτητα, αρκετά αρωματικό και πολυ καλή επίγευση. Το πιάτο επίσης πολύ γευστικό αλλά κάπως πιο απλό από ότι έχουμε συνηθίσει στο συγκεκριμένο εστιατόριο.
Βαθμολογία: 87/100
Συνεχίσαμε με ζυμαρικά με θαλασσινά, λεμόνι και μια ελαφριά κρέμα βανίλιας. Πολύ καλό πιάτο. Τα υλικά παντρεμένα με άριστο τρόπο μεταξύ τους. Ευχαρίστως θα έτρωγα και δεύτερη μερίδα. Το κρασί που το συνόδευσε ήταν ο Χρυσός Λέων, 100% Chardonnay. Δεν μας έκανε ιδιαίτερη εντυπωση, κάπως αδύναμο, δεν είχε την πλούσια αίσθηση ενός chardonnay.
Βαθμολογία: 80/100
Το κυρίως πιάτο ήταν μοσχάρι με δαμάσκηνο, σύκο και λαχανικά. Γευστικό με το κρέας να παραμένει τρυφερό και ζουμερό. Το κρασί ήταν Syrah, με την ετικέτα Μαύρο Πρόβατο. Δεν μας κέρδισε και ήταν κατώτερο των προσδοκιών μας. Τόσο σε ότι αφορά το συνδυασμό με το πιάτο όσο και σε σχέση με τι περιμένουμε από ένα syrah. Πολύ ελαφρύ, αρώματα μέτριας έντασης, κοντή επίγευση.
Βαθμολογία: 81/100
Το επιδόρπιο ήταν σούπα (!) με φρούτα, κόκκινο κρασί και παγωτό κανέλα. Δεν ήταν του γούστου μας καθώς δε θεωρώ τη σούπα ικανοποιητική για επιδόρπιο. Το γλυκό κρασί του κτήματος ικανοποιητικό αν και δεν είμαστε φανατικοί του είδους. Mushk, λευκός φυσικώς γλυκύς από Μοσχάτο Αλεξανδρείας.
Να σημειώσουμε ότι το εστιατόριο στη συγκεκριμένη βραδιά είχε τιμολογήσει πιο χαμηλά από ότι συνήθως αντίστοιχες γευσιγνωσίες και για αυτό το λόγο αξίζει έναν έπαινο. Θα πρέπει να συνεχιστεί όμως.
Η κουζίνα ήταν λίγο διαφορετική από ότι είχαμε συνηθίσει. Θα τη χαρακτήριζα λίγο πιο "οικεία". Ίσως ευθύνεται η αλλαγή σεφ αυτή τη χρονιά, όπου στη θέση του Νίκου Κουτρουμανίδη επανέρχεται ο Γιώργος Γρύλλης. Τα πιάτα παραμένουν εύγευστα πάντως.
Θα δοκιμάσουμε ξανά και θα επανέλθουμε.

Evangelo 2006 by Γεροβασιλείου

Ένα κρασί με το όνομα του παραγωγού. Συνήθως όταν μπαίνει το όνομα του παραγωγού ή κάποιου αγαπημένου προσώπου της οινοποιητικής οικογένειας, το κρασί είναι ιδιαίτερο.
Αυτό σαφώς δε θα μπορούσε να διαφοροποιείται στην περίπτωση του Εύαγγελου Γεροβασιλείου που ούτως ή άλλως μας έχει συνηθίσει σε ωραίες δουλειές.
Το Evangelo λοιπόν, είναι ένα blend τυπικό στην περιοχή του Ροδανού, με 92% ερυθρό syrah και εμπλουτισμένο με 8% λευκό viogner. Μια ενδιαφέρουσα τεχνική που έχουν αναπτύξει οι πρωτομάστορες Γάλλοι και δίνει μια ιδιαίτερη φινέτσα σε αυτά τα κρασιά. Το viogner μαλακώνει λίγο το syrah αλλά προσφέρει και επιπρόσθετο άρωμα.
Χρονολογίας 2006, αρκούντως παλαιωμένο. Βαθύ κόκκινο χρώμα, σχεδόν αδιαπέραστο με πολύ ευχάριστα αρώματα βατόμουρου και γλυκόριζας αλλά και νύξεις άνθεων. Στο στόμα είναι απολαυστικότατο. Ισορροπημένο, ευγενικές ταννίνες που έχουν μαλακώσει αρκετά αλλά αντέχουν σαφώς, πικάντικες νότες που γοητεύουν. Πολύ ικανοποιητική επίγευση. Ένα μεγάλο κρασί, που μπορεί να παλαιώσει κι άλλο και που σαφώς δεν το χορταίνεις. Όποιος αντέξει να το διατηρήσει, θα έχει να απολαύσει ένα γευστικό δυναμίτη.

Βαθμολογία 93/100

Fabrica de Vino

Πραγματικά διαφορετικό. Αισθάνθηκα ότι βρίσκομαι στο εξωτερικο. Ένα κανονικό wine bar στην Αθήνα. Κανονικότατο! Όχι τα δήθεν, τα μουφα, που κατά καιρούς εμφανίζονται και συρρέουν οι πάσης φύσεως άσχετοι, οι ανεκπαίδευτοι κι αυτοί που ακολουθούν τις μόδες.

Ένα μέρος όπου υπάρχουν πολυάριθμες ετικέτες κρασιού, κατά βάση ελληνικού αμπελώνα, πράγμα το οποίο είναι πολύ σημαντικό. Οι ετικέτες σερβίρονται με το μπουκάλι αλλά η διαφορετική προσέγγιση στο συγκεκριμένο χώρο είναι ότι υπάρχουν πολλές επιλογές και σε ποτήρι. Μάλιστα, προσφέρονται δύο εναλλακτικές. Αφενός το σύνηθες ποτήρι με ποσότητα 150 ml, αλλά και με στάθμη 75 ml, το οποίο σε προδιαθέτει για πολλές δοκιμές διαφορετικών παραγωγών. Μπορείς να κάνεις μια γευστική δοκιμή πολύ εύκολα και σε πολύ καλές τιμές. Και έτσι πρέπει να είναι τα πράγματα σε ένα σωστό wine bar.

Ο χώρος που στεγάζει το fabrica de vino είναι μάλλον αμφιλεγόμενος, αλλά αυτό δεν είναι αρνητικό για μένα (μου φαντάζει το ιδανικό στέκι, μόνο που δε διαμένω στο κέντρο). Βιομηχανικής διακόσμησης, λιτός και εννοείται με έμφαση στα ράφια με τα κρασιά που δεσπόζουν σε όλη την δεξιά πλευρά του μακρόστενου χώρου. Στο βάθος η ανοιχτή κουζίνα, όπου ετοιμάζονται τα συνοδευτικά μεζεδάκια, τα οποία είναι ακριβώς αυτό που θες να τσιμπολογάς με το κρασί σου. Όχι περίπλοκες λεπτεπίλεπτες δημιουργίες από αστεράτους σεφ, αλλά μια φιλοσοφία πολύ κοντά στην έχουσα αναπτυγμένη οινική κουλτούρα Ισπανία με τα tapas και τα pinchos.

Αν και μέσα σε τέτοιες οικονομικές συνθήκες, τα επιχειρηματικά εγχειρήματα συνήθως μειώνονται, για μένα ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη να βρω ένα τέτοιο μαγαζί στην Αθήνα και ιδίως στο πολύπαθο κέντρο της. Σκοπός μου πλέον είναι να βρίσκω το χρόνο να το επισκέπτομαι συχνά.

Κοινό μυστικό: στο fabrica de vino μπορείς και να αγοράσεις για το σπίτι σε πολύ καλές τιμές όλα τα κρασιά που υπάρχουν στον κατάλογο. Απολαύστε λοιπόν.

Κτήμα Αβαντίς ερυθρό 2009

Κτήμα Αβαντίς. Ένα από τα πιο αγαπημένα μου κτήματα. Δοκίμασα εσχάτως το βασικό ερυθρό τους, με την όμορφη ετικέτα με το άλογο. Χρονιά: 2009. Το χαρμάνι είναι το κλασικό του Ροδανού. Syrah, Mourvedre, Grenache Rouge όπου στα χέρια του Απόστολου Μούντριχα φέρνει ένα γευστικότατο αποτέλεσμα.
Καλή μύτη με έντονη παρουσία μπαχαρικών. Κόκκινα φρούτα και βανίλια συν νότες καπνού. Στόμα πολύ γεμάτο, πυκνό και χορταστικό. Ταννίνες έντονες και σαρκώδεις. Δυνατή φρουτώδης επίγευση.
Μία πολύ καλή δουλειά από τα παιδιά του κτήματος κι ένα μπράβο από εμάς τους οινο-πίνοντες.

Βαθμολογία: 87/100

Vintage - Chateau ΜΑΡΚΟ

Από συνεταιρισμό του Μαρκόπουλου το chateau. Προχωρημένος τίτλος για την εποχή του. Τι μαθαίνουμε από το πίσω μέρος της φιάλης???

Πρώτον ότι το συγκεκριμένο κρασί είχε βραβευτεί στο εξωτερικό. Δεύτερον ότι κάποτε στην περιοχή του Μαρκόπουλου υπήρχαν πάνω από 1.000 αμπελουργοί. Δυστυχώς σήμερα μεγάλο μέρος των αμπελιών στην περιοχή των "Μεσογείων" έχει

αντικατασταθεί με οικοδομές...

Μαντινεία Τσέλεπου Blanc de Gris 2008

Λίγο καιρό πριν σε ένα εστιατόριο επιλέξαμε να συνοδεύσουμε το γεύμα μας με μια Μαντινεία του Τσέλεπου. Αυτό που μας έκανε εντύπωση ήταν ότι στα χέρια μας ήρθε μια φιάλη χρονολογίας 2008. Ο σερβιτόρος πάντως όταν είχε ερωτηθεί για το έτος του κρασιού, δεν ήξερε να απαντήσει.
Όταν μας το άνοιξε και δοκιμάσαμε προτού σερβίρει, ήταν σε πολύ καλή κατάσταση χωρίς ελαττώματα. Η θερμοκρασία ήταν καλή και μας είχε προμηθεύσει και με σαμπανιέρα για να τη διατηρήσουμε.
Τα αρώματα κινούνταν ανάμεσα σε εσπεριδοειδή και τριαντάφυλλο με νότες βανίλιας. Παρόλη την ηλικία η οξύτητα ήταν ικανοποιητική. Το σώμα είχε βαρύνει λίγο αλλά ήταν ευχάριστο και μεστό.

Βαθμολογία: 85/100

Vina Esmeralda 2010

Πρόκειται για κρασί εισαγωγής του γνωτσού Ισπανού παραγωγού Torres. Η ποικιλιακή του σύνθεση αφορά σε Muscat και gewurztraminer. Στην Ελλάδα εισάγεται από την ΓΕΝΚΑ. Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον κρασί με καλή τιμή. Δυνατά και όμορφα αρώματα εξωτικών φρούτων, λεμονανθού, αχλαδιού. Ισορροπημένη οξύτητα και μακρά επίγευση.

Βαθμολογία: 87/100

Βυσσινόκηπος 2010

Το ροζέ του κτήματος Παλυβού για το 2010. Πρόκειται για blend των ποικιλιών Αγιωργήτικο και Syrah. Πολύ όμορφο ροδί χρώμα που το συνοδεύει χαρακτηριστικά αρώματα καραμέλας, φράουλας και φρούτων του δάσους. Ισορροπημένη οξύτητα με καλή επίγευση.

Βαθμολογία: 83/100

Αντωνόπουλος Sauvignon Blanc, 2009

Θυμάμαι παλιότερες χρονιές το Sauvignon Blanc του Αντωνόπουλου με τα εκρηκτικά αρώματα. Το 2009 δεν θυμίζει πολλά από τα προηγούμενα χρόνια (π.χ. το 2008). Τα αρώματα χαμηλής έντασης, που επισκιάζονται από την αυξημένη -αλλά ανεκτή- οξύτητα. Μία αίσθηση άγουρων φρούτων επικρατεί.

Βαθμολογία: 79/100

Kuzina by Άρης Τσανακλίδης

Το εστιατόριο του γνωστού σεφ Άρη Τσανακλίδη είχε λανσάρει ένα μενού σε προνομιακή τιμή 20 ευρώ το άτομο δίχως τα ποτά. Ίσχυε μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου, οπότε βρήκαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε την Kuzina, καθώς έως τότε δυσκολεύομασταν λόγω των ανεβασμένωντιμών του κανονικού τιμοκαταλόγου.

Το μενού περιλάμβανε μια σαλάτα για τον καθένα, η οποία ήταν ευχάριστη. Στη συνέχεια το πρώτο πιάτο ήταν λουκουμάδες με μους φέτας και μια υπέροχη σος ροδιού. Οι λουκουμάδες είχαν εξαιρετική τεχνική και απουσιάζε η κουραστικη λαδίλα. Το κυρίως ήταν επιλογή από τρία. Διαλέξαμε αφενός σπαγγέτι με ντοματίνια, ξυνοτύρι, βασιλικό και παξιμάδι. Ένα αρκετά νόστιμο πιάτο. Αφετέρου, κοτόπουλο (μικρά κομματάκια) με μαριναρισμένα σύκα και σουσάμι! Είχε μια απωανατολίτικη νότα που εμένα προσωπικά μου άρεσε πολύ. Το επιδόρπιο ήταν εξαιρετικό. Τάρτα με μους κατσικίσιου τυριού με βατόμουρα. Κάτι σαν cheesecake αλλά πολύ πιο έξυπνο και γευστικό.

Για να κρατήσουμε το κόστος χαμηλά, δεν ήπιαμε κρασί, καθώς και οι τιμές ήταν και κάπως τσιμπημένες. Χωρίς να έχω επισκεφτεί το εστιατόριο, βρίθουν τα γραπτά ότι οι τιμές κυμαίνονται στα 45-60 ευρώ το άτομο, το οποίο θεωρώ υπερβολή. Το φαγητό είναι πολύ καλό αλλά σε τέτοιο επίπεδο τιμών καταλήγει εξωπραγματικό. Η θέα στον ιερό βράχο δε θα πρέπει να τιμολογείται στο πιάτο. Ούτως ή άλλως, καλή θεά θα έχεις μόνο στην ταράτσα. Οπότε το εσωτερικό ας κρατήσει αυτές τις τιμές.

Εν κατακλείδι, στις τιμές όμως που ήταν το μενού προσφοράς, το εστιατόριο Kuzina ήταν μια τίμια πρόταση. Συνεχίστε έτσι, αυτό θα πρέπει να είναι το αντίδοτο στην κρίση.

(+) η παρουσία του ίδιου του σεφ στην κουζίνα.
(-) η εξυπηρέτηση και η κάπως αδιάφορη στάση των σερβιτόρων, καταλαβαίνω ότι έχεις πολυκοσμία και ότι πιέζεσαι, αλλά τουλάχιστον μην έχεις "τουπε"

Εστιατόριο "Όμικρον"

Στον καιρό της κρίσης εμφανίζονται συνεχώς μπροστά μου προσφορές και εκπτώσεις. Πράγμα που με κάνει να αναρωτιέμαι ποιά είναι η πραγματική τιμή μερικών πραγμάτων.

Κάνοντας λοιπόν χρήση μιας προσφοράς δειπνήσαμε στο εστιατόριο "Όμικρον" στην Κηφισιά. Το εστιατόριο ανήκει στον όμιλο Καστελόριζο και την υπογραφή της βάζει η γνωστή από τις τηλεοράσεις σεφ Ντίνα Νικολάου, η οποία είναι και μέτοχος του εστιατορίου.

Συμπαθητικός χώρος σε δύο ορόφους, ακόμα πιο ενδιαφέρον ο εξωτερικός χώρος για καλοκαιρινές βραδιές.

Το μενού περιλάμβανε ανά άτομο, ένα αρχικό κέρασμα, μια σαλάτα επιλογή από δύο, ένα ορεκτικό επιλογή από τρία, ένα κυρίως επιλογή από τέσσερα και ένα επιδόρπιο επιλογή από δύο. Όλα αυτά στην προνομιακή τιμή των 22,5 ευρώ ανά άτομο χωρίς τα ποτά.

Διαλέξαμε λοιπόν από μια πράσινη ανάμεικτη σαλάτα (είτε με τυρί είτε με κομματάκια κοτόπουλου), βλητοτυροπιτάκια και καλαμαράκι γεμιστό , ένα ρυζότο με παντζάρι, φιλέτο τσιπούρα και από ενα γλυκό (γαλακτομπούρεκο και παρφε παγωτό με γεύση τσουρέκι). Οι ποσότητες ήταν χορταστικές, τρώγοντας όλα αυτά ήμασταν ικανοποιημένοι και δεν αναζητούσαμε συμπλήρωμα. Οι γεύσεις κυμαίνονταν από ευχάριστες έως όχι το κάτι ιδιαίτερο. Ανώτερα πιάτα θεωρώ τα γεμιστά καλαμαράκια με λαχανικά και τη σάλτσα πέστο, ενδιαφέρον το ροζ ρυζότο με τραγανή παρμεζάνα, πολύ "δυνατό" το παγωτό τσουρέκι, καλή ιδέα το καλωσόρισμα - σουπα σε φλυτζάνι espresso με ένα κομματάκι τυρένιας ζύμης.
Παράπτωμα ότι το γαλακτομπούρεκο έδινε την αίσθηση ότι δεν ήταν φρέσκο, οπότε και το αφήσαμε στην άκρη.

Τα υπόλοιπα πιάτα δεν ήταν άγευστα αλλά επουδενί δεν ξετρέλαιναν. Στις τιμές που εμείς δειπνήσαμε, η σχέση απόλαυσης/κόστους ήταν αποδεκτή και σχετικά προσιτή. Αν όμως πληρώσεις τις κανονικές τιμές του εστιατορίου και ο λογαριασμός αγγίξει τα 45-50 ευρώ το άτομο, τότε αρχίζεις να απορείς. Ποιός ο λόγος να γεύεσαι ρολά μελιτζάνας, τυροπιτάκια, μπιφτέκια και πράσινες σαλάτες με άρτυμα μελιού και να καλείσαι να πληρώσεις αυτά τα ποσά;

Ακόμα λοιπόν αναρωτιέμαι: ποιές είναι οι τιμές που πρέπει να πληρώνουμε; οι τιμές προσφοράς που αφθονούν πλέον; οι τιμές που καλούμασταν να πληρώνουμε πριν 1-2 χρόνια; οι τιμές που θα έρθουν καθώς θα βυθιζόμαστε μέσα στην κινούμενη άμμο της οικονομικής δυσπραγίας;

Να σημειώσουμε ότι το εστιατόριο ήταν σχεδόν άδειο, καθώς και ότι έχει λανσάρει μια σταθερή προσφορά με μειωμένες κατά πολύ τιμές σε προεπιλεγμένο μενού.

Γενικώς, είναι μια αποδεκτή επιλογή σε αυτό το επίπεδο τιμών όμως. Οι γεύσεις μπορεί να είναι υποκειμενικές, οι τιμές όμως όχι.

Εστιατόριο "Άνετον"

Με αφορμή ένα σχόλιο ένός φίλου αναγνώστη, σκέφτηκα να αναφέρω την εμπειρία μας στο εστιατόριο "Άνετον" του γνωστού από τις τηλεοράσεις σεφ Βασίλη Καλλίδη.
Το εστιατόριο έχει μεταμορφωθεί σε σχέση με το ακόμα και πρόσφατο παρελθόν. Οι τιμές έχουν μειωθεί αισθητά. Το φαγητό έχει αλλάξει επίσης. Έχει γίνει πιο καθημερινό και οικείο χωρίς να στερείται ουσίας. Ο χώρος είναι ευχάριστος αν και σχετικά μικρός και ιδιότροπα κοινωνικός. Δηλαδή μπορεί να τύχει να γευματίσεις σε μακρύ τραπέζι με άλλη παρέα. Αυτό μου θύμισε κάτι από το συμπαθές Chez Lucien στα Πετράλωνα.
Ο κατάλογος φαγητών είναι λιτός, πράγμα που εμένα προσωπικά το κάνω γούστο. Συνήθως όταν είναι έτσι, τα πιάτα είναι φρέσκα και προσεγμένα. Όντως παρατήρησα ότι όλη η προετοιμασία γινόταν επιτόπου στην κουζίνα, στην οποία έχεις θέα από τα τραπέζια του εσωτερικού χώρου, και δεν αισθάνθηκα την συνηθισμένη αίσθηση των φούρνων μικροκυμάτων, το οποίο είναι άκρως θετικό για το εστιατόριο.
Δύο άτομα λοιπόν, πήραμε μια σαλάτα, δύο ορεκτικά (τηγανητά τυροπιτάκια και τηγανιά με γιαουρτόσαλτσα) και δύο κυρίως (χοιρινός λαιμός με πουρέ πατάτας και κοκκινιστό μοσχάρι με κουσκουσάκι και μυζήθρα). Οι ποσότητες ήταν χορταστικές, ίσως να έπρεπε να έχουμε πάρει κάτι λιγότερο ώστε να μπορέσουμε να δοκιμάσουμε και επιδόρπιο.
Η λίστα κρασιών είναι μικρή και θα θέλαμε κάτι περισσότερο. Τα κρασιά όμως βρίσκονται σε συντηρητή, οι θερμοκρασίες είναι καλές και το σερβίρισμα σωστό.
Οι τιμές στο "Άνετον" είναι πλέον προσιτές, καθώς τα κυρίως κυμαίνονται γύρω στα 10 ευρώ. Απλώς κάποιος δεν πρέπει να έχει προσδοκίες για υψηλή μαγειρική και "προχωρημένα" πιάτα αλλά για νόστιμο, καλομαγειρεμένο, πιο παραδοσιακό φαγητό. Μάλλον ο σεφ ανατρέχει στις μνήμες και τα βιώματα του και μας προσφέρει γεύσεις οικείες αλλά προσεγμένες και πιθανώς περασμένες από το φίλτρο των σύγχρονων μαγειρικών τεχνικών του.
Κατ' εμέ καθόλου κακή επιλογή αυτή η μεταστροφή στην καθημερινή ελληνικότητα, δεδομένων και των συνθηκών που επικρατούν στην αγορά.
Σαφώς και θα ξαναπάμε, καθώς το κόστος δεν είναι δυσβάσταχτο.

Nostos Μανουσάκης 2005

Η συνταγή είναι η ίδια για πολλά χρόνια...syrah, mourvedre, grenache rouge, και rousanne. Δένονται αρμονικά με ένα πολυ καλό αποτέλεσμα για άλλη μία φορά! Βαθυ κόκκινο χρώμα, με αρώματα κόκκινων φρούτων. Μπαχαρικά είναι επίσης ευδιάκριτα καθώς και μία υποψία καφέ. Γεμάτες τανίνες και εξαιρετική επίγευση.

Βαθμολογία 88/100

Chardonnay Γεροβασιλείου 2009

Τελικά το σερί του κτήματος Γεροβασιλείου κατά τη φθινοπωρινή περίοδο συνεχίζεται. Ένας καλός φίλος σε μια εξαιρετική συνεστίαση είχε φροντίσει να έχει δύο φιάλες και τις απολαύσαμε δεόντως (και περισσότερες να είχε δε θα διστάζαμε να τις καταναλώσουμε). Ο συνδυασμός με το φαγητό ήταν επίσης αρμονικότατος καθώς περιλάμβανε ιχθύες και δη σφυρίδα στα κάρβουνα.

Περί του οίνου λοιπόν. Χρυσοκίτρινο χρώμα. Μύτη έντονη με κυρίαρχα τα αρώματα τροπικών φρούτων, μελιού, ελαφρώς καπνιστό και με νότες καβουρδισμένων ξηρών καρπών.

Στο στόμα είναι πλούσιο, λιπαρό, καλοδομημένο, με τα φρούτα να παραμένουν αλλά να ενισχύονται από τη βανίλια του βαρελιού.

Επίγευση χορταστικότατη.

Ένα εξαιρετικό chardonnay. Μακάρι να είχα τη δυνατότητα να κάνω μια συγκριτική δοκιμή που είναι και η καλύτερη μέθοδος. Δυστυχώς όμως δεν ξέρω πως θα ήταν απέναντι στα chardonnay του φίλου μου Αναστάσιου αλλά και ως κρασί αλλά και σε συνδυασμό με τα ψητά ψάρια ήταν κορυφαίος συνδυασμός. Θα ήθελα να το δοκιμάσω και με έναν ωραίο λιπαρό σολωμό στα κάρβουνα

Βαθμολογία: 91/100 (με παρασύρουν οι συναναστροφές σε αυτή τη βαθμολόγηση και δεν είμαι αρκετά αυστηρός)

Δυο Ελιές Κυρ Γιάννη 2008

Οινική έκρηξη διαπιστώσαμε σε μια πρόσφατη έξοδο μας όταν επιλέξαμε να συνοδεύσουμε το φαγητό με το συγκεκριμένο κρασί από το το Κτήμα Κυρ Γιάννη.
Χρώμα βαθύ κόκκινο. Επειδή δεν είχαμε τη δυνατότητα να το περάσουμε σε κανάτα για να αεριστεί, η μύτη στην αρχή ήταν ενδιαφέρουσα αλλά σχετικά κλειστή. Με υπομονή όμως και με αρκετή ανακίνηση στα ποτήρια (ευτυχώς ήταν κατάλληλα για πλούσια κόκκινα κρασιά), ανακαλύψαμε ώριμα κόκκινα φρούτα, κακάο, και αρκετά μπαχάρια. Στο στόμα ήταν πλούσιο, αρκετά ταννικό και πικάντικο. Θεωρώ ότι στο μέλλον θα ισορροπήσει και θα είναι ακόμα πιο απολαυστικό. Ένα κρασί για γνώστες ή απλώς για λάτρεις των έντονων κόκκινων με πληθώρα ταννινών.
Να σημειωθεί ότι ένα τέτοιο κρασί πρέπει οπωσδήποτε να συνδυαστεί με πληθωρικό φαγητό που να περιλαμβάνει κρέας. Η ποικιλιακή σύνθεση αυτού του οίνου είναι 60% syrah, 30% merlot και 10% ξινόμαυρο. Ο αλκοολικός του βαθμός αγγίζει το εντυπωσιακό 14,8%, πράγμα που είναι κατανοητό από την πρώτη γουλιά.

Το κρασί το απολάυσαμε στο εστιατόριο "Άνετον" στο Μαρούσι του σεφ Βασίλη Καλλίδη. Στα συν ήταν η σωστή θερμοκρασία στην οποία το σέρβιραν, πράγμα που στην Ελλάδα έχει γίνει η αναζήτηση του Ιερού Δισκοπότηρου, καθώς σπανίζει αυτή η τέχνη ακόμα και σε (δήθεν) οινοεστιατόρια που ειδικεύονται. Επίσης η προαναφερόμενη χρήση των κατάλληλων ποτηριών και το διακριτικό σερβίρισμα στα ποτήρια. Παράπτωμα το γεγονός ότι ο σερβιτόρος δεν μύριζε το φελλό για τυχόν ελαττώματα πριν μας το προτείνει για δοκιμή.

Βαθμολογία: 89/100

Τέσσερα Chardonnay

Ένα κρασί που συνοδεύει εξαιρετικά τα θαλασσινά είναι το chardonnay. Μία βραδιά όπου απολαύσαμε θαλασσινά εδέσματα ήταν ευκαιρία να δοκιμάσουμε μαζί κάποια chardonnay. Τα δύο από αυτά τα έχουμε ξαναπαρουσιάσει. Eδώ τα βλέπουμε συγκριτικά.

Ως γενικό σχόλιο μπορώ να πω ότι όλα ήταν άκρως ικανοποιητικά. Γενικά υπήρξε ομοφωνία όσον αφορά στην αξιολόγηση.

1. Σκούρας, Dum Vinum Sperum, 2006

Το είχαμε ξαναπαρουσιάσει σχεδόν ένα χρόνο πριν ΕΔΩ. Δεν αλλάζει τίποτα σε σχέση με τα σχόλια που έγινα τότε. Εξαιρετικό Chardonnay, αναλοίωτο παρά την πενταετία που έχει περάσει από την σοδειά του. "Μειονέκτημα" η υψηλή τιμή για τα δεδομένα των ελληνικών λευκών κρασιών.

2. Κτήμα Παπαιωάννου, Fume, 2009

Το είχε παρουσιάσει o φίλτατος terroirista ΕΔΩ. Οκτώ μήνες αργότερα σαφώς το κρασί έχει βελτιωθεί. Μπορεί να απέχει πολύ από το Fume του 2008, αλλά εμείς το βρήκαμε αρκετά καλό και κατατάχθηκε στην δεύτερη θέση. Πάντως θα συμφωνήσω με τα σχόλια του terroirista περί αρωμάτων. Ωστόσο η οξύτητα έχει γίνει αρκετά πιο ανεκτή με αποτέλεσμα να αναδεικνύει καλύτερα τα αρώματα και εν γένει τον χαρακτήρα του.

3. Κ. Λαζαρίδη, Chateau Julia, 2010

Είχαμε δοκιμάσει του 2008 χωρίς να μας ενθουσιάζει ΕΔΩ. Του 2010 είναι σαφώς ανώτερο, αλλά παραμένει ένα μη τυπικό chardonnay.

4. Κτήμα Παλυβού, Chardonnay 2009

Σε αντίθεση με το προηγούμενο, ειναι τυπικότατο chardonnay χωρίς εξάρσεις, αλλά απόλυτα αξιοπρεπές. Αν συνυπολογίσει κανείς και την χαμηλή του τιμή μπορεί να το κατατάξει κάλλιστα στα κρασιά "value for money".

Syrah Ντούγκος 2007

Ανάμεσα στις ερυθρές ποικιλίες, το syrah είναι μια εξ αυτών που με γοητεύει και ασκεί επάνω μου μια αδυσώπητη έλξη. Όταν λοιπόν δοκίμασα σε μια έκθεση οίνου για πρώτη φορά το εν λόγω syrah, ενθουσιάστηκα και επιφυλασσόμουν για το πότε θα κατάφερνα να δοκιμάσω πλήρως μια φιάλη. Τελικά ο καιρός ήρθε και σε μια συνεύρεση με πολύ καλούς συνδαιτημόνες, ανοίξαμε το περιπόθητο λάφυρο.

Η συγκεκριμένη φιάλη ήταν εσοδείας 2007. Πορφυρό χρώμα, με πολύ έντονη μύτη. Εκρηκτικά αρώματα βιολέτας, αποξηραμένων φρούτων (κεράσι) και πιπέρια. Στο στόμα είναι πλούσιο και ισορροπημένο, με παρουσία από βοτανικές νότες. Οι τανίνες είναι πολύ λυωμένες σε σημείο που μας έκαναν να αναρωτηθούμε εάν θα αντέξει στο χρόνο. Πάντως τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, το κρασί είναι απολαυστικότατο. Η επίγευση ήταν ικανοποιητικότατη και συνιστώ αερισμό σε καράφα για τους ευνόητους λόγους.

Βαθμολογία: 89/100

Αμπελώνας Καραβιτάκη 2006

Χάρη στον φίλτατο Anastasio, είχαμε την τύχη να πιούμε αρκετή ποσότητα από την παραπάνω οινοποίηση. Ομολογώ ότι ήταν μια άκρως ενδιαφέρουσα συνάντηση. Ένα κρασί το οποίο θα χαρακτήριζα απροσδιόριστο. Βαθυκόκκινο έως πολύ σκούρο. Μύτη ενδιαφέρουσα, μετρίως αρωματική. Ένα τέτοιο κρασί σίγουρα χρειάζεται το χρόνο του. Ιδίως όταν είναι πενταετίας αλλά και όταν έχει αυτά τα παράξενα χαρακτηριστικά που βρίσκει κανείς στη συγκεκριμένη ετικέτα. Στην αρχή είναι κάπως κλειστό, με πιο εμφανή τα αρώματα κόκκινων φρούτων. Αν όμως υπομονετικά περιμένει κανείς, εμφανίζονται υπερώριμα μαυρα κεράσια, σταφίδα. Αυτά συνυπάρχουν με ζωϊκές νότες καθώς και αρκετά πικάντικα μπαχάρια, ιδίως γαρίφαλο. Η οξύτητα κάνει εμφανή την παρουσία της, ενώ οι τανίνες είναι αρκετά μαλακωμένες. Ένα κρασί πολύ πλούσιο και απολαυστικό. Η επίγευση είναι ικανοποιητική, μέτριας έντασης.
Θυμίζω ότι αποτελείται από τις ποικιλίες Cabernet Sauvignon, Carignan και Grenache σε ίσες αναλογίες...
Βαθμολογία: 85/100

Κτήμα Γεροβασιλείου λευκό 2009

Πρόσφατα είχα τη δυνατότητα μετά από καιρό να ιστιοπλοήσω για ένα Σαββατοκύριακο. Ο καιρός ήταν ιδανικός, κοντά στα 5 μποφορ. Προορισμός η Κύθνος, ένα νησί σχετικά άγνωστο αλλά ενδιαφέρον κι όχι πολύ μακριά από την Αθήνα. 23 ναυτικά μίλια από το Λαύριο, απόσταση την οποία καλύψαμε σε περίπου 4 ώρες. Περάσαμε φανταστικά, η παρέα ήταν εξαιρετική και ανυπομονούμε να σηκώσουμε πανιά ξανά.
Στην ιστιοπλοΐα λοιπόν, πέραν της χαράς της θάλασσας, την επαφή με τα στοιχεία της φύσης, τον αέρα και τα κύματα, υπάρχουν κι άλλες χαρές. Μόλις αγκυροβολήσεις (ή και εν πλω ανάλογα με τον καιρό), μπύρες, ούζο και λοιπά αλκοολούχα έχουν την τιμητική τους σε συνδυασμό με διάφορα συνοδευτικά μεζεδάκια.
Ανάμεσα στις προμήθειες που η παρέα είχε φέρει, υπήρχε φυσικά και οίνος. Επιλέξαμε να ανοίξουμε μια φιάλη Κτήμα Γεροβασιλείου λευκό, ένα αρκετά διαδεδομένο κρασί. Η χρονιά ήταν του 2009. Χρώμα ξανθό κιτρινωπό. Αρώματα εσπεριδοειδών, κίτρο και πορτοκάλι καθώς και άνθη. Έντονη και δροσιστική οξύτητα. Στο στόμα εμφανίζεται γεμάτο και ισορροπημένο. Η επίγευση είναι απολαυστική και διαρκεί. Το κρασί αυτό είναι μείξη μαλαγουζιάς και ασύρτικου. Αρμονικά οινοποιημένα, η μεν μαλαγουζιά εκφράζεται με την έντονη αρωματικότητα ενώ το ασύρτικο συμβάλει προσθέτοντας οξύτητα και σώμα. Ο οινοπαραγωγός - πατέρας της μαλαγουζιάς καταφέρνει να δημιουργήσει ενα χαρακτήρα που αναδεικνύει τις δύο ποικιλίες.
Βαθμολογία: 88/100

(τελικά παρατηρώ ότι στις τελευταίες μου εξορμήσεις, συναπαντιέμαι με οινοποιήσεις Γεροβασιλείου)

Μαλαγουζιά Γεροβασιλείου 2010

Σε πρόσφατο επαγγελματικό ταξίδι στη Θεσσαλονίκη είχα την ευκαιρία να γευματίσω και να συνοδεύσω με ένα βόρειο κρασί, τη Μαλαγουζιά του Βαγγέλη Γεροβασιλείου. Να αναφέρω ότι ήταν πολύ θετικό ότι το εστιατόριο είχε μια τίμια λίστα κρασιών και γνώριζαν από κανόνες σερβιρίσματος.
Η φιάλη ήταν εσοδείας 2010. Στο χρώμα κυριαρχούσαν ξανθοπράσινες ανταύγειες και στη μύτη ήταν φυσικά πληθωρικώς αρωματική. Μάνγκο και ώριμα εσπεριδοειδή, κίτρο και πορτοκάλι. Στο στόμα πολύ πλούσια, χορταστική, με καλή και δροσιστική οξύτητα. Ένα ισορροπημένο κρασί με επίγευση διαρκείας που επιμένει.
Να σημειωθεί ότι η γηγενής αυτή ποικιλία έχει διασωθεί και έχει δουλευτεί πολύ από το Γεροβασιλείου, που χαρακτηρίζεται στο εξωτερικό από τον οινικό τύπο ως ο πατέρας της Μαλαγουζιάς.
Βαθμολογία: 90/100

ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΕΡΕΣ ΝΕΜΕΑΣ 2011

Το πρόγραμμα από το κτήμα Παλυβου:

http://www.printall-web.gr/palivos/dromena.html

Terra Leone Ammos Reserve 2006

Μεγάλες Νεμέες. Αυτό ήταν το σχόλιο μου όταν δοκίμασα προσφάτως το premium αγιωργήτικο του κτήματος Παλυβού και ενθουσιάστηκα. Μια πολύ καλή χρονιά και μια πολύ καλή δουλειά από το οινοποιείο. Ένα κομψό και στιβαρό κρασί, που μέσω της συγκεκριμένης οινοποίησης μας δείχνει το δυναμικό και το πως μπορεί να μεταμορφωθεί από απαλό και ευκολόπιοτο σε δυναμίτη γευστικής απόλαυσης. Χρονιάς 2006 και περασμένο 18 μήνες από βαρέλι. Χρώμα σκούρο αδιαφανές με πυκνή υφή. Μακρά εκχύλιση που δίνει ένα απολαυστικό κρασί, με τρομερή "μύτη" που συνεπαίρνει. Κόκκινα φρούτα, κυρίως κεράσι και βύσσινο, νότες βιολέτας, καθώς και σταφίδα, σοκολάτα αλλά και μελάνι. Το στόμα είναι πλούσιο και χορταστικό, με εκλεπτυσμένες ταννίνες. Το άγγιγμα του βαρελιού είναι διακριτικό και δίνει ένα πλούσιο χαρακτήρα στο κρασί με πικάντικες πινελιές. Επίγευση διαρκείας που ικανοποιεί.
Αυτή τη χρονική στιγμή το κρασί είναι εκπληκτικό αλλά θεωρώ ότι με την πάροδο του χρόνου μας υπόσχεται οινικές συγκινήσεις και θα μας καταπλήσσει. Μια εξαιρετική εσοδεία για το αγιωργήτικο.
Βαθμολογία: 92/100

Υ.Γ. Εννέας μήνες πριν το είχα βαθμολογήσει με 86/100. Πιστεύω ότι η άνοδος της βαθμολογίας από τον Terroirista είναι λογική μίας και είναι κρασί που βελτιώνεται με την σωστή παλαίωση!

Vintage - Νεμέα 1979

Επειδή οι "μέρες Νεμέας" πλησιάζουν αναρτάμε μια "Νεμέα" του 1979 από την Achaia Clauss. Εις Υγείαν!!!

Σαντορίνη Ασύρτικο 2010 Santo Wines

Το ασύρτικο του συνεταιρισμού της Σαντορίνης. Μια ακόμα Σαντορίνη λοιπόν, φρέσκια και αβαρέλωτη. Βαριά αρώματα, εσπεριδοειδή και ορυκτές νότες. Μοιάζει σαν να του λείπει οξύτητα. Στο στόμα εμφανίζεται γεμάτο, αλλά κάπως αδιάφορο. Η επίγευση ήταν μέτριας διάρκειας, θα περίμενα κάτι περισσότερο.
Δεν είμαι σίγουρος εάν λόγω νεότητας θα χρειαζόταν κάποια ιδιαίτερη μεταχείριση πχ πέρασμα από καράφα για να αναδειχτεί.
Σαφώς και υπάρχουν καλύτερες προτάσεις από το ηφαιστειογενές νησί. Ή τουλάχιστον τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή η εσοδεία αυτή δεν με κέρδισε.

Βαθμολογία: 81/100

Κτήμα Αργυρού 2008

Το έχουμε ξαναδοκιμάσει πριν 1 και 1,5 χρόνο. Το ξαναδοκιμάσαμε και διαπιστώσαμε ότι αντέχει άνετα ακόμα στο χρόνο. Απλά πρέπει να μείνει μερικά λεπτά ανοικτό να αναπνεύσει...τα σχόλια μας μπορείτε να τα δείτε στις σχετικές αναρτήσεις...

Βαθμολογία: 86/100

Σιγάλας - Σαντορίνη 2010

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Η φράση αυτή "κολλάει" απόλυτα όταν αναφερόμαστε στη "φρέσκια" Σαντορίνη του Σιγάλα. Από το 2007 και μετά που άρχισα να το δοκιμάζω ανελλιπώς, είναι εξαιρετικό. Η σοδειά του 2010 δεν αλλάζει σε κάτι. Απολαυστικό ασσυρτικό. Πλούσιο στο στόμα με την χαρακτηριστική φρεσκάδα του λεμονιού, την αλμύρα και την μεταλλικότητα στα καλύτερά τους. Ένα κρασί ηφαίστειο!

Βαθμολογία: 89/100

Ντούγκος Λευκό (Ροδίτης-Ασύρτικο)

Κατά τη διάρκεια των θερινών διακοπών είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω ένα κρασί από το κτήμα Ντούγκος, από την περιοχή της Ραψάνης. Ένας λευκός οίνος, μείγμα από Ροδίτη (αλεπού) και Ασύρτικο. Αναλογίες δεν αναφέρονται.
Ανοιχτόχρωμο, με αρώματα πεπονιού, αχλαδιού και πορτοκαλιού. Καλή οξύτητα. Στο στόμα ο όγκος ήταν ικανοποιητικός. Ένα ισορροπημένο κρασί.
Βαθμολογία: 85/100

Chateau Nico Lazaridi - 2006

Κατά τη διάρκεια του ελληνικού καλοκαιριού δεν μπορώ να πω ότι επιθυμώ διακαώς να απολαύσω ένα καλό κόκκινο κρασί. Είναι μέρες όμως που δεν μπορώ να κάνω χωρίς κόκκινο. Μία από αυτές είναι όταν έψησα σπαλομπριζόλα μόσχου στα κάρβουνα. Με τι άλλο να το συνόδευα από ένα καλό κόκκινο κρασί? Επέλεξα Chateau Nico Lazaridi του 2006. Ποικιλιακή σύνθεση Cabernet Sauvignon - Merlot.

Έχει βαθύ κόκκινο χρώμα. Τα αρώματα που το χαρακτηρίζουν είναι αυτά των κόκκινων φρούτων με επικρατέστερο το κεράσι, αλλά και αρώματα πιπεριού και γενικότερα μπαχαρικών, καθώς και βανίλιας. Καλοδουλεμένες τανίνες, καλή οξύτητα και ευχάριστη επίγευση. Τελικά έκανα καλή επιλογή να συνοδεύσω την σπαλομπριζόλα μου... :)

Βαθμολογία: 85/100

Κτήμα Θεοδωρακάκου - Μαυρούδι 2006

Σε πρόσφατη επίσκεψή μου στην Σπάρτη δοκίμασα την ποικιλία "μαυρούδι" από το κτήμα Θεοδωρακάκου. Ένα αξιοπρεπές κρασί που όμως δεν με εντυπωσίασε. Πρόκειται για σοδειά του 2006. Έντονο πορφυρό χρώμα με ήπια αρώματα κόκκινων φρούτων και υποψία καραμέλας. Οι τανίνες του ήταν τσιμπημένες και στέγνωναν κάπως το στόμα.

Βαθμολογία: 80/100

Γευσιγνωσία Κτήμα Τσέλεπου στο εστιατόριο Whispers of Wine

Φυσικό επακόλουθο της εξαιρετικής γευσιγνωσίας του κτήματος Τσέλεπου το περσινό καλοκαίρι στο σύνηθες μέρος (Whispers of Wine στο Μαρούσι), ήταν να πάμε και στη φετινή.
Το πρώτο πιάτο ήταν το ίδιο με το περσινό, αλλά αυτό ήταν μόνο θετικό. Η επανάληψη σε κάτι απολαυστικό είναι άκρως επιθυμητή. Μύδια αχνισμένα σε Amalia Brut και συνοδευμένα από το ίδιο κρασί φυσικά. Η Amalia Brut, αφρώδης φυσικός οίνος, φτιαγμένος από 100% μοσχοφίλερο και με τη μέθοδο παραγωγής της Καμπανίας.
Βαθμολογία: 89/100

Η Μελισσόπετρα, από Gewurztraminer, συνόδευσε τη σαλάτα όπου η χρήση των φρούτων ήταν πολύ καλή. Ακτινίδιο, σταφύλι, ηλιόσποροι και άρτυμα από το ίδιο κρασί. Ωραίος συνδυασμός, ευχάριστη οξύτητα, αρώματα τριαντάφυλλου, εξωτικών φρούτων και λίγο ελαφρύ μπαχάρι στο φόντο.
Βαθμολογία: 86/100

Στη συνέχεια περάσαμε σε ένα κρασί από το συνεργαζόμενο κτήμα Δρυόπη. Το ροζέ κτήμα Δρυόπη, από 100% αγιωργήτικο. Δροσιστικό κρασί, αρώματα κόκκινων φρούτων, ωραίο σώμα.
Το γιουβετσάκι από λαχανικά ήταν γευστικό, με μόνη ένσταση ότι είχε περισσότερα υγρά από όσο θα έπρεπε.
Βαθμολογία: 87/100
Το κυρίως πιάτο ήταν μοσχάρι με μανιτάρια και σάλτσα από το κρασί που θα το συνόδευε. Καλοψημένο, πλούσιο και ταιριαστό με το κρασί. Το Merlot του κτήματος Τσέλεπου, υπό την ετικέτα Κοκκινόμυλος, από το ομώνυμο αμπελοτόπι. Εσοδείας 2007, μεστό, χορταστικό, με εξαιρετικές ταννίνες και μακριά επίγευση. Αρώματα από μικρά κόκκινα φρούτα και νότες βανίλιας, λίγο σοκολάτα στο τελείωμα. Ένα εξαιρετικό merlot, μεστό και γεμάτο, με δυναμικό παλαίωσης αλλά πολύ ευχάριστο στην κατανάλωση του και άμεσα.
Βαθμολογία: 90/100

Με το επιδόρπιο ήπιαμε μαστίχα Χίου, παγωμένη και φίνα αρωματική. Τάρτα πικρής σοκολάτας με καραμελωμένους ξηρούς καρπούς και σιρόπι καφέ.

Τα συγχαρητήρια μας στον σεφ του εστιατορίου Νίκο Κουτρουμανίδη, ο οποίος μας έχει γοητεύσει με τις δημιουργίες του και με τη σταθερή του προσήλωση στην άρτια εκτέλεση και την ποιότητα των πιάτων του.

Μαλαγουζιά Δρυός 2009 Αβαντίς

Μια ιδιαίτερη ελληνική γηγενής ποικιλία με έντονα αρωματικό χαρακτήρα, όπου αν πετύχει γίνεται εκρηκτικός. Το κτήμα Αβαντίς την παρουσιάζει και σε βαρελάτη εκδοχή.
Ανοιχτό πράσινο χρώμα, αρώματα άνθεων, βερύκοκου και ξερών σύκων. Σώμα γεμάτο με όγκο όπου φαίνεται η επίδραση του βαρελιού (γύρω στους 4 μήνες). Στο στόμα βγαίνει και τριαντάφυλλο και κάτι το εξωτικό, ίσως μάνγκο ή λιτσι. Η επίγευση ήταν επίμονη αλλά δεν ήταν ιδιαίτερα έντονη και άφηνε μια κάποια στυφάδα. Γενικότερα, μου έδωσε την εντύπωση ότι το πέρασμα από το βαρέλι, αποδυνάμωσε το χαρακτήρα του κρασιού. Θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι έγινε πιο λεπτεπίλεπτο και πιο εκλεπτυσμένο. Προσωπικά σαφώς προτιμώ την απλή εκδοχή της μαλαγουζιάς του κτήματος.
Να αναφέρω και μια επιπρόσθετη πληροφορία: ο συγκεκριμένος οίνος βρίσκεται στο βιβλίο Guinness, διότι την πρώτη χρονιά κυκλοφορίας του, η ετικέτα καθεμίας από τις 1.500 φιάλες ήταν χειροποίητη και διαφορετική ανά φιάλη, φιλοτεχνημένη από τον αδελφό του οινοποιού.
Βαθμολογία: 86/100

Chardonnay Καρυπίδης 2009

Καλοκαίρι και Chardonnay! Αρκετά δροσερά τα λευκά κρασιά για να μας βοηθούν να αντιμετωπίσουμε τη ζέστη και την πόλη. Το συγκεκριμένο είναι ένα τσιμπημένο σε τιμή Chardonnay (άνω των 20 ευρώ). Οπότε κάποιος περιμένει πολλά.
Χρυσαφί χρώμα. Ωραία αρώματα ώριμων φρούτων, μπανάνα και ροδάκινο καθώς και νότες βανίλιας καθότι περασμένο από βαρέλι για 6 μήνες. Όχι όμως εντυπωσιακό. Στο στόμα τυπικά πλούσιο χωρίς να ενθουσιάζει, σαν κάτι να του λείπει. Ελαφριά κάπνα από το βαρέλι και νύξεις φρυγανισμένου ψωμιού. Ίσως δεν ήταν η χρονιά του. Υπομονή για το 2010!
Βαθμολογία: 86/100

Το κτήμα Παπαϊωάννου στο Whispers

Φρέσκα μύδια αχνισμένα σε Chardonnay ,με μουστάρδα Dijon,φρέσκο μάραθο, εστραγκόν και νιφάδες από γραβιέρα Νάξου .

Συνοδεύεται με : Chardonnay Αμπελώνες Παπαιωάννου

Λευκός Ξηρός οίνος, Chardonnay

Ανάμεικτη σαλάτα με φρέσκα φρούτα εποχής, ηλιόσπορο και βινεγκρέτ εσπεριδοειδών.

Συνοδεύεται με : Aristocracy Αμπελώνες Παπαιώαννου

Λευκός Ξηρός οίνος, Sauvignon Blanc

Πέννες με μιρεπουά λαχανικών,κόλιανδρο και φρέσκο βασιλικό .

Συνοδεύεται με : Pinot noir Παπαιωάννου

Ερυθρός Ξηρός οίνος,

Εσκαλόπ από στήθος κοτόπουλου μαριναρισμένου σε Αγιωργίτικο,κίμινο και κανέλα,πάνω σε πατάτες σωτέ με μεσογειακά μυρωδικά .

Συνοδεύεται με : Παλαιά Κλημάτα Κτήμα Παπαιωάννου

Ερυθρός Ξηρός οίνος, Αγιωργίτικο

Sorbet σοκολάτας με φρέσκιες φράουλες , πάνω σε τραγανό μείγμα από μπισκότα κανέλας, δαμάσκηνα και σιρόπι καφέ .
Συνοδεύεται με : Οικουμενικός Κτήμα Παπαιωάννου

Ερυθρός Γλυκύς οίνος, Αγιωργίτικο

Τιμή: 35€/ανά άτομο

Αγίου Κωνσταντίνου 48, Μαρούσι 210 6179051, 6973997879

www.whispers.gr

To whispers of wine προτείνει...Κτήμα Τσέλεπου

Μενού γευσιγνωσίας Κτήμα Τσέλεπου

Φρέσκα μύδια αχνισμένα σε Amalia brut και θαλασσινό νερό .

Συνοδεύεται με : Amalia Brut Methode Traditionelle

Φυσικώς Αφρώδης Οίνος, Μοσχοφίλερο

Ανάμεικτη σαλάτα με σταφύλι, ηλιόσπορο, ακτινίδιο και βινεγκρέτ απο Gewurztraminer.

Συνοδεύεται με : Μελισσόπετρα

Λευκός Ξηρός οίνος, Gewurztraminer, Τ.Ο. Αρκαδίας,

'' Γιουβετσάκι '' με λαχανικά, γλυκό μπούκοβο και λάδι φρέσκου βασιλικού.

Συνοδεύεται με : Κτήμα Δρυόπη

Ροζέ ξηρός οίνος, Αγιωργίτικο, Τ.Ο. Πελ/σου

Εσκαλόπ μόσχου σε σάλτσα από κρασί merlot , άγρια μανιτάρια του δάσους και πατάτες σοτέ.

Συνοδεύεται με : Κοκκινόμυλος

Ερυθρός ξηρός οίνος, Merlot, T.O. Αρκαδίας

''Τάρτα'' bitter σοκολάτας με καραμελωμένους ξηρούς καρπούς, δυόσμο και σιρόπι καφέ.

Συνοδεύεται με : Patron XO Café Tequila

Τιμή: 35€/ανά άτομο

Αγίου Κωνσταντίνου 48, Μαρούσι 210 6179051, 6973997879

www.whispers.gr