Μαλαγουζιά Δρυός Αβαντίς

Άλλο ένα κρασί που είχα στο συντηρητή με σκοπό να εξετάσω την παλαίωση του στο χρόνο. Μαλαγουζιά του Κτήματος Αβαντίς περασμένη από βαρέλι. Χρονολογίας 2007. Η φιάλη όταν ανοίχτηκε δεν εμφάνιζε ελαττώματα, πράγμα θετικό. Η μύτη ήταν αρωματική (αναμενόμενο ένεκα ποικιλίας), αλλά μάλλον εξασθενημένη. Αρώματα από τριαντάφυλλο αλλά μου θύμισε και μαρμελάδα βερύκοκο. Γενικώς έβγαζε μια γλυκύτητα. Το σώμα ελαφρύ, χωρίς ιδιαίτερες νότες βαρελιού.
Μάλλον το κρασί θα έπρεπε να καταναλωθεί στη διετία ώστε να μας προσδώσει τη μεγαλύτερη απόλαυση.
Βαθμολογία: (81/100)

Παλαιωμένο Ασύρτικο - Κτήμα Αργυρού 2007

Αν και η ονομασία μας είναι Οινολογίες, με αφορμή μια πολύ ενδιαφέρουσα παραλαβή φρέσκων ιχθύων, θα παρεκλίνω. Σαργοί, μεσαίου μεγέθους, εξαιρετικής φρεσκάδας και φυσικά πελαγίσιοι. Για μέρες ονειρεύομουν τη θράκα, αλλά δυστυχώς ο καύσωνας με απέτρεψε από το εγχείρημα. Ψήθηκαν λοιπόν στο γκριλ του φούρνου, αλλά άκρως πετυχημένα.
Το δεύτερο που ονειρευόμουν ήταν τι οίνος θα συνόδευε τους ιχθύες. Κατέληξα λοιπόν σε ασύρτικο. Ανέσυρα από το συντηρητή μια φιάλη Κτήμα Αργυρού και προχωρήσαμε στη γευσιγνωσία. Εσοδείας 2007, παλαιωμένο στο συντηρητή με απώτερο στόχο να εξετάσουμε την εξέλιξη του στο χρόνο.
Το χρώμα είχε σκουρύνει με την πάροδο των ετών. Η μύτη ήταν σχετικά ελαφριά αλλά πολυ ενδιαφέρουσα, με κυρίαρχα αρώματα, καπνό και ιώδιο. Μεστό σώμα, λιπαρό, νότες εσπεριδοειδών, με επίγευση ορυκτών. Θα το χαρακτήριζα όμως κάπως κουρασμένο. Ενώ η κατάσταση του κρασιού ήταν πολύ καλή και δεν είχε σημάδια κακής φθοράς, η τριετία το είχε επηρεάσει. Η αλλαγή του όμως στο χρόνο ήταν εμφανής σε σύγκριση με ένα φρέσκο ασύρτικο. Πάντως για άλλη μια φορά η ποικιλία μου απέδειξε ότι είναι διαφορετική από τα συνηθισμένα.
Σε συνδυασμό με τους ψητούς σαργούς ήταν αρμονικο και δεν μας απογοήτευσε.

Βαθμολογία: (83/100)

Το κτήμα Σκούρα στο Aleria

Γευσιγνωσία Νησιώτικων Οίνων στο Whispers of Wine

Πρόσφατα συμμετείχαμε σε μια ακόμα γευσιγνωσία του οινοεστιατορίου "Whispers of Wine".
Το θέμα εκείνη την βραδιά δεν ήταν οίνοι ενός συγκεκριμένου κτήματος αλλά διάφορα κρασιά από διάφορα νησιώτικα κτήματα.
Εισαγωγή με ένα κρύο σουφλέ γαλλικών τυριών με κρέμα σύκου και καρύδι. Εξαιρετικό!!! Κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα, με τη γεύση του ροκφορ να κυριαρχεί. Το Ασύρτικο - Αθήρι του Σιγάλα ήταν απολύτως ταιριαστό καθώς με την οξύτητα του ασύρτικου κόντραρε τις πολύ έντονες γεύσεις τυριών. Καλό σώμα, λιπαρότητα, αρώματα ώριμων εσπεριδοειδών, καλή διάρκεια. (85/100)
Το δεύτερο πιάτο ήταν μια σαλάτα με ανάμεικτα πράσινα λαχανικά, φρέσκα φρούτα και vinaigrette από νεκταρίνι και ροδάκινα. Πολύ προχωρημένο πιάτο, έμεινα ενθουσιασμένος (λάτρης άλλωστε των σαλατών με χαρακτήρα και δεκτικός σε συνδυασμούς). Το κρασί ήταν Ψηλές Κορφές από το συνεταιρισμό της Σάμου. Ποικιλία Μοσχάτο, όχι όμως υπερβολικά αρωματικό όπως θα το περίμενα. Μάλλον μέτριο αλλά τουλάχιστον δεν άφηνε κάτι αρνητικό στο συνδυασμό με το πιάτο. (80/100)
Συνεχίσαμε με φαρφάλες με γαρίδες, ζαφορά και χυμό από γκειπφρουτ. Οι γαρίδες μαριναρισμένες σε λυωμένο φινόκιο. Πολύ γευστικό πιάτο, η ζαφορά έκανε τη διαφορά. Το ταίριασμα με τη Ρομπόλα του Gentilini από την Κεφαλλονιά ήταν αρμονικό. Για άλλη μια φορά αποκόμισα θετικότατες εντυπώσεις από την ποικιλία αλλά και από το συγκεκριμένο κτήμα. Λεμονάτα αρώματα, πλούσιο σώμα, επίγευση διαρκείας που σε κερδίζει. (86/100)
Το κυρίως πιάτο ήταν κομματάκια χοιρινού με σάλτσα από tawny port πάνω σε στρώση πατάτας. Συνοδεύτηκε από ξηρή μαυροδάφνη του προηγούμενη κτήματος. Πειραματική οινοποίηση που δεν υπάρχει ακόμα στην αγορά. Πολύ ενδιαφέρον, αρώματα σταφίδας, ελαφρύ σώμα που είναι ενδεικτικό της ποικιλίας και σε αρμονία με το πιάτο. Πράττουν άριστα οι άνθρωποι αυτοί που ψάχνονται και προσπαθούν να βγάλουν στην αγορά διαφορετικά κρασιά διότι μόνο έτσι θα ξεφύγουμε από τα ομοιόμορφα ελκυστικά κρασιά που όλα μυρίζουν μαρμελάδα. (83/100)
Για το τέλος, κρεμ καραμελέ με μοσχάτο Λήμνου. Φυσικά σερβιρίστηκε το ίδιο κρασί, Muscat de Lemnos. Πολύ καλό ταίριασμα για το τελείωμα.