Το θέμα σήμερα ας είναι κάτι από τον αττικό αμπελώνα. Κτήμα Βασιλείου στην ευρύτερη περιοχή του Κορωπίου αν και έχει εγκαταστάσεις στη Νεμέα. Θα αναφερθω στο κρασί "Αμπελώνες Βασιλείου", το λευκό του κτήματος, παρόλο που οι περισσότεροι μας έχουμε δοκιμάσει όλη τη γκάμα των κρασιών του. Το δοκίμασα δύο φορές πολύ πρόσφατα, οπότε νομίζω ότι έχω ένα καλό δείγμα.
Ποικιλιακή σύνθεση: σαββατιανό και ροδίτης, κυριαρχεί το σαββατιανό, η παραδοσιακή ποικιλία των Μεσογείων και της Αττικής. Κατ' εμέ μια ποικιλία που αν οινοποιηθεί σωστά μπορεί να δώσει ένα αξιοπρεπές και οικονομικό κρασί για το καθημερινό τραπέζι, το οποίο θα συνοδεύσει πιάτα της ελληνική κουζίνας που μαγειρεύουν (ή εγώ έχω την εντύπωση ότι ακόμα μαγειρεύουν οι σύγχρονοι έλληνες).
Αρώματα: βαρέλι και καπνός, τίποτα άλλο ευδιάκριτο για μένα. Μαζί μου συμφώνησαν και οι λοιποί που δοκίμασαν, άρα ίσως δεν είμαι ο μόνος "παράξενος". Στόμα μέσου όγκου και λιπαρότητας αλλά αδιάφορο. Επίγευση αδύναμη.
Συγκριτικά με άλλους οίνους που βασίζονται στο σαββατιανό, δεν είναι άσχημος, αλλά δε μπορώ να πω ότι με κερδίζει κιόλας. Δε θα αναφερθώ αυτή τη στιγμή σε άλλους οινοποιούς όμως. Ας το αφήσω για επόμενη επικοινωνία.
Οι παραγωγοί της Αττικής θα πρέπει να καταβάλουν προσπάθειες για να αναπτύξουν και να αναδείξουν τη ποικιλία χωρίς όμως να προσπαθούν να μας πείσουν ότι δημιουργούν ένα κρασί κορυφαίο. Το σαββατιανό πρέπει να βρεί τη θέση στην καθημερινότητα μας και έτσι όλοι θα είμαστε ευχαριστημένοι. Ειδάλλως θα συνεχίσουμε να πίνουμε Trivento Sauvignon Blanc και να μονολογούμε:
"μα τι κρασί έφτιαξαν οι χιλιανοί;;;"
Υ.Γ. : παρακαλώ να εκφράσετε τις διαφωνίες σας, ιδίως εάν συνοδευτούν από μια οινοποσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου