Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

Γευσιγνωσία Νησιώτικων Οίνων στο Whispers of Wine

Πρόσφατα συμμετείχαμε σε μια ακόμα γευσιγνωσία του οινοεστιατορίου "Whispers of Wine".
Το θέμα εκείνη την βραδιά δεν ήταν οίνοι ενός συγκεκριμένου κτήματος αλλά διάφορα κρασιά από διάφορα νησιώτικα κτήματα.
Εισαγωγή με ένα κρύο σουφλέ γαλλικών τυριών με κρέμα σύκου και καρύδι. Εξαιρετικό!!! Κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα, με τη γεύση του ροκφορ να κυριαρχεί. Το Ασύρτικο - Αθήρι του Σιγάλα ήταν απολύτως ταιριαστό καθώς με την οξύτητα του ασύρτικου κόντραρε τις πολύ έντονες γεύσεις τυριών. Καλό σώμα, λιπαρότητα, αρώματα ώριμων εσπεριδοειδών, καλή διάρκεια. (85/100)
Το δεύτερο πιάτο ήταν μια σαλάτα με ανάμεικτα πράσινα λαχανικά, φρέσκα φρούτα και vinaigrette από νεκταρίνι και ροδάκινα. Πολύ προχωρημένο πιάτο, έμεινα ενθουσιασμένος (λάτρης άλλωστε των σαλατών με χαρακτήρα και δεκτικός σε συνδυασμούς). Το κρασί ήταν Ψηλές Κορφές από το συνεταιρισμό της Σάμου. Ποικιλία Μοσχάτο, όχι όμως υπερβολικά αρωματικό όπως θα το περίμενα. Μάλλον μέτριο αλλά τουλάχιστον δεν άφηνε κάτι αρνητικό στο συνδυασμό με το πιάτο. (80/100)
Συνεχίσαμε με φαρφάλες με γαρίδες, ζαφορά και χυμό από γκειπφρουτ. Οι γαρίδες μαριναρισμένες σε λυωμένο φινόκιο. Πολύ γευστικό πιάτο, η ζαφορά έκανε τη διαφορά. Το ταίριασμα με τη Ρομπόλα του Gentilini από την Κεφαλλονιά ήταν αρμονικό. Για άλλη μια φορά αποκόμισα θετικότατες εντυπώσεις από την ποικιλία αλλά και από το συγκεκριμένο κτήμα. Λεμονάτα αρώματα, πλούσιο σώμα, επίγευση διαρκείας που σε κερδίζει. (86/100)
Το κυρίως πιάτο ήταν κομματάκια χοιρινού με σάλτσα από tawny port πάνω σε στρώση πατάτας. Συνοδεύτηκε από ξηρή μαυροδάφνη του προηγούμενη κτήματος. Πειραματική οινοποίηση που δεν υπάρχει ακόμα στην αγορά. Πολύ ενδιαφέρον, αρώματα σταφίδας, ελαφρύ σώμα που είναι ενδεικτικό της ποικιλίας και σε αρμονία με το πιάτο. Πράττουν άριστα οι άνθρωποι αυτοί που ψάχνονται και προσπαθούν να βγάλουν στην αγορά διαφορετικά κρασιά διότι μόνο έτσι θα ξεφύγουμε από τα ομοιόμορφα ελκυστικά κρασιά που όλα μυρίζουν μαρμελάδα. (83/100)
Για το τέλος, κρεμ καραμελέ με μοσχάτο Λήμνου. Φυσικά σερβιρίστηκε το ίδιο κρασί, Muscat de Lemnos. Πολύ καλό ταίριασμα για το τελείωμα.

3 σχόλια:

  1. Λες να αξίζει τίποτα;
    http://www.oenolpi.gr/gr-products.php

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. χαίρομαι για το ασύρτικο-αθήρι που συμφωνούμε...http://oinologies.blogspot.com/2010/04/blog-post_25.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αναστάσιε,

    Εγώ να δεις πως χαίρομαι διότι δεν είχα ανατρέψει στην ανάρτηση σου. Συνεπώς η αξιολόγηση μου ήταν tabula rasa.

    ΑπάντησηΔιαγραφή