ΟΙΝΟΡΑΜΑ 2010...τι μας άρεσε (και τι όχι).

Πάει και αυτό το Οινόραμα. Φέτος ήταν πραγματικά εντυπωσιακό. Πληθώρα εκθετών και κρασιών. Το καλύτερο βέβαια της υπόθεσης ήταν η ξεχωριστή έκθεση για "επαγγελματίες" στο βάθος της κεντρικής έκθεσης, όπου μπορούσε κανείς να δοκιμάσει με την ησυχία του τα κρασιά που ήθελε χωρίς πολλές πολλές φλυαρίες. Δοκιμάσαμε πολλά. Αρκετά ήταν συμπαθητικά. Λίγα ξεχώρισαν. Εμείς προτείνουμε ανεπιφύλακτα τα παρακάτω:

Κατηγορία Πρώτη: Τα εκλεκτά (90+)

ΚΟΚΚΙΝΑ

Μαυροκουντούρα 2007 Μ - Κτήμα Αβαντίς: Η ελληνική έκδοση ενός στιβαρού tannat. Πρόκειται για την ποικιλλία μαυροκουντούρα κλώνου της πιο γνωστής μανδηλαριάς. Γεμάτο πλούσιο στόμα με σύνθετα αρώματα βανίλιας, βιολέτας, κέδρου, καπνού, καφέ. Μακρά και απολαυστική επίγευση. Αφήστε το να παλιώσει για πολλά χρόνια. Εμάς μας συνεπήρε. (94/100)

Tempranillio 2007 - Κτήμα Παυλίδης: Αρώματα κόκκινων φρούτων και βανίλιας. Μαλακές τανίνες, πλούσιο σώμα και μακρά επίγευση. Τι άλλο να θέλει κανείς από ένα ήπιο ερυθρό κρασί? (91/100)

Evangelo (Syrah, Viognier) 2005 - Κτήμα Γεροβασιλείου: Πυκνά αρώματα φρούτων, πράσινου πιπεριού και μαύρης σοκολάτας. Ισορροπημένο με καλοδουλεμένες τανίνες. (92/100)

Peti Verdot 2005 - Κτήμα Παπαϊωάννου. Εντυπωσιακή οινοποίηση μίας ποικιλίας που δύσκολα οινοποιείται μόνη της. Στην Ελλάδα είναι η μοναδική προσπάθεια. Απαλό και απλά εξαιρετικό. (95/100)

ΛΕΥΚΑ

Μαλαγουζιά 2009 Alexandra-Κλαούντια Παπαγιάννη: Δροσιστική και πολύ ευχάριστη μαλαγουζιά. Προσεγμένη οινοποίηση για την πολύ αξιόλογη ελληνική ποικιλλία. (90/100)

Κατηγορία Δεύτερη: Μας άρεσαν (80+)

ΚΟΚΚΙΝΑ

Διάπορος 2007 - Κυρ Γιάννη (Syrah 13%, Ξινόμαυρο 87%): Αν και δεν είμαστε οπαδοί του ξινόμαυρου πρόκειται για ένα πολύ αρμονικό σύνολο. Το syrah έρχεται να δώσει ότι λείπει από το ξινόμαυρο σε μία πολύ καλή οινοποίηση που διακατέχεται τόσο από ωραίο άρωμα όσο και σώμα. (86/100)

Cabernet Sauvignon 2004 - Κτήμα Μέγα Σπήλαιο : Τυπικό πιπεράτο cabernet έτοιμο να το απολαύσετε. Ένα κτήμα που όλα τα κρασιά του είναι, τουλάχιστον, αξιοπρεπή. (84/100)

Βλάχικο 2007 Rossiu di Munte -Κατώγι Αβερωφ : Ισορροπημένο και πλούσιο. Με σύνθετα φρουτώδη αρώματα. Θέλει το χρόνο του στην φιάλη. (85/100)

Merlot 2007 - Κτήμα Κατσαρού: Δεν μπορείς να μην το προσέξεις, αλλά είναι ακόμα πολύ "κλειστό". Θα επανέλθουμε σε δύο χρόνια γιατί το κρασί αυτό τότε θα αρχίσει να δείχνει τις δυνατότητές του. (82/100)

Merlot 2007 - Άρτεμις Κτήμα Αβαντίς: Ένα ευχάριστο merlot. Αρκετά φρουτώδες, μαλακές τανίνες και συμπαθητική επίγευση. Θέλει επίσης κ' άλλο χρόνο στη φιάλη. (82/100)

ΡΟΖΕ

Ροζε (Κοτσιφάλι, Syrah) Enotria 2009 - Δουλουφάκης: Ροζέ όπως θα έπρεπε να είναι με αρώματα φραμπουάζ και μαρμελάδας φράουλας να αλληλοπλέκονται, καλή οξύτητα και επίγευση. (83/100)

Ροζε (Sauvignon Cabernet ) Άδολης Γης 2009 - Αντωνόπουλος: Ευχάριστο και δροσιστικό, αλλά κάπως επίπεδο με τα αρώματα βύσινου και φράουλας να είναι μεσαίας έντασης. (80/100)

ΛΕΥΚΑ

Μαλαγουζιά 2008 Αβαντίς Δρυός - Κτήμα Αβαντίς: Σε μία μη συνηθισμένη οινοποίηση αφού περνάει βαρέλι το κτήμα Αβαντίς πετυχαίνει ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Το πέρασμα από το βαρέλι την διαφοροποιεί χαρίζοντας μία βανιλάτη νότα, αλλά θεωρώ ότι ρίχνει την ένταση των λοιπών αρωμάτων. (84/100)

Γαβαλάς Σαντορίνη 2009 (Ασύρτικο 90%, Αηδάνι 10%): Ισορροπημένο ασσύρτικο το οποίο διαθέτει αφενός τα τυπικά στοιχεία της ποικιλίας (μεταλλικότητα, αλμύρα) αφετέρου είναι σαφώς πιο αρωματικό από τα τυπικά ασσύρτικα (αρώματα εσπεριδοειδών). (86/100)

Σιγάλας Σαντορίνη 2009 (Ασύρτικο, Αθήρι, Αϊδάνι): Τυπικό της ποικιλλίας, μεταλικό, τραγανό, και πολύ πλούσιο. Άριστη συνοδεία ψαριού. (87/100)

Κτήμα Αργυρού 2009 (Ασύρτικο): Επίσης τυπικό της ποικιλλίας σε μία επίσης πολύ καλή οινοποιηση. Μέτριας έντασης αρώματα εσπεριδοειδών και ανθού λεμονιού. Μεταλικότητα και ορυκτό φόντο με μακρά επίγευση. (85/100)

Σαντορίνη Santo Wines Grand Reserve 2007 (Ασύρτικο). Προσεγμένη οινοποίηση και 12 μήνες βαρέλι και άλλοι 12 στην κάβα πριν βγει στον καταναλωτή είναι αρκετοί για να δώσουν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Πρόκειται για κρασί πιο μαλακό και στρογγυλό από το τυπικό ασύρτικο, διατηρώντας όμως τον χαρακτήρα του στο έπακρο. Το βαρέλι χαρίζει ένα λεπτό φόντο βανίλιας, ενώ τα αρώματα αν και μεσαίας έντασης είναι αρκετά ιδιαίτερα και πολύπλοκα (λεμονανθός, τσάι, μέλι). (86/100)

Ζίτσα Primus 2009 - Γκλίναβος (Ντεμπίνα). Μία ηπειρώτικη ποικιλία. Απαλός οίνος με ευχάριστη οξύτητα. Ήπια αρώματα φρούτων (μηλίτης και μάνγκο) με σχετικά σύντομη επίγευση. (81/100)



Σημειώνουμε ότι η έκθεση είχε επίσης αρκετά εξαιρετικά κρασιά τα οποία δεν προλάβαμε να δοκιμάσουμε, αλλά έχουμε κατα καιρούς γράψει για αυτά στο blog. Ένα παράπονο προς τους Έλληνες παραγωγούς για την ποιότητα του chardonnay. 6-7 που δοκιμάσαμε δύσκολα ξεπερνούσαν την μετριότητα. Θέλει αρκετή προσπάθεια η ποικιλλία.