Όταν πίνεις στην ταβέρνα...

-->

Όταν πίνεις στην ταβέρνα, κάθεσαι και δεν μιλάς...έγραφε ο Βασίλης Τσιτσάνης. Εμείς όμως μιλάγαμε και παρασυρθήκαμε λίγο και είπιαμε και κάμποσο. Είπα να τα καταγράψω. Το κοινό στοιχείο η ποικιλία Cabernet Sauvignon:

Ξεκινήσαμε με Βιβλία Χώρα 2007, ένα blend Merlot και Cabernet Sauvignon. Δεν μας εντυπωσίασε αν και γενικά το κτήμα το έχω σε υψηλή υπόληψη. Μάλλον πρέπει να μείνει αρκετά ακόμα στο μπουκάλι για να μαλακώσει. 79/100

Αντίθετα ένα κτήμα που δεν το πολυσυμπαθώ είναι αυτό του Χατζημιχάλη το οποίο το έχω συνδέσει στο μυαλό μου με το "καλό κρασί του άσχετου" (συμπεριλαμβανομένου βεβαίως βεβαίως και του εαυτού μου πριν μερικά χρόνια). Παρά ταύτα ήταν καλύτερο από το πρώτο. Ανοίξαμε το Cabernet Sauvignon. Ήμασταν μάλλον τυχεροί γιατί η γκαρσόνα έπιασε του 2004. Ένα πλούσιο, cabernet, με σκούρο πορφυρό χρώμα και φρουτώδη αρώματα, όχι όμως έντονα.. Καλοδουλεμένες τανίνες και σωστά μαλακωμένες με το πέρασμα του χρόνου. Τα πέντε έτη στο μπουκάλι έκαναν δουλειά. 85/100

Στο τέλος είπαμε να κλείσουμε με τον «Μέγα Οίνο» του Σκούρα. Ένας συνδυασμός Cabernet Sauvignon και Αγιωργίτικου. Αρχικά μας έφεραν εσοδείας του 2006. Χρώμα κόκκινο ρουμπινί. Εντυπωσιακά φρουτώδες με εκρηκτικά αρώματα φρούτων του δάσους, έντονη βανίλια και νότες καραμέλας. Πολύ καλές τανίνες, ευχάριστη οξύτητα και μακρά επίγευση. Μπράβο! 92/100

Εκεί που λέγαμε να φύγουμε δεν αντισταθήκαμε και παραγγείλαμε άλλον έναν «Μέγα Οίνο». Αυτή τη φορά όμως μας ήρθε του 2005!!! Καλό, αλλά υποδεέστερο του ’06. Κάπως πιο αναγωγικό. 83/100.

Πλεόν θα πίνω Μεγάλους Οίνους μόνο του 2006 (άντε και του 2003), αλλά μάλλον σπίτι μου που μου έρχεται 65% φθηνότερα.

Υ.Γ. Όλα τα κρασιά ήταν περασμένα από βαρέλι για τουλάχιστον 12 μήνες.

-->