Merlot - Υπερπαραγωγή

Μία από τις αγαπημένες μας ποικιλίες, η οποία θεωρείται αρκετά "εύκολη" για ένα σχετικά έμπειρο ουρανίσκο. Στην Ελλάδα αρκετοί είναι οι παραγωγοί που οινοποιούν την μπορντολέζικη ποικιλία. Εμείς διαλέξαμε 8 ετικέτες (7 ελληνικές και 1 χιλιανή) να τις δοκιμάσουμε και να πούμε την άποψη μας χωρίς φόβο και πάθος, αφού ως μη επαγγελματίες δεν επηρεαζόμαστε από φιλίες, γνωριμίες, δημόσιες σχέσεις, διαφήμιση, "λαδώματα" κλπ. Τυφλή δοκιμη και ότι ήθελε προκύψει...

1. Δημάκη, Merlot 2005 (4,5+/5)

Εντυπωσιαστήκαμε...

Απόλυτα ισορροπημένο merlot που παρά τα 7 χρόνια ζωής του, αντέχει με το παραπάνω. Διακρίνονται ευχάριστα αρώματα κόκκινων φρούτων με αυτό της φράουλας να ξεχωρίζει. Οι τανίνες πολύ μαλακές και γευστικές. Πολύ καλή δομή και σώμα. Η επίγευση γλυκιά, μακρά και απολαυστική. Το απόλυτο value for money ελληνικό merlot!

2. Κτήμα Παλυβού, Terra Leone Merlot 2006 (4+/5)

Το ξεχωρίζεις από την ποιότητα και την βανίλια.

Σταθερή αξία. Άλλη μία καλή χρονιά για το Merlot του Γιώργου Παλυβού. Τα αρώματα που ξεχωρίζουν είναι αυτά των ώριμων κόκκινων και μαύρων φρούτων και φυσικά αυτό της βανίλιας που θα έλεγα ότι "ξεχειλίζει". Διακρίνεται ακόμη και μία υποψία σοκολάτα γάλακτος. Καλοδουλεμένες, μαλακές τανίνες, καλή οξύτητα και επίγευση.

3. Κτήμα Τσέλεπου, Κοκκινόμυλος 2006 (4+/5)

Αναμενόμενο ότι θα πλασαριζοταν στα πρώτα.

Για κάποιους από τους συνδετημόνες το καλύτερο της βραδιάς. Συνολικά, έμεινε λίγο πίσω από τον Δημάκη και κοντράρισε στα ίσα τον Παλυβό.

Δυνατής έντασης αρώματα ώριμων φρούτων. Στη γεύση επικρατεί το βατόμουρο. Οι τανίνες και εδώ μεταξένιες. Αρμονικό με εξαιρετική επίγευση.

4. Κτήμα Κ. Λαζαρίδη, Chateau Julia, Merlot 2006 (3,5+/5)

Πολύ καλό, αλλά με περιορισμένες πλέον αντοχές.

Τέταρτο πλασαρίστηκε, με διαφορά από τα υπόλοιπα, το Merlot του Κτήματος του Κώστα Λαζαρίδη. Και εδώ είναι εμφανής η γλυκάδα της ποικιλίας. Νότες μαρμελάδας φρούτων γεμίζουν το στόμα. Υπάρχει επίσης μία αίσθηση σοκολάτας και μελανιού στον ουρανίσκο. Μεστό σώμα και καλή επίγευση. Εκτιμούμε ότι είναι λίγο κουρασμένο και δεν ενδείκνυται για μεγαλύτερη παλαίωση.

5. Κτήμα Ν. Λαζαρίδη, Merlot 2006 (3+/5)

Καλό τυπικό Merlot.

Από τους περισσότερους χαρακτηρίστηκε τυπικό της ποικιλίας, χωρίς όμως ιδιαίτερες εξάρσεις. Αρκετά πολύπλοκο. Στη μύτη επικρατούν τα αρώματα φρούτων. Στη γεύση είναι ευδιάκριτη η παρουσία του δαμάσκηνου. Ισορροπημένο.

6. Κτήμα Σκούρα, Merlot 2007 (3/5)

Ενδιαφέρον κρασί, με λίγο όμως "τσιμπημένη" οξύτητα.

Πρόκειται για ένα φρουτώδες merlot, με καλή δομή και σώμα. Οι τανίνες αισθητές, αλλά ενδιαφέρουσες. Η οξύτητα του ξέφυγε λίγο. Η επίγευση καλή και μακρά.

7. Κτήμα Μπαμπατζιμόπουλου, Ossa Merlot 2007 (2/5)

Δεν μας ενθουσίασε.

Η δυνατή -για merlot- οξύτητα και οι κάπως στυφές τανίνες δεν αφήνουν τα αρώματα της ποικιλίας να βγουν στην επιφάνεια.

8. Santa Alicia, Merlot 2009 (1,5/5)

Καλό για την τιμή του.

Παρά τα παράσημα, μετάλλια, διακρίσεις κ.ο.κ. έμεινε πολύ πίσω από τα ελληνικά merlot που δοκιμάσαμε. Αρκετά διαφορετικό από τα υπόλοιπα. Τα μπαχάρια επικρατουσαν του φρούτου, τα οποία ήταν όμως χαμηλής έντασης. Στυφές τανίνες και σχετικά κοντή επίγευση. Η χαμηλή τιμή του -περί τα €5,5- έσωσε κάπως την κατάσταση.

Υ.Γ. Συγκριτικά μπορεί τα κρασιά να είχαν διαφορές, αλλά κοινή διαπίστωση ήταν ότι όλα τους, εκτός από το Χιλιανό, είναι πολύ καλά κρασιά.