Συμεωνίδης - Ηδύπνοος 2008

Το κτήμα Συμεωνίδη μας έχει συνηθίσει σε πολύ αξιοπρεπή Sauvignon Blanc. Το συγκεκριμένο είναι εσοδείας 2008, αλλά διατηρεί ακόμα τη φρεσκάδα του. Κίτρινο χρώμα και ήπια αρώματα φρούτων, με τον ανανά και ροδάκινο να υπερισχύουν. Κάπως αυξημένη οξύτητα, αλλά σε πολύ ανεκτά επίπεδα.

Βαθμολογία: 83/100.

Μπαμπατζιμόπουλος - Μαλαγουζιά 2009

Αποτελεί μία από τις ευχάριστες εκπληξεις του 2009 λευκού οίνου. Χρώμα ανοικτό κίτρινο με έντονα φρουτώδη αρώματα κυρίως αχλαδιού, αλλά και εξωτικών φρούτων, σωστή οξύτητα και καλή επίγευση. Το προτείνουμε ανεπιφύλακτα για άμεση κατανάλωση...όσο πιο φρέσκο τόσο καλύτερο!

Βαθμολογία: 88/100

Παλυβός - Merlot 2004

Θεωρούμε τη σειρά Terra Leone του Κτήματος Παλυβού σταθερή αξία και τη χρονιά 2004 μία πολύ καλή χρονιά για την εν λόγω σειρά. Από όλα τα Terra του 2004 ξεχωρίσαμε το Merlot, το οποίο μετά από 1 χρόνο βαρέλι και άλλα πέντε στο μπουκάλι βελτιώνεται συνεχώς έχοντας και άλλες δυνατότητες κατά την άποψή μας (του χρόνου θα το ξαναπιούμε).

Βαθύ κόκκινο χρώμα, με αρώματα βανίλιας, μούρου και βατόμουρου. Πλούσιο σώμα, με ισορροπημένες τανίνες, σωστή οξύτητα και μακρά επίγευση. Ένα Merlot πληθωρικό οπως θα πρέπει να είναι...

Βαθμολογία: 90/100

Καρυπίδης - Chardonnay 2008

Πρόκειται για ένα πληθωρικό Chardonnay, περασμένο από βαρέλι, αλλά με το χρώμα του να παραμένει ανοικτό κίτρινο. Με αρώματα , κίτρου, γρέιπφρουτ, τσακμακόπετρας και ενδιαφέρουσες νότες βουτήρου και καπνού. Μεγάλος όγκος, πολύ καλή επίγευση και ισορροπήμένη οξύτητα.

Βαθμολογία: 89/100

Πετραία Γη - 2005

Το γηγενές Ξυνόμαυρο και τα κοσμοπολίτικα Merlot και Syrah στο ακριτικό Αμύνταιο δημιούργησαν τον Οίνο με την ονομασία Πετραία Γη από το συνεταιρισμό του Αμυνταίου. Εσοδείας 2005. Αερίστηκε για 30 λεπτά σε καράφα. Το συγκεκριμένο κρασί του 2005 είναι έτοιμο για κατανάλωση. Μάλλον βρίσκεται στην καλύτερη του φάση και περαιτέρω παλαίωση δε θα το ωφελήσει. Μύτη αρωματική, κόκκινα φρούτα, λίγα μπαχαρικά, πολύ ευχάριστη. Σώμα πλούσιο, με λιωμένες τανίνες που δημιουργούν ένα ολοκληρωμένο σύνολο. Καλή επίγευση.

Βαθμολογία 83/100.

Riesling Markus Molitor 2007

Το Riesling είναι η αφορμή για την ανάρτηση καθώς καταναλώθηκε σε μοδάτο εστιατόριο της περιοχής Γκάζι.
Παραγωγός Markus Molitor με χώρα προέλευσης τη Γερμανία, εσοδείας 2007. Το Riesling είναι μια ιδιαίτερη, άκρως αρωματική ποικιλία, που δίνει ένα μεγάλο εύρος κρασιών από ξηρά έως γλυκά. Αν και γερμανική ποικιλία, καλλιεργείται ευρέως και στην Αλσατία με εκπληκτικά αποτελέσματα.
Το συγκεκριμένο ήταν ξηρό, αρωματικό με λεμονώδεις νότες, αχλάδι, στόμα μετρίου όγκου που αντανακλούσε τα φρούτα της μύτης, δροσερή οξύτητα και δυνατή επίγευση.
Το εστιατόριο-φαρμακείο ήταν το Το-Restaurant. Το φαγητό ήταν καλό, ανώτερο από αυτό που συνήθως βρίσκει κάποιος στην Αθήνα. Τα πρώτα πιάτα ήταν ένα ριζότο με μανιτάρια του δάσους και τρουφέλαιο καθώς ένα πιάτο με ζεστό κατσικίσιο τυρί με καραμελωμένους ξηρούς καρπούς πάνω σε πράσο. Εύγευστα πιάτα σε μια τιμή των 13 ευρώ έκαστο. Κάπως τσιμπημένα για το μέγεθος τους και για μανιτάρια (trifolati del bosco) κονσέρβας επαγγελματικής συσκευασίας. Θα τα αγοράσω και θα φτιάξω τουλάχιστον 18 μερίδες ριζότο, και το ρύζι θα είναι βρασμένο τόσο όσο, διότι στο μάγειρα παράβρασε λίγο.
Τα κυρίως κινούνταν σε θαλάσσιους ορίζοντες: φιλέτο σολωμού και γαρίδα (μια) μαζί με λαχανικά σε σησημέλαιο και φιλέτο σφυρίδας με παντζάρια και πατάτα (μια). Επίσης εύγεστα και καλοδουλεμένα πιάτα αλλά στην τιμή των περίπου 35 ευρώ έκαστο, θεωρώ ότι είναι υπερτιμημένα και ότι έχουμε και έχουν χάσει το μέτρο (και το αλφάδι και άλλα μαστορικά εργαλεία...)
Επιδόρπιο δε θέλαμε για να μας μείνουν χρήματα για τις γιορτές. Στην τιμή των δύο επιδορπίων θα αγοράσω τα έτοιμα μίγματα που χρησιμοποιούν για να έχουμε για Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, των Θεοφανείων και πιστεύω ότι θα έχω απόθεμα και για του Αγιαννιού.
Να αναφέρω επίσης ότι το εστιατόριο ήταν άδειο, είχε 3 τραπέζια.

Συνελόντι ειπείν: καλό και αξιοπρεπές φαγητό σε υπερβολικά ακραίες τιμές.
Δε μπορώ να καταλάβω γιατί η κοστολόγηση των πιάτων είναι ίδια με τα michelenατα εστιατόρια. Όσο και να προσπαθήσετε καλοπροαίρετα να μου εξηγήσετε δε θα καταλάβω.

Βαθμολογία για το Riesling:82/100

Μονομαχία σε φόντο Αγιωργήτικο

Αγιωργήτικο Παπαϊωάννου vs Κόκκινο σε Μαύρο του Κτήματος Μητραβέλα.
Αφού δεν είχα κάποια καλύτερη ιδέα (αλλά είχα καλή παρέα), έκανα μια μίνι κόντρα δύο οίνων από αγιωργήτικο. Ένας φρέσκος του Παπαϊωάννου (2009) και ένας διετίας του Μητραβέλα, και τα δύο από Νεμέα φυσικά. Θεωρητικά ο Μητραβέλας του 2007 δεν παίρνει παλαίωση αλλά ήταν σε άριστη κατάσταση.
Παπαϊωάννου: απαλό φρουτώδες άρωμα, κεράσια, σώμα μικρού όγκου, ελαφρύ, αυξημένη οξύτητα αλλά και έντονη παρουσία ανθρακικού! Προσωπικά απογοητεύτηκα, αν και πιστεύω ότι το κρασί είναι μόλις εμφιαλωμένο και θα πρέπει να παραμείνει στο μπουκάλι για ένα διάστημα ώστε να ηρεμήσει. Θα το δοκιμάσω εκ νέου μετά από δύο μήνες και θα ενημερώσω.
(77/100)

Μητραβέλας: άρωμα φρουτώδες και πάλι, αλλά πιο πλούσιο σε στιλ μαρμελάδας κερασιού, πιο γεμάτο σώμα, ισορροπημένο, μαλακές τανίνες, ένα κρασί που θα σύστηνα σε αρχάριους οινόφιλους και μπορεί να τους κερδίσει εύκολα. Για όποιον ενδιαφέρεται, ο συγκεκριμένος παραγωγός εμφιαλώνει και μια ενώτερη έκδοση αγιωργήτικου, το Κτήμα Μητραβέλα.
(82/100)

Syrah - Τυφλή Γευστική Δοκιμή Δεκέμβριος 2009

Στην οικία με έμβλημα τη μπεκροκανάτη έλαβε χώρα μια σεμνή τυφλή γευστική δοκιμή οίνων εκ σταφύλης syrah. Όλα ήταν ελληνικά χρονολογιών 2005-2007. Η βαθμολογική κλίμακα ήταν με μέγιστο το 5 και με υποκλίμακα βαθμολόγησης τη μισή μονάδα (υπέρ του μαθητή?)
Τα κριτήρια ήταν αυστηρότατα παρά τις δόλιες προσπάθειες κάποιων συμμετεχόντων για υπεξαίρεση εδεσμάτων την ώρα της γευστικής δοκιμής. Σε γενικές γραμμές επιτρεπόταν μόνο το νερό και λίγο ψωμί για να καθαρίζει η γεύση και να μην αλλοιώνεται. Επιμένω ότι ο συνδυασμός με φαγητό επηρεάζει κατά πολύ τη γευστική ικανότητα.

Αποτελέσματα:
Terra Leone Παλυβός 2005: 4,5/5 εξαιρετικό, μακράν το καλύτερο της δοκιμης με εμφανή διαφορά από τα υπόλοιπα. Ισορροπημένο, βελούδινες ταννίνες, στρογγυλό,
Καρυπίδης Syrah 2007: 3,5/5 ενδιαφέρον αλλά αμφιλεγόμενο. Συγκέντρωσε κάπως ακραίες βαθμολογίες (2,5/4), όχι ακριβώς τυπικό syrah, αρκετά κλειστό, εμφανής η αλκοόλη ακόμα, χρειάζεται χρόνο ακόμα για να δέσει.
Αβαντίς Syrah 2007: 3/5, μια ελαφριά απογοητέυση από ένα φορμαρισμένο οινοποιείο που ειδικεύεται στο syrah. Τυπικό αλλά άτονο, αδύναμα φρουτώδη αρώματα και κατόπιν πιπέρια. Σώμα μετρίου όγκου, "απαλό".
Παπαιώαννου Syrah 2006: 2,5/5, Αυξημένη οξύτητα, καλή μύτη με μπαχαρικά τυπικά της ποικιλίας, σοκολάτα γάλακτος!, ελαφρύ σώμα, μέτρια επίγευση.

Οι εκλεκτοί συνδαιτημόνες (incognito οι περισσότεροι) δεν άφησαν σταγόνα από τα δύο πρώτα και με εξανάγκασαν τις επόμενες ημέρες να κάνω κατ' ιδίαν δοκιμές των δύο έσχατων οίνων. Δε με χάλασε ιδιαιτέρως πάντως.
Και του χρόνου!

Οινοτέλεια 2009

Ως πιστοί (αν και κατέγραψα ηχηρές απουσίες) ερασιτέχνες οινογνώστες, συμμετείχαμε στην Οινοτέλεια Νοεμβρίου 2009 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Θεωρώ ότι σκοπός δεν είναι να ανακαλύψουμε ποιό ήταν το καλύτερο κρασί (γιατί δεν υπάρχει) αλλά αφενός να δοκιμάσουμε κρασιά νέας εσοδείας, νέες ετικέτες αφικνούμενες στην αγορά, ή φιαλές που τώρα θα κυκλοφορήσουν αφού έχουν ωριμάσει όσο θεώρησαν οι παραγωγοί τους.
Συνεπώς, θα σταχυολογήσω κάποια από αυτά που δοκίμασα.
Τα γενικά σχόλια είναι ότι η έκθεση ήταν σε κρίση, περικοπές παντού, έψαχνα το γαστρονομικό σαλόνι που είχε αναφερθεί bonus, ζήτησα μπλοκάκι για σημειώσεις, δεν υπήρχε η συνηθισμένη χαρτοσακούλα οπότε στο τέλος έπρεπε να κυκλοφορώ στην Αθήνα με το ποτήρι γευσιγνωσίας στο χέρι, έψαχνα σε ποιόν παραγωγό υπήρχε τυράκι ώστε να διαλύσω μερικές από τις ταννίνες (σωρευτικό αποτέλεσμα στις δοκιμές ερυθρών). Για ψωμί ούτε λόγος αν και θεωρείται απαραίτητο συμπλήρωμα απαιτητικών γευστικών δοκιμών. Εννοείται ότι οι εκθέτες ήταν περιορισμένοι, καθώς πέραν της όποιας ύφεσης, έχει ακουστεί έντονα ότι τα ποσά που τους ζητούνται είναι υπέρογκα (δε φτάνουν τα κρασιά που προσφέρουν;)
Το Σάββατο μου φάνηκε ότι οι επισκέπτες ήταν σχετικά λίγοι (μας βόλεψε εμάς), την Κυριακή κάπως καλύτερη η προσέλευση.


Λευκά:


Αβαντίς: Sauvignon Blanc '09, φρέσκο, εκρηκτικό, αρωματικό, πιάνει τα επίπεδα του 2005


Αβαντίς: Lenga gewurtztraminer, συναρπαστική οινοποίηση μιας απολαυστικής ποικιλίας. Αν και δεν έχει περάσει βαρέλι, είναι τρομερά πλούσιο και ογκώδες.

Καρυπίδης: Chardonnay βαρέλι '08, από τα καλύτερα chardonnay που δοκιμάσαμε.

Παυλίδης: Chardonnay '08, το ήπιο άγγιμα του βαρελιού χάρισε στο κρασί μια έντονη φινέτσα.

Παυλίδης: Ασύρτικο 09, ένα βορειοελλαδίτικο ασύρτικο που θυμίζει σαντορίνη, μεταλλικό και "αλμυρό"

Μανουσάκης: Rousanne, πλούσιο, λιπαρό ένα πολυ διαφορετικό λευκό, μια "παράξενη" ποικιλία

Santo Wines: Ασύρτικο Grand Reserve ΄07. Ένα ωραίο δείγμα ότι τα ασύρτικο εξελίσσονται με το χρόνο, όχι απλά αντέχουν.


Ερυθρά:


Κτήμα Παυλίδη: Tempranillo, Syrah, δύο εντυπωσιακά κρασιά από το οινοποιείο της Δράμας
Καρυπίδης: Syrah ειδική οινοποίηση, πολύ διαφορετικό από το κανονικό syrah του, πιο πλούσιο και ολοκληρωμένο.

Γεροβασιλείου: Αβατον, πολύ ισορροπημένο, καλό χαρμάνι ποικιλιών Λημνιό, Μαυρούδι, Μαυροτράγανο

Βιβλια Χωρα: Όβηλος, cabernet παλιαάς γαλλικής σχολής

Μανουσάκης: Alexandra's, ένα ενδιαφέρον συνδυασμός, syrah, mourverdre, grenache προς τιμήν της Αλεξάνδρας της οικογενείας

Τσέλεπος: Κοκκινόμυλος, Κτήμα Τσέλεπου, ένα άγριο Merlot που σε κάνει να ξεχνάς οτι το merlot είναι μια θηλυκή ποικιλία

Αντωνόπουλος: Γεροντόκλημια Ρεματιάς - Βερτζαμί '03, μία άγνωστη ποικιλία με πολύ δυνατό αποτέλεσμα


Δε θα μπορούσα να μην αναφέρω (αν και έχω μια υποκειμενική αδυναμία) τα αποστάγματα του Ανέστη Μπαμπατζιμόπουλου. Εξαιρετικά, αξίζει μπράβο για την προσπάθεια να παράγει τόσα διαφορετικά αποστάγματα από τόσες διαφορετικές ποικιλίες

Φίλτατε Terroirista να συμπληρώσω και εγώ με τη σειρά κάποια που βρήκα ενδιαφέροντα:

Λευκά:

Μαλαγουζιά Μπαμπατζιμόπουλου 2009: Εξαιρετική μαλαγουζιά, με λευκοκίτρινο χρώμα, έντονα αρωματικό και φρουτώδες με τα αρώματα άγουρου αχλαδιού και ανανά να κυριαρχούν. Ισορροπημένη οξύτητα, πολή καλή επίγευση.

Κόκκινα:

Μανουσάκης Nostos 2005: Syrah, mourverdre, grenache και Rousanne που το διαφοροποεί από το Alexandra's του ιδίου κτήματος. Νομίζω πρόκειται για κλασική αξία. Ένα πλούσιο, πολύπλοκο κρασί με δυνατότητες μακράς παλαίωσης.

Αϊβαλή Μονοπάτι 2008: Αγιωργίτικο (τι άλλο) επίσης σταθερής αξίας. Πολύ καλό αν και σχετικά φρέσκο, με πολλές δυνατότητες πιστεύω που θα αναδειχθούν σε βάθος χρόνο. (το τελευταίο μπουκάλι του 1998 που είχα στην κάβα μου το είπια μόλις πριν δυο χρόνια και ήταν πολύ καλό)

Κίκκονες Sangiovese του 2007 και Λημνιό του 2005: Τα βρήκα αρκετά συμπαθητικά, έχουν όμως περιθώρια βελτίωσης...

Ο οινολόγος και οινοποιός Γιώργος Σκούρας μιλάει στο «Τ+ζ»

Η συνέντευξη στο Τ+Ζ εδώ

Άπειρος Χώρα 2005 - by Γκλίναβος

Ένα blend Cabernet, Merlot και Αγιωργήτικο, εσοδείας 2005 ένα χρόνο περασμένο από βαρέλι.

Χρώμα κόκκινο-ρουμπινί. Μετά τα 5 πρώτα λεπτά στην καράφα το κρασί εξακολουθούσε να είναι αρκετά κλειστό χωρίς να επιτρέπει την ανάδυση κάποιου συγκεκριμένου αρώματος. Κλειστό ήταν επίσης στη γεύση. Με την πάροδο των λεπτών το κρασί άνοιγε και άλλαζε. Θα το χαρακτήριζα αρκετά πολύπλοκο αν και αρχικά το Cabernet υπερίσχυε των άλλων δύο. Λογικό αφού οι τανίνες του είναι μεγαλύτερης αντοχής από αυτές του Merlot και του Αγιωργίτικου. Μετά το μισάωρο στην καράφα αναδείχθηκαν περισσότερα αρώματα κόκκινων φρούτων και το κρασί ήρθε σε ισορροπία με τα "πιπέρια" του Cabernet.

Τα 4 και πλέον χρόνια στο μπουκάλι το έχουν βελτιώσει, αλλά νομίζω ότι δεν έχει περιθώρια για πολύ χρόνο ακόμα.

Overall...ένας πολύ αξιοπρεπής, ισορροπημένος και βελούδινος -θα τολμούσα να πω- οίνος.

Βαθμολογία: 84/100

Πέτρινες Πλαγιές

Πέτρινες Πλαγιές 2008 του κτήματος Παλυβού από Νεμέα.
Μαλαγουζιά - Chardonnay. Πετυχημένος συνδυασμός των δύο ποικιλιών. Δένουν αρμονικά και πετυχαίνουν ένα αποτέλεσμα πλούσιο στο στόμα και απολαυστικό. Αρώματα εσπεριδοειδών μαζί με μια φρεσκάδα λόγω μιας ευχάριστης οξύτητας που υπάρχει. Ισορροπημένο με επίγευση μέτριας διάρκειας.
Έχω κρατήσει και φιάλη του 2007 για να δοκιμαστεί σε κάθετη μαζί με την εσοδεία του 2008.
Ταίριαξε πολύ με κοτόπουλο και πιπεριές, ενώ αντίθετα δεν τα βρήκε με το χαλούμι συν την gourmet μαρμελάδα σύκο!
Βαθμολογία: 85/100

Μπαμπατζιμόπουλος (κρασιά και αποστάγματα)