Αυτή την εβδομάδα στο Whispers είχαμε THEMA!

Υπερπαραγωγή!

Τρίτη 23 Ιουνίου 2009. Το κτήμα Παυλίδη θα φιλοξενούνταν στο εστιατόριο Whispers of Wine. Οι συνήθεις ύποπτοι ήταν εκεί (εννοείται).
Φτάνοντας εκεί συναντούμε τον οινολόγο του κτήματος, (γειά σου Νϊκο), ο οποίος είναι γνωστός μας από πολλαπλές συζητήσεις σε οινο-εκδηλώσεις.
Εκπληξη πρώτη! Στο τραπέζι καταφθάνει το ροζέ του κτήματος (την πρώτη φορά που το είχαμε δοκιμάσει 3 χρόνια πριν, πάθαμε πολιτισμικό σοκ, τι είναι το tempranillo;). Δεν το συνόδευε όμως τίποτα. Ρωτούμε λοιπόν τον οινολόγο τι συμβαίνει, καθότι είμαστε συνηθισμένοι κάθε κρασί να συνοδεύτεται. Η απάντηση ήταν ότι αποφάσισαν πριν το δείπνο να σερβίρουν ένα ποτήρι για καλωσορισμα (welcome drink που θα λέγαμε στα ελληνικά) και επέλεξαν το ροζε τους για συγκεκριμένο λόγο. Μάλιστα δήλωσαν ότι ήθελαν να πάρουν κάποια ρίσκα εκείνη τη βραδιά. Αποδείχτηκε πολύ πετυχημένη κίνηση καθώς το ροζέ πινόταν απολύτως ευχάριστα σκέτο.

Thema Παυλίδη - Ασύρτικο/Sauvignon Blanc 08. Αρώματα λευκόσαρκου ροδάκινου, σώμα μέτριας έντασης και αρκετή οξύτητα. Συνόδευε ικανοποιητικά τη σαλάτα με γαρίδες και έντονη παρουσία πιπεράτου βασιλικού. (6,5/10)
Κτήμα Παυλίδη - Chardonnay 08. Εξωτικά αρώματα μάνγκο, ανανάς καθώς και βαρέλι. Πλούσιο σώμα, chardonnay γαρ, που έδενε αρμονικότατα με το πικάντικο ταρτάρ σολωμού. (8/10)
Thema Παυλίδη - Tempranillo ροζέ 08. Το εισαγωγικό κρασί εμφανίζεται εκ νέου και συνδυάζεται με ένα εξαιρετικό πιάτο με πένες ολικής άλεσης, ελιές, κάππαρη και τοματίνια σαντορίνης. Ακρως καλοκαιρινό και μεσογειακό, που φανερώνει ότι η απλότητα στην κουζίνα μπορεί να είναι άρτια. (8,5/10)
Thema Παυλίδη - Αγιωργήτικο/Syrah 06. Πλούσιο χαρμάνι, χορταστικό, αρώματα ώριμων κόκκινων φρούτων ίσως και μαρμελάδας καθώς μπαχαρικά. Στο στόμα γήινες νότες (φύλλα, βρεγμένο χώμα). Καλή επιγευση, το τιμήσαμε δεόντως και απολαύσαμε και το κυρίως πιάτο με το πολύ καλομαγειρεμένο μοσχάρι και σάλτσα μανιταριών. (8/10)
Κτήμα Παυλίδη - Syrah 07. Αναπάντεχα εμφανίζεται ένα δέυτερο "δυνατό" κόκκινο κρασί μετά το κυρίως πιάτο! Αναρωτηθήκαμε τι συμβαίνει και στραφήκαμε προς τους ειδήμονες και οργανωτές καθώς αναμέναμε το επιδόρπιο. Τα ρίσκα συνεχίζονταν λοιπόν καθώς όπως εξηγεί ο Νϊκος πιστεύουν ότι το πολύ καλό Syrah τους μπορεί να συνοδεύσει μια πανακότα με espresso και kahlua. Σημειωτέον ότι το Syrah είναι σχετικά νέο (2007) και δεν έχουν ακόμα κατασταλάξει. Σε εμάς άρεσε ιδιαίτερα καθώς δεν υπήρξε δυσαρμονια με το επιδόρπιο. Νότες καραμέλας σε ένα ελαφρύ φόντο πιπεριού. Καθώς όμως εθιστήκαμε, συνεχίσαμε να πίνουμε το κρασί και μετά το επιδόρπιο συζητώντας με τον οινολόγο (που μας προσκάλεσε στο κτήμα εκ νεόυ) και τον ιδιοκτήτη του εστιατορίου. Η γνώμη μας για το κρασί ήταν εξαιρετική και η πρωτοβουλία για το παράξενο ταίριασμο μας φάνηκε ενδιαφέρουσα. Σίγουρα ένα κρασί για παλαίωση και για περαιτέρω απόλαυση. (9/10)

Γνωριμία με τα κρασιά του Παπαιωάννου στα "ΚΙΟΥΠΙΑ"

Τον περασμένο Απρίλιο πραγματοποιήθηκε μία μίνι οινογνωσία του Κτήματος Παπαϊώννου στο εστιατόριο τα «ΚΙΟΥΠΙΑ» στο Κολωνάκι. Η βραδιά κύλησε ευχάριστα δοκιμάζοντας τέσσερα κρασιά του Κτήματος.

1. Aristocracy (Sauvignon Blanc).

Επιβεβαιώθηκε για μία ακόμα φορά πως πρόκειται για «Άριστο-κρασί». Ζωηρό κρασί με έντονα αρώματα κίτρινων φρούτων (ανανάς, μάνγκο, νότες λεμονιού) ευχάριστη οξύτητα.

2. Syrah 2006

Αντίστοιχα με αυτά τις γευσιγνωσίας σε Syrah…Βαθύ κόκκινο χρώμα. Σχετική υψηλή οξύτητα και σκληρές τανίνες. Του χρόνου πιστεύω θα έχει "ανοίξει" και θα είναι καλύτερο.

3. Μικροκλίμα 2003 (Αγιωργήτικο)

Ίσως η «Ναυαρχίδα» του Κτήματος μαζί με το Terroir, με το οποίο αν και έχουνε σημαντική διαφορά στην τιμή είναι ανάλογης αξίας ποιοτικά. Μεστό Αγιωργήτικο. Πλούσιο και πυκνό. Ξεχωρίζει η βανίλια και είναι ελαφρώς «πιπεράτο». Παρά τα 6 χρόνια στη φιάλη διατηρείται άριστα. Σημειώνω ότι φέτος άνοιξα του 2001 το οποίο ακόμα διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση…

4. Γλυκό, (Αγιωργήτικο)

Δεν θυμάμαι τον τίτλο ακριβώς και νομίζω ότι δεν έχει κυκλοφορήσει στο εμπόριο. Δεν είμαι Fun των γλυκών κρασιών, αλλά δεν κρύβω ότι ήταν ευχάριστο και με αυτό έκλεισε επάξια το δείπνο.

Ο κ. Παπαϊωάννου ήταν ακατάπαυτος. Η συζήτηση ξεκίνησε για τα κρασιά, την οινοποίηση κλπ. και έφθασε μέχρι και τον εμφύλιο, τα δεκεμβριανά την πρόσφατη κρίση των στεγαστικών δανείων. Έστω και αν δεν συμφωνήσαμε σε κάποια ζητήματα, ο κ. Παπαϊωάννου είναι απόλυτα ενημερωμένος και διαυγής.

Τα φαγητά συνόδευαν επάξια τα κρασιά και υπήρχε μεγάλη ποικιλία. Η ποσότητα τους ήταν όμως υπερβολική και φθάσαμε από νωρίς σε σημείο κορεσμού. Ίσως ένα πιο μετρημένο Menu να ήταν καλύτερο.

Άγνωστο κρασί - απρόσμενα ευχάριστη έκπληξη!

Προσφάτως μου έφεραν ένα άγνωστο κρασί από μια εκδρομή στο βουνό των Κενταύρων. Βιολογικά καλλιεργημένο αμπέλι σε υψόμετρο 340 μέτρων κοντά στην Αργαλαστή με πιστοποίηση από τον οργανισμό ΔΗΩ που δίνει ένα λευκό κρασί και επ' ονόματι "ΠΑΤΙΣΤΗ". Ως συνήθως είπα μέσα μου, "ούτε για μαγείρεμα δε θα κάνει".

Ενα βράδυ που θα καθόμασταν στη βεράντα μας, το είχα προετοιμάσει στην κατάλληλη θερμοκρασία και το δοκιμάσαμε. Ήδη από το πρώτο άρωμα, καταλάβαμε ότι δεν επρόκειτο για ξυδόκρασο. Μύτη λευκόσαρκων φρούτων και νύξεις κίτρου. Σώμα μεσαίου μεγέθους και ικανοποιητική οξύτητα. Μια ευχάριστη γνωριμία για ένα κρασί παντελώς για εμάς άγνωστο.

Αυτό που μου δημιούργησε απορία ήταν ότι οι ποικιλίες του κρασιού δεν αναφερόντουσαν στη φιάλη αλλά σε ένα χαρτονάκι που ήταν περασμένο στο λαιμό: Ροδίτης, Ξινόμαυρο και Ugni Blanc, ένας περίεργος συνδυασμός, του οποίου το αποτέλεσμα ήταν αποδεκτό.

ΓΕΥΣΙΓΝΩΣΙΑ ΚΤΗΜΑ ΑΛΦΑ

(Η γαστρονομική εμπειρία έλαβε χώρα ως συνήθως στο Whispers of Wine)

Είχαμε την ευκαιρία να παραβρεθούμε σε ένα δείπνο γευσιγνωσίας συνοδεία των κρασιών του υπέροχου Κτήματος Αλφα, όπου και παρουσιαζόταν για πρώτη φορά το νέο λευκό κρασί του κτήματος από την ποικιλία Chardonnay.
Ο οίνος αυτός ήταν πλούσιος, σωματώδης, λιπαρός, έντονα καπνιστός (7 μήνες σε γαλλικά βαρέλια, 4 μήνες παραμένει με τις οινολάσπες). Η οξύτητα ήταν ευχάριστη και σε συνδυασμό με το ριζότο με κρόκο κοζάνης και γαρίδες, απολαύσαμε έναν εκρηκτικό συνδυασμό.
Φυσικά και δοκιμάσαμε το Κτήμα Άλφα Sauvignon Blanc με μια ανάμικτη πράσινη σαλάτα με πορτοκάλι και ροκφορ. Πετυχημένος συνδυασμός. Τα αρώματα εσπεριδοειδών ταίριαζαν απόλυτα με το πορτοκάλι της σαλάτας. Ισορροπημένο κρασί με επίγευση διαρκείας.
Το κόκκινο Κτήμα Αλφα (Syrah-Merlot-Ξινόμαυρο) ήταν αναμενόμενο να μας καθηλώσει, αν και μάλλον υπερετερούσε του κυρίως πιάτου. Πλούσιο μπουκέτο, πολύπλοκο, έντονα αρώματα κόκκινων φρούτων και πιπέρια. Εμφανέστατες τανίνες, που κάνουν το συγκεκριμένο κρασί ιδανικό για παλαίωση!
Για το τέλος, ο επιδόρπιος οίνος "Ωμέγα" του κτήματος σε συνδυασμό με μους βανίλια, μπισκότο και ροδάκινο. Gewuertztraminer και Μαλαγουζια που ευωδιάζουν αχλάδι και άγουρο βερίκοκο, χωρίς να δημιουργούν "γλυκερή" αίσθηση.

Και εις "Άλφα" με υγεία!!

Pinot Noir Παπαϊωάννου – Κάθετη γευσιγνωσία

Χτες το βράδυ διοργανώσαμε μία μικρή κάθετη γευσιγνωσία σε Pinot Noir εσοδείας 2005, 2006 και 2007 του κτήματος Παπαϊωάννου. Όλα παλαιωμένα για 12 μήνες σε βαρέλι.

Δεν μπορώ να πω ότι έχω καλή επαφή με το pinot noir. Μάλλον γιατί δεν παράγεται σε ελληνικό αμπελώνα, παρά ελαχίστων εξαιρέσεων, οπότε απομένει τα κρασιά εισαγωγής τα οποία είναι είτε αμφιβόλου ποιότητας, είτε απλησίαστα (βλέπε Chateau-Margaux). Επηρεασμένος ομολογώ από την ταινία "Πλαγίως" μου είχε κινήσει έντονα το ενδιαφέρον να μάθω κάτι παραπάνω για την ποικιλία με την οποία φτιάχνονται οι καλύτερες σαμπάνιες. Το κτήμα Παπαϊωάννου και πρόσφατα ο Ιατρίδης του κτήματος Άλφα, είναι δύο που ξέρω ότι κατάφεραν να παράξουν pinot noir με σχετική επιτυχία στην Ελλάδα. Του Παπαϊωάννου τα είχα πιεί με ανάμικτα κάθε φορά αποτελέσματα. Δεν ξέρω αν ήταν ζεστή μέρα ή αν το συνοδευτικό γεύμα δεν ήταν το κατάλληλο, αλλά ομολογώ ότι δεν είχα εντυπωσιαστεί, παρά μία φορά όταν είχα πρωτοπιεί της σοδειάς 2005. Την τελευταία φορά που επισκέφθηκα τον Παπαϊωάννου στη Νεμέα, πριν 2 μήνες περίπου, είχε βγάλει και του 2007. Είχα σε καλές συνθήκες στην κάβα μου του 2006 και του 2005, οπότε σκέφτηκα θα άξιζε μία κάθετη γευσιγνωσία έστω και τώρα όπου οι θερμοκρασίες περιβάλλοντος δεν ενδείκνυνται για κόκκινο. Σε κουβέντα που είχα με τον Παπαϊωάννου του ανέφερα ότι έχω κρατήσει μερικά μπουκάλια του ’05, αλλά μου είπε να μην αργήσω να τα πιω γιατί δεν είναι και για πολλά χρόνια, αντίθετα με το site τους που τους δίνει 3 με 5 χρόνια παλαίωση. Το κράτησα στο μυαλό μου χωρίς όμως να δώσω πολύ σημασία.

Η ώρα της γευσιγνωσίας: Χωρίς να ξέρουμε χρονιά οι διαφορές μεταξύ των τριών ετών ήταν έντονες. Το πρώτο είχε καλό άρωμα, το δεύτερο εξαιρετικό, το τρίτο αρκετά κλειστό. Στη γευστική δοκιμή πάλι το δεύτερο υπερτερούσε: βανίλια, βατόμουρο, μαλακές, αλλά πλούσιες τανίνες, καθόλου οινόπνευμα. Ένα πολύ ευχάριστο κρασί έστω και με 30 περίπου βαθμούς κελσίου θερμοκρασία περιβάλλοντος. (τα κρασιά πάντως τα κρατήσαμε περί του 16 βαθμούς). Το πρώτο καλό αλλά χωρίς να είναι ξεχωριστό σαν το δεύτερο. Το τρίτο υποθέσαμε ότι ήθελε λίγο να ανοίξει ή ότι ήταν πολύ φρέσκο ακόμα. ΛΑΘΟΣ. Το καλύτερο μακράν, το δεύτερο δηλαδή, ήταν το σχετικά «φρέσκο» εσοδείας 2007. Είχε δίκιο ο Παπαϊωάννου. "Μην το κρατήσετε πιείτε το". Του 2006 καλό αλλά όχι όσο του 2007. Του 2005 πλέον είχε φάει τα ψωμιά του. Δεν ήταν θέμα ανοίγματος» είχε αρχίσει η παρακμή…

Μπράβο στον Παπαϊωάννου για την πολύ καλή προσπάθεια, από αμπέλια βιολογικής καλλιέργειας το οποίος στη σχέση τιμής ποιότητας παίρνει 10’.

Το κτήμα Μερκούρη στο Whispers of wine

Για την περασμένη Τετάρτη (3-6-09) της γευσιγνωσίας με το Κτήμα Μερκούρη στο "whispers of wine" έχω να αναφέρω εν συντομία:

Η Φολόη Fume (Ροδίτης) ήταν πολύ ενδιαφέρον, με αρώματα ροδάκινου, ξύλου και καπνού τα οποία έδεναν αρμονικά με τη σαλάτα με ρολακια καπνιστου σολωμου και μασκαρπονε.

Λαμπαδιας (ροζε, grenache, sangiovese), πολύ δροσερο, καλή οξύτητα, η οποία βοηθούσε να αντισταθμιστεί η αψάδα του πιάτου των ζυμαρικών. Ένα ροζε το οποίο αποτελεί ελκυστική επιλογή για το φετινό καλοκαίρι,

Κτήμα 2006 (refosco, μαυροδάφνη), σταθερή αξία, εμφανείς ταννίνες, μόνο που η οξύτητα ήταν πιο έντονη απο όσο αναμέναμε. Ίσως η αυημένη θερμοκρασια του καλοκαιριου να επηρεάζει τη γνώμη μας για τα ερυθρά.

Τέλος, πολύ δυνατός ο συνδυασμός της υπερ-αρωματικής Μαλβαζιας Belvedere με το πολύ έντονο άρωμα περγαμοντο με την πανακοτα με σιροπι περγαμοντο.

Και εις άλλα με υγεία,

Terroirista

Υ.Γ. :

Η εκπρόσωπος του Κτήματος έκανε την παρουσία να μοιάζει απουσία και αμαύρωσε την εικόνα των φιλότιμων παραγωγών

Τυφλή Γευσιγνωσία (1) - Syrah

Πριν λίγο καιρό πραγματοποιήσαμε μία μίνι τυφλή οινογνωσία με 6 Syrah ελληνικού αμπελώνα διαφορετικών χρόνων και ένα Syrah Γαλλικό εισαγωγής. Ομολογώ ότι δεν υπήρχαν ιδιαίτερες εκπλήξεις όσον αφορά στα αποτελέσματα. Η βαθμολογία που γενικά καταλήξαμε είναι η εξής:

ΑΒΑΝΤΙΣ SYRAH 2006 (4,5/5)
Βαθύ κόκκινο χρώμα με έντονα αρώματα (κυρίως βανίλια, αλλά και κεράσι και φρούτα του δάσους). Πολύ καλή γεύση και επίγευση. Πολύ καλές, στιβαρές τανίνες.

ΠΑΛΥΒΟΣ - TERRA LEONE SYRAH 2004 (4,5/5)
Η «παλαιότερη» χρονιά της γευσιγνωσίας. Βαθύ κόκκινο χρώμα. Πλούσιο στόμα με αρώματα, κερασιού, πιπεριού, βανίλιας και βιολέτας. Οι τανίνες σε πολύ καλό χρονικό σημείο (5 έτων). Κρασί που βελτιώνεται χρόνο με το χρόνο.

ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ SYRAH 2006 (3,5/5)
Βαθύ κόκκινο χρώμα. Σχετική υψηλή οξύτητα και σκληρές τανίνες. Μάλλον πρέπει να μείνει λίγο ακόμα στο μπουκάλι.

ΚΤΗΜΑ ΓΚΟΦΑ SYRAH 2006 (3/5)
Μεσαίου βάθους κόκκινο, με ευχάριστα αρώματα, αλλά αρκετά υψηλή οξύτητα. Γεύση/επίγευση μέτρια

ΚΤΗΜΑ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗ SYRAH 2005 (3/5)
Βαθύ κόκκινο χρώμα. Φρουτώδη αρώματα και ίσως μπαχαρικών. Επίσης υψηλής οξύτητας που αδικεί την ευγενή αυτή ποικιλία.

ΚΤΗΜΑ N. ΛΑΖΑΡΙΔΗ SYRAH 2005 (3/5)
Απαλό κόκκινο χρώμα με πληθωρικά αρώματα, χωρίς όμως να ανταποκρίνεται η γεύση και η επίγευση σε αυτά.

JACQUES & JEAN SYRAH 2007 (1/5)
Αδιάφορο. Μπορεί να χαρακτηρισθεί και ως μπρούσκο ή κοκκινέλι. Μπαίνει στη γευσιγνωσία για να ανακαλύπτουμε τους άσχετους της παρέας.


Γενικά Σχόλια:

Προσωπικά μου άρεσε περισσότερο το syrah του Παλυβού σε σχέση με αυτό του Κτήματος Αβαντίς, με ελάχιστη βέβαια διαφορά. Η παρέα όμως έκρινε κατά γενική ομολογία το αντίθετο για αυτό και τα παρουσιάζω με αυτή τη σειρά. Πλην των δύο πρώτων περιμέναμε περισσότερα από τα υπόλοιπα κτήματα, αλλά διαψευσθήκαμε.
Όλα τα κρασιά πλην του Γαλλικού, έχουν περάσει βαρέλι.