Ως γενικό σχόλιο μπορώ να πω ότι όλα ήταν άκρως ικανοποιητικά. Γενικά υπήρξε ομοφωνία όσον αφορά στην αξιολόγηση.
1. Σκούρας, Dum Vinum Sperum, 2006
Το είχαμε ξαναπαρουσιάσει σχεδόν ένα χρόνο πριν ΕΔΩ. Δεν αλλάζει τίποτα σε σχέση με τα σχόλια που έγινα τότε. Εξαιρετικό Chardonnay, αναλοίωτο παρά την πενταετία που έχει περάσει από την σοδειά του. "Μειονέκτημα" η υψηλή τιμή για τα δεδομένα των ελληνικών λευκών κρασιών.
2. Κτήμα Παπαιωάννου, Fume, 2009
Το είχε παρουσιάσει o φίλτατος terroirista ΕΔΩ. Οκτώ μήνες αργότερα σαφώς το κρασί έχει βελτιωθεί. Μπορεί να απέχει πολύ από το Fume του 2008, αλλά εμείς το βρήκαμε αρκετά καλό και κατατάχθηκε στην δεύτερη θέση. Πάντως θα συμφωνήσω με τα σχόλια του terroirista περί αρωμάτων. Ωστόσο η οξύτητα έχει γίνει αρκετά πιο ανεκτή με αποτέλεσμα να αναδεικνύει καλύτερα τα αρώματα και εν γένει τον χαρακτήρα του.
3. Κ. Λαζαρίδη, Chateau Julia, 2010
Είχαμε δοκιμάσει του 2008 χωρίς να μας ενθουσιάζει ΕΔΩ. Του 2010 είναι σαφώς ανώτερο, αλλά παραμένει ένα μη τυπικό chardonnay.
4. Κτήμα Παλυβού, Chardonnay 2009
Σε αντίθεση με το προηγούμενο, ειναι τυπικότατο chardonnay χωρίς εξάρσεις, αλλά απόλυτα αξιοπρεπές. Αν συνυπολογίσει κανείς και την χαμηλή του τιμή μπορεί να το κατατάξει κάλλιστα στα κρασιά "value for money".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου