Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Pausa - il ristorante rosso & Κτήμα Σκουρα




Το Pausa είναι ένα πολυ συμπαθητικό εστιατόριο στο Μαρούσι. Η κουζίνα του είναι προσανατολισμένη σε ιταλικές γεύσεις και ο ιδιοκτήτης δίνει έμφαση και στο κρασί.

Δράξαμε λοιπόν την ευκαιρία να δοκιμάσουμε τις δημιουργίες του σεφ με τέσσερα κρασιά του Κτήματος Σκούρα. Ένας οινοποιός που έχει μεγάλη ιστορία στην Ελλάδα και έχει βοηθήσει να αναπτυχθεί ο κλάδος.

Το πρώτο κρασί ήταν το Viogner Cuvee Larsinos 2010. Μας άφησε πολύ καλές εντυπώσεις. Διαφορετικό από το Eclectique, δεν έχει την παρουσία βαρελιού, αλλά μια ευχάριστη τραγανή οξύτητα, λεμονώδη αρώματα και άγουρο βερύκοκο. Μέσου όγκου σώμα και καλή επίγευση. Πολύ ταιριαστό με το πρώτο πιάτο που ήταν tartare σολωμού με μάνγκο και ροδάκινο. Ένας εξαιρετικός συνδυασμός (θα έτρωγα και δεύτερο ευχαρίστως).

Βαθμολογία: 87/100

Συνεχίσαμε με μια σαλάτα πράσινων λαχανικών με φράουλα και τη συνοδεύσαμε με το ροζέ Άκρες 2011 από 70% αγιωργήτικο και 30% μοσχοφίλερο. Ένα ευχάριστο ροζέ, φραουλένιο που ασφαλώς έδενε με τη σαλάτα. Ελαφρύ σώμα, ότι πρέπει για το καλοκαίρι.

Βαθμολογία: 84/100

Κατόπιν περάσαμε στα ζυμαρικά buccatini all' amatriciana. Ένα πικάντικο πιάτο που και αυτό ταίριαξε με το κρασί. Το κόκκινο Fleva εσοδείας 2009 από 100% syrah. Πιπεράτο, νότες βιολέτας, γενναιόδωρο με πολύ καλό σώμα και εμφανείς αλλά ευχάριστες τανίνες. Ένα απολαυστικό κρασί που θα ήθελα να ξαναπιώ σύντομα.

Βαθμολογία 89/100

Το κυρίως ήταν tagliata μοσχαρίσια με σάλτσα μανιταριών. Το συνοδεύσαμε με το Μέγα Οίνο 2008, το κρασί που έκανε γνωστό το Κτήμα Σκούρα εδώ και πολλά χρόνια. Το κρασί που είναι χαρμάνι από cabernet sauvignon και αγιωργήτικο ήταν κάπως μπουκωμένο, κλειστό και όχι ισορροπημένο. Πιστεύω ότι ίσως αδικείται εάν δεν είχε αεριστεί επαρκώς. Μας έκανε θετικότατη εντύπωση ότι ερωτηθήκαμε για το πως θέλουμε ψημένο το κρέας και μας το έφεραν ακριβώς όπως το ζητήσαμε (εννοείται medium rare - θα ασχοληθώ με αυτό σε επόμενη ανάρτηση). Σε ότι αφορά το πιάτο ήταν αρνητικό το γεγονός ότι η σάλτσα φαινόταν και έδινε την αίσθηση "προκατ". Θεωρώ ότι ήταν κατώτερη της γενικής εικόνας που εισπράξαμε από το σύνολο της κουζίνας, που ήταν πολύ καλή, γευστική και ποιοτική.

Βαθμολογία 85/100

Γευστικό το επιδόρπιο, μους μασκαρπόνε με φρούτα του δάσους που συνοδεύτηκε με ένα πόρτο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου