Δεν συνηθίζουμε να "ανεβάζουμε" σχόλια για κρασιά που δύσκολα τα βρίσκει κανείς στην Ελλάδα. Εξάλλου σκοπός του blog είναι ο σχολιασμός ελληνικών οίνων που μπορεί να προμηθευτεί κανείς σχετικά εύκολα. Κατά καιρούς έχουμε σχολιάσει κάποια ξένα κρασιά περισσότερο εγκυκλοπαιδικά. Με την ίδια λογική ανεβάζω την συγκεκριμένη ανάρτηση. Πριν κάμποσο καιρό δοκίμασα δύο Ιταλικά κρασιά που αγόρασα από duty free. Πρόκειται για ένα Chianti Riserva του 2005 και ένα Amarone Della Valpolicella του 2006.
To Chianti θα το χαρακτήριζα τυπικό της ποικιλίας Sangiovese. Παρά τους 38 μήνες βαρελιού (εξ ου και o χαρακτηρισμός "riserva") διατηρούσε τη σπιρτάδα του sangiovese. Ενδιαφέρον φρουτώδες κρασί, χωρίς εξάρσεις.
To Amarone όμως μας εντυπωσίασε. Σκούρο πορφυρό χρώμα με δάκρυα (χαράς) να γλιστράνε από τα ψηλά προς τα χαμηλά του ποτηριού. Είναι ένας συνδυασμός των ποικιλιών Corvina, Rondinella και Molinara. Πολύ μεστό και πλούσιο σώμα, γεμάτο στο στόμα, με απαλή έως και ανύπαρκτη οξύτητα. Από αρώματα μπουκέτα ώριμων μαύρων φρούτων, σοκαλάτας γάλακτος και καπνού ήταν εύκολα ευδιάκριτα. Ένα κρασί που συνιστώ ανεπιφύλακτα να δοκιμάσετε παρά την τσιμπημένη τιμή του ($40-$50).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου