Συμεωνίδης - Ηδύπνοος 2008

Το κτήμα Συμεωνίδη μας έχει συνηθίσει σε πολύ αξιοπρεπή Sauvignon Blanc. Το συγκεκριμένο είναι εσοδείας 2008, αλλά διατηρεί ακόμα τη φρεσκάδα του. Κίτρινο χρώμα και ήπια αρώματα φρούτων, με τον ανανά και ροδάκινο να υπερισχύουν. Κάπως αυξημένη οξύτητα, αλλά σε πολύ ανεκτά επίπεδα.

Βαθμολογία: 83/100.

Μπαμπατζιμόπουλος - Μαλαγουζιά 2009

Αποτελεί μία από τις ευχάριστες εκπληξεις του 2009 λευκού οίνου. Χρώμα ανοικτό κίτρινο με έντονα φρουτώδη αρώματα κυρίως αχλαδιού, αλλά και εξωτικών φρούτων, σωστή οξύτητα και καλή επίγευση. Το προτείνουμε ανεπιφύλακτα για άμεση κατανάλωση...όσο πιο φρέσκο τόσο καλύτερο!

Βαθμολογία: 88/100

Παλυβός - Merlot 2004

Θεωρούμε τη σειρά Terra Leone του Κτήματος Παλυβού σταθερή αξία και τη χρονιά 2004 μία πολύ καλή χρονιά για την εν λόγω σειρά. Από όλα τα Terra του 2004 ξεχωρίσαμε το Merlot, το οποίο μετά από 1 χρόνο βαρέλι και άλλα πέντε στο μπουκάλι βελτιώνεται συνεχώς έχοντας και άλλες δυνατότητες κατά την άποψή μας (του χρόνου θα το ξαναπιούμε).

Βαθύ κόκκινο χρώμα, με αρώματα βανίλιας, μούρου και βατόμουρου. Πλούσιο σώμα, με ισορροπημένες τανίνες, σωστή οξύτητα και μακρά επίγευση. Ένα Merlot πληθωρικό οπως θα πρέπει να είναι...

Βαθμολογία: 90/100

Καρυπίδης - Chardonnay 2008

Πρόκειται για ένα πληθωρικό Chardonnay, περασμένο από βαρέλι, αλλά με το χρώμα του να παραμένει ανοικτό κίτρινο. Με αρώματα , κίτρου, γρέιπφρουτ, τσακμακόπετρας και ενδιαφέρουσες νότες βουτήρου και καπνού. Μεγάλος όγκος, πολύ καλή επίγευση και ισορροπήμένη οξύτητα.

Βαθμολογία: 89/100

Πετραία Γη - 2005

Το γηγενές Ξυνόμαυρο και τα κοσμοπολίτικα Merlot και Syrah στο ακριτικό Αμύνταιο δημιούργησαν τον Οίνο με την ονομασία Πετραία Γη από το συνεταιρισμό του Αμυνταίου. Εσοδείας 2005. Αερίστηκε για 30 λεπτά σε καράφα. Το συγκεκριμένο κρασί του 2005 είναι έτοιμο για κατανάλωση. Μάλλον βρίσκεται στην καλύτερη του φάση και περαιτέρω παλαίωση δε θα το ωφελήσει. Μύτη αρωματική, κόκκινα φρούτα, λίγα μπαχαρικά, πολύ ευχάριστη. Σώμα πλούσιο, με λιωμένες τανίνες που δημιουργούν ένα ολοκληρωμένο σύνολο. Καλή επίγευση.

Βαθμολογία 83/100.

Riesling Markus Molitor 2007

Το Riesling είναι η αφορμή για την ανάρτηση καθώς καταναλώθηκε σε μοδάτο εστιατόριο της περιοχής Γκάζι.
Παραγωγός Markus Molitor με χώρα προέλευσης τη Γερμανία, εσοδείας 2007. Το Riesling είναι μια ιδιαίτερη, άκρως αρωματική ποικιλία, που δίνει ένα μεγάλο εύρος κρασιών από ξηρά έως γλυκά. Αν και γερμανική ποικιλία, καλλιεργείται ευρέως και στην Αλσατία με εκπληκτικά αποτελέσματα.
Το συγκεκριμένο ήταν ξηρό, αρωματικό με λεμονώδεις νότες, αχλάδι, στόμα μετρίου όγκου που αντανακλούσε τα φρούτα της μύτης, δροσερή οξύτητα και δυνατή επίγευση.
Το εστιατόριο-φαρμακείο ήταν το Το-Restaurant. Το φαγητό ήταν καλό, ανώτερο από αυτό που συνήθως βρίσκει κάποιος στην Αθήνα. Τα πρώτα πιάτα ήταν ένα ριζότο με μανιτάρια του δάσους και τρουφέλαιο καθώς ένα πιάτο με ζεστό κατσικίσιο τυρί με καραμελωμένους ξηρούς καρπούς πάνω σε πράσο. Εύγευστα πιάτα σε μια τιμή των 13 ευρώ έκαστο. Κάπως τσιμπημένα για το μέγεθος τους και για μανιτάρια (trifolati del bosco) κονσέρβας επαγγελματικής συσκευασίας. Θα τα αγοράσω και θα φτιάξω τουλάχιστον 18 μερίδες ριζότο, και το ρύζι θα είναι βρασμένο τόσο όσο, διότι στο μάγειρα παράβρασε λίγο.
Τα κυρίως κινούνταν σε θαλάσσιους ορίζοντες: φιλέτο σολωμού και γαρίδα (μια) μαζί με λαχανικά σε σησημέλαιο και φιλέτο σφυρίδας με παντζάρια και πατάτα (μια). Επίσης εύγεστα και καλοδουλεμένα πιάτα αλλά στην τιμή των περίπου 35 ευρώ έκαστο, θεωρώ ότι είναι υπερτιμημένα και ότι έχουμε και έχουν χάσει το μέτρο (και το αλφάδι και άλλα μαστορικά εργαλεία...)
Επιδόρπιο δε θέλαμε για να μας μείνουν χρήματα για τις γιορτές. Στην τιμή των δύο επιδορπίων θα αγοράσω τα έτοιμα μίγματα που χρησιμοποιούν για να έχουμε για Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, των Θεοφανείων και πιστεύω ότι θα έχω απόθεμα και για του Αγιαννιού.
Να αναφέρω επίσης ότι το εστιατόριο ήταν άδειο, είχε 3 τραπέζια.

Συνελόντι ειπείν: καλό και αξιοπρεπές φαγητό σε υπερβολικά ακραίες τιμές.
Δε μπορώ να καταλάβω γιατί η κοστολόγηση των πιάτων είναι ίδια με τα michelenατα εστιατόρια. Όσο και να προσπαθήσετε καλοπροαίρετα να μου εξηγήσετε δε θα καταλάβω.

Βαθμολογία για το Riesling:82/100

Μονομαχία σε φόντο Αγιωργήτικο

Αγιωργήτικο Παπαϊωάννου vs Κόκκινο σε Μαύρο του Κτήματος Μητραβέλα.
Αφού δεν είχα κάποια καλύτερη ιδέα (αλλά είχα καλή παρέα), έκανα μια μίνι κόντρα δύο οίνων από αγιωργήτικο. Ένας φρέσκος του Παπαϊωάννου (2009) και ένας διετίας του Μητραβέλα, και τα δύο από Νεμέα φυσικά. Θεωρητικά ο Μητραβέλας του 2007 δεν παίρνει παλαίωση αλλά ήταν σε άριστη κατάσταση.
Παπαϊωάννου: απαλό φρουτώδες άρωμα, κεράσια, σώμα μικρού όγκου, ελαφρύ, αυξημένη οξύτητα αλλά και έντονη παρουσία ανθρακικού! Προσωπικά απογοητεύτηκα, αν και πιστεύω ότι το κρασί είναι μόλις εμφιαλωμένο και θα πρέπει να παραμείνει στο μπουκάλι για ένα διάστημα ώστε να ηρεμήσει. Θα το δοκιμάσω εκ νέου μετά από δύο μήνες και θα ενημερώσω.
(77/100)

Μητραβέλας: άρωμα φρουτώδες και πάλι, αλλά πιο πλούσιο σε στιλ μαρμελάδας κερασιού, πιο γεμάτο σώμα, ισορροπημένο, μαλακές τανίνες, ένα κρασί που θα σύστηνα σε αρχάριους οινόφιλους και μπορεί να τους κερδίσει εύκολα. Για όποιον ενδιαφέρεται, ο συγκεκριμένος παραγωγός εμφιαλώνει και μια ενώτερη έκδοση αγιωργήτικου, το Κτήμα Μητραβέλα.
(82/100)

Syrah - Τυφλή Γευστική Δοκιμή Δεκέμβριος 2009

Στην οικία με έμβλημα τη μπεκροκανάτη έλαβε χώρα μια σεμνή τυφλή γευστική δοκιμή οίνων εκ σταφύλης syrah. Όλα ήταν ελληνικά χρονολογιών 2005-2007. Η βαθμολογική κλίμακα ήταν με μέγιστο το 5 και με υποκλίμακα βαθμολόγησης τη μισή μονάδα (υπέρ του μαθητή?)
Τα κριτήρια ήταν αυστηρότατα παρά τις δόλιες προσπάθειες κάποιων συμμετεχόντων για υπεξαίρεση εδεσμάτων την ώρα της γευστικής δοκιμής. Σε γενικές γραμμές επιτρεπόταν μόνο το νερό και λίγο ψωμί για να καθαρίζει η γεύση και να μην αλλοιώνεται. Επιμένω ότι ο συνδυασμός με φαγητό επηρεάζει κατά πολύ τη γευστική ικανότητα.

Αποτελέσματα:
Terra Leone Παλυβός 2005: 4,5/5 εξαιρετικό, μακράν το καλύτερο της δοκιμης με εμφανή διαφορά από τα υπόλοιπα. Ισορροπημένο, βελούδινες ταννίνες, στρογγυλό,
Καρυπίδης Syrah 2007: 3,5/5 ενδιαφέρον αλλά αμφιλεγόμενο. Συγκέντρωσε κάπως ακραίες βαθμολογίες (2,5/4), όχι ακριβώς τυπικό syrah, αρκετά κλειστό, εμφανής η αλκοόλη ακόμα, χρειάζεται χρόνο ακόμα για να δέσει.
Αβαντίς Syrah 2007: 3/5, μια ελαφριά απογοητέυση από ένα φορμαρισμένο οινοποιείο που ειδικεύεται στο syrah. Τυπικό αλλά άτονο, αδύναμα φρουτώδη αρώματα και κατόπιν πιπέρια. Σώμα μετρίου όγκου, "απαλό".
Παπαιώαννου Syrah 2006: 2,5/5, Αυξημένη οξύτητα, καλή μύτη με μπαχαρικά τυπικά της ποικιλίας, σοκολάτα γάλακτος!, ελαφρύ σώμα, μέτρια επίγευση.

Οι εκλεκτοί συνδαιτημόνες (incognito οι περισσότεροι) δεν άφησαν σταγόνα από τα δύο πρώτα και με εξανάγκασαν τις επόμενες ημέρες να κάνω κατ' ιδίαν δοκιμές των δύο έσχατων οίνων. Δε με χάλασε ιδιαιτέρως πάντως.
Και του χρόνου!

Οινοτέλεια 2009

Ως πιστοί (αν και κατέγραψα ηχηρές απουσίες) ερασιτέχνες οινογνώστες, συμμετείχαμε στην Οινοτέλεια Νοεμβρίου 2009 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Θεωρώ ότι σκοπός δεν είναι να ανακαλύψουμε ποιό ήταν το καλύτερο κρασί (γιατί δεν υπάρχει) αλλά αφενός να δοκιμάσουμε κρασιά νέας εσοδείας, νέες ετικέτες αφικνούμενες στην αγορά, ή φιαλές που τώρα θα κυκλοφορήσουν αφού έχουν ωριμάσει όσο θεώρησαν οι παραγωγοί τους.
Συνεπώς, θα σταχυολογήσω κάποια από αυτά που δοκίμασα.
Τα γενικά σχόλια είναι ότι η έκθεση ήταν σε κρίση, περικοπές παντού, έψαχνα το γαστρονομικό σαλόνι που είχε αναφερθεί bonus, ζήτησα μπλοκάκι για σημειώσεις, δεν υπήρχε η συνηθισμένη χαρτοσακούλα οπότε στο τέλος έπρεπε να κυκλοφορώ στην Αθήνα με το ποτήρι γευσιγνωσίας στο χέρι, έψαχνα σε ποιόν παραγωγό υπήρχε τυράκι ώστε να διαλύσω μερικές από τις ταννίνες (σωρευτικό αποτέλεσμα στις δοκιμές ερυθρών). Για ψωμί ούτε λόγος αν και θεωρείται απαραίτητο συμπλήρωμα απαιτητικών γευστικών δοκιμών. Εννοείται ότι οι εκθέτες ήταν περιορισμένοι, καθώς πέραν της όποιας ύφεσης, έχει ακουστεί έντονα ότι τα ποσά που τους ζητούνται είναι υπέρογκα (δε φτάνουν τα κρασιά που προσφέρουν;)
Το Σάββατο μου φάνηκε ότι οι επισκέπτες ήταν σχετικά λίγοι (μας βόλεψε εμάς), την Κυριακή κάπως καλύτερη η προσέλευση.


Λευκά:


Αβαντίς: Sauvignon Blanc '09, φρέσκο, εκρηκτικό, αρωματικό, πιάνει τα επίπεδα του 2005


Αβαντίς: Lenga gewurtztraminer, συναρπαστική οινοποίηση μιας απολαυστικής ποικιλίας. Αν και δεν έχει περάσει βαρέλι, είναι τρομερά πλούσιο και ογκώδες.

Καρυπίδης: Chardonnay βαρέλι '08, από τα καλύτερα chardonnay που δοκιμάσαμε.

Παυλίδης: Chardonnay '08, το ήπιο άγγιμα του βαρελιού χάρισε στο κρασί μια έντονη φινέτσα.

Παυλίδης: Ασύρτικο 09, ένα βορειοελλαδίτικο ασύρτικο που θυμίζει σαντορίνη, μεταλλικό και "αλμυρό"

Μανουσάκης: Rousanne, πλούσιο, λιπαρό ένα πολυ διαφορετικό λευκό, μια "παράξενη" ποικιλία

Santo Wines: Ασύρτικο Grand Reserve ΄07. Ένα ωραίο δείγμα ότι τα ασύρτικο εξελίσσονται με το χρόνο, όχι απλά αντέχουν.


Ερυθρά:


Κτήμα Παυλίδη: Tempranillo, Syrah, δύο εντυπωσιακά κρασιά από το οινοποιείο της Δράμας
Καρυπίδης: Syrah ειδική οινοποίηση, πολύ διαφορετικό από το κανονικό syrah του, πιο πλούσιο και ολοκληρωμένο.

Γεροβασιλείου: Αβατον, πολύ ισορροπημένο, καλό χαρμάνι ποικιλιών Λημνιό, Μαυρούδι, Μαυροτράγανο

Βιβλια Χωρα: Όβηλος, cabernet παλιαάς γαλλικής σχολής

Μανουσάκης: Alexandra's, ένα ενδιαφέρον συνδυασμός, syrah, mourverdre, grenache προς τιμήν της Αλεξάνδρας της οικογενείας

Τσέλεπος: Κοκκινόμυλος, Κτήμα Τσέλεπου, ένα άγριο Merlot που σε κάνει να ξεχνάς οτι το merlot είναι μια θηλυκή ποικιλία

Αντωνόπουλος: Γεροντόκλημια Ρεματιάς - Βερτζαμί '03, μία άγνωστη ποικιλία με πολύ δυνατό αποτέλεσμα


Δε θα μπορούσα να μην αναφέρω (αν και έχω μια υποκειμενική αδυναμία) τα αποστάγματα του Ανέστη Μπαμπατζιμόπουλου. Εξαιρετικά, αξίζει μπράβο για την προσπάθεια να παράγει τόσα διαφορετικά αποστάγματα από τόσες διαφορετικές ποικιλίες

Φίλτατε Terroirista να συμπληρώσω και εγώ με τη σειρά κάποια που βρήκα ενδιαφέροντα:

Λευκά:

Μαλαγουζιά Μπαμπατζιμόπουλου 2009: Εξαιρετική μαλαγουζιά, με λευκοκίτρινο χρώμα, έντονα αρωματικό και φρουτώδες με τα αρώματα άγουρου αχλαδιού και ανανά να κυριαρχούν. Ισορροπημένη οξύτητα, πολή καλή επίγευση.

Κόκκινα:

Μανουσάκης Nostos 2005: Syrah, mourverdre, grenache και Rousanne που το διαφοροποεί από το Alexandra's του ιδίου κτήματος. Νομίζω πρόκειται για κλασική αξία. Ένα πλούσιο, πολύπλοκο κρασί με δυνατότητες μακράς παλαίωσης.

Αϊβαλή Μονοπάτι 2008: Αγιωργίτικο (τι άλλο) επίσης σταθερής αξίας. Πολύ καλό αν και σχετικά φρέσκο, με πολλές δυνατότητες πιστεύω που θα αναδειχθούν σε βάθος χρόνο. (το τελευταίο μπουκάλι του 1998 που είχα στην κάβα μου το είπια μόλις πριν δυο χρόνια και ήταν πολύ καλό)

Κίκκονες Sangiovese του 2007 και Λημνιό του 2005: Τα βρήκα αρκετά συμπαθητικά, έχουν όμως περιθώρια βελτίωσης...

Ο οινολόγος και οινοποιός Γιώργος Σκούρας μιλάει στο «Τ+ζ»

Η συνέντευξη στο Τ+Ζ εδώ

Άπειρος Χώρα 2005 - by Γκλίναβος

Ένα blend Cabernet, Merlot και Αγιωργήτικο, εσοδείας 2005 ένα χρόνο περασμένο από βαρέλι.

Χρώμα κόκκινο-ρουμπινί. Μετά τα 5 πρώτα λεπτά στην καράφα το κρασί εξακολουθούσε να είναι αρκετά κλειστό χωρίς να επιτρέπει την ανάδυση κάποιου συγκεκριμένου αρώματος. Κλειστό ήταν επίσης στη γεύση. Με την πάροδο των λεπτών το κρασί άνοιγε και άλλαζε. Θα το χαρακτήριζα αρκετά πολύπλοκο αν και αρχικά το Cabernet υπερίσχυε των άλλων δύο. Λογικό αφού οι τανίνες του είναι μεγαλύτερης αντοχής από αυτές του Merlot και του Αγιωργίτικου. Μετά το μισάωρο στην καράφα αναδείχθηκαν περισσότερα αρώματα κόκκινων φρούτων και το κρασί ήρθε σε ισορροπία με τα "πιπέρια" του Cabernet.

Τα 4 και πλέον χρόνια στο μπουκάλι το έχουν βελτιώσει, αλλά νομίζω ότι δεν έχει περιθώρια για πολύ χρόνο ακόμα.

Overall...ένας πολύ αξιοπρεπής, ισορροπημένος και βελούδινος -θα τολμούσα να πω- οίνος.

Βαθμολογία: 84/100

Πέτρινες Πλαγιές

Πέτρινες Πλαγιές 2008 του κτήματος Παλυβού από Νεμέα.
Μαλαγουζιά - Chardonnay. Πετυχημένος συνδυασμός των δύο ποικιλιών. Δένουν αρμονικά και πετυχαίνουν ένα αποτέλεσμα πλούσιο στο στόμα και απολαυστικό. Αρώματα εσπεριδοειδών μαζί με μια φρεσκάδα λόγω μιας ευχάριστης οξύτητας που υπάρχει. Ισορροπημένο με επίγευση μέτριας διάρκειας.
Έχω κρατήσει και φιάλη του 2007 για να δοκιμαστεί σε κάθετη μαζί με την εσοδεία του 2008.
Ταίριαξε πολύ με κοτόπουλο και πιπεριές, ενώ αντίθετα δεν τα βρήκε με το χαλούμι συν την gourmet μαρμελάδα σύκο!
Βαθμολογία: 85/100

Μπαμπατζιμόπουλος (κρασιά και αποστάγματα)

Βραδιά Δήθεν Γευσιγνωσίας στο εστιατόριο Βασίλαινας

Οι συνήθεις ύποπτοι παρευρέθηκαν την Πέμπτη 26/11/2009 στο εστιατόριο Βασίλαινας στον Πειραιά για τη βραδιά γευσιγνωσίας των κρασιών του Κτήματος Γαία.
Προσωπικά δεν είχα βρεθεί ξανά στο εστιατόριο. Το μαγαζί διακριτικά απλό, με διάκοσμο που θύμιζε παλιό μπακάλικο (τοίχοι ζωγραφισμένοι σαν ράφια με προιόντα), αρκετά συμπαθητικό. Κουζίνα ημι-ανοιχτή για να μπορούν οι πελάτες να έχουν εικόνα της προετοιμασίας.
Το μαγαζί ήταν γεμάτο, οι εκπρόσωποι του κτήματος είχαν επεξεργαστεί μια παρουσίαση με βάση τους αμπελώνες της Σαντορίνης, αλλά ο δαίμων της τεχνολογίας χτύπησε και τα ηλεκτρονικά μέσα δε λειτούργησαν. Πολύ μικρό το κακό.
Ξεκινήσαμε με κακαβιά από πετρόψαρα με ταπιόκα και αρωματικά συνοδεύομενη από Θαλασσίτη (ανευ βαρελιού). Πολύ καλό εισαγωγικό πιάτο, η σούπα βελούδινη και πολύ ταιριαστή με το ασσύρτικο. Για bonus η σούπα είχε μια γαριδούλα.
Μετά από κάποια αναμονή, εμφανίστηκε η σαλάτα με λάχανο, καρότο, μπρόκολο και μυρωδικά. Αδιάφορο πιάτο, μπορεί να το φτιάξει ο καθένας μας σπίτι του. Θεωρητικά το συνδυάζαμε με Ασσύρτικο Γαία wild ferment! Πολύ κακός συνδυασμός. Ένα πολύ δυνατό και πολύπλοκο κρασί για μια απλή σαλάτα.
Κατόπιν μιας ακόμα μεγαλύτερης αναμονής, κατά την οποία οι συνδαιτημόνες είχαν αρχίσει να αναστατώνονται, ήρθε το επόμενο πιάτο. Ρίκι "Σούσι", με αμπελόφυλλο, φρέσκο μάραθο και ούζο. Μία ελάχιστη ποσότητα ψαριού και το αμπελόφυλλο το οποίο είχε αρπάξει, συνοδευμένο από wild ferment ή το ροζέ 14-18h (από αγιωργήτικο). Μπορούσε ο καθένας να διαλέξει. Προσωπικά συνέχισα με το wild ferment, καθώς το θεωρώ εξαιρετικό και δε μπορούσα να καταλάβω τι θα προσέθετε το ροζέ σε αυτή τη φάση.
Το διάστημα αναμονής για το επόμενο πιάτο συνεχίστηκε ώσπου να εμφανιστεί η φρέσκια ρέγγα στη σχάρα με φασόλια, καρύδα, κουμ κουάτ και αυγά ρέγγας. Ο εκνευρισμός των συνδαιτημόνων επιτεινοταν. Η ρέγγα ήταν ωραία αλλά η ποσότητα ελάχιστη, μισή ρέγγα στο κάθε άτομο. Τα συνοδευτικά τα θεωρώ fusion.
Ευτυχώς το κριθαρότο δεν άργησε ιδιαιτέρως. Βέβαια δεν ξέραμε ποιός θα πρώτοφάει καθώς η μερίδα ήταν ατομική αλλά εμείς έπρεπε να το μοιραστούμε ανά τέσσερα άτομα. Πήραμε μια κουταλιά ο καθένας και υπήρξα τυχερός που κάποιοι δεν ήθελαν τα θαλασσινά και τα έφαγα εγώ. Συνέχιζα να πίνω wild ferment διότι το ροζέ μου φαινόταν ασυνάρτητο με τα πιάτα.
Το κυρίως πιάτο ήταν μάλλον το καλύτερο. Κατσικάκι με μπαχαρικά, κολοκύθα, φρέσκο κρεμμυδάκι και τζίντζερ συνοδευμένο με Γαία S (αγιωργήτικο με syrah). Αξιοπρεπές, νόστιμο και ο συνδυασμός με το κρασί καλός.
Τα γλυκά συνοδεύτηκαν από τον "Ανατολικό" (γλυκό αγιωργητικο από λιαστά σταφύλια με τεχνικές σαντορινιές ala vinsanto), μόνο που η παρέα είχε ήδη ζητήσει λογαριασμό και βιαζόταν να φύγει για να ηρεμήσει από τον εκνευρισμό που της είχε δημιουργηθεί κατά τη διάρκεια των 3 προηγουμένων ωρών.
Να σημειώσω δε ότι οι άνθρωποι του κτήματος είχαν καταβάλει κάθε προσπάθεια για να απολαύσει ο κόσμος τους οίνους τους, αλλά δεν έβρισκαν υποστήριξη και στο τέλος φάνηκαν να απολογούνται προς εμάς (χωρίς οι ίδιοι να φέρουν ευθύνη για το τι συνέβαινε).

Βαθμολογίες για τα κρασιά θα αποφύγω να βάλω διότι αδικήθηκαν τη συγκεκριμένη βραδιά.

Μπορεί η ιδέα των οινογνωσιών συνοδεία φαγητού να ανθεί εν Αθήναις το τελευταίο διάστημα , αλλά οι προθέσεις δεν αρκούν. Χρειάζεται οργάνωση και πολύ μα πολύ προετοιμασία. Γνώση του κτήματος, των προιόντων του, της φιλοσοφίας του οινοποιού και του χαρακτήρα που προβάλει μέσα από τα κρασιά του. Χρειάζονται δοκιμές από τους διοργανωτές ώστε να επιτύχουν ένα γευστικά άρτιο αποτέλεσμα. Η αρμονία γέυσης-οίνου δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση, αλλά απαιτεί εκπαίδευση καθώς και ταλέντο.

Κεραστής

Ένα ακόμα κρασί από τον Απόστολο Λύκο.
Εσοδείας 2008, αηγιωργήτικο. Μύτη φρουτώδης με τα κόκκινα φρούτα παρόντα όπως αναμένεται. Σώμα μετρίου όγκου, ισορροπημένο χωρίς εξάρσεις. Πίνεται εύκολα ακόμα και τώρα και δε θεωρώ ότι μπορεί να παλαιωθεί και να εξελιχθεί. Ένα αηγιωργήτικο για απλή καθημερινή χρήση.

Βαθμολογία 77/100

Κτήμα Πόρτο Καράς στα ΚΙΟΥΠΙΑ

Ο Δεκέμβρης, ο Μήνας "Κτήμα Πόρτο Καράς". Οι συναντήσεις οινογνωσίας, συνεχίζονται στα ΚΙΟΥΠΙΑ με τα εκλεκτά κρασιά του Κτήματος Πόρτο Καράς. Γιορτάζουμε αυτά τα βραβευμένα κρασιά, προσφέροντας τα για όλο τον μήνα αυτό σε ειδικές τιμές. Ο μήνας "Κτήμα Πόρτο Καράς" γιορτάζεται ιδιαίτερα την Παρασκευή 4, και την Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου, όπου ο χαρισματικός Βαγγέλης Κουμπιάδης δημιουργεί ένα ειδικό menu 14 πιάτων στην εντελώς προνομιακή τιμή των 35 ευρώ και το κρασί του Κτήματος Πόρτο Καράς προσφέρεται δωρεάν!!!

Η Γαία Οινοποιητική στον Βασίλαινα.

Η νέα ταπετσαρία του "Βασίλαινα" σκιτσάρει σε λευκό και μαύρο, στα ράφια του βρίσκουμε υλικά κουζίνας και μια κάβα... επιτοίχια, η οποία ταιριάζει γάντι με τις οινογευσίες που ξεκινούν από σήμερα 26/11. Η Γαία Οινοποιητική βάζει το κρασί και ο ταλαντούχος σεφ Μανόλης Ασλάνογλου ετοιμάζει ένα ενδιαφέρον, δημιουργικά ελληνικό μενού οκτώ πιάτων (€ 35 το άτομο), ανάμεσα στα οποία κακκαβιά από πετρόψαρα με ταπιόκα και αρωματικά, ένα ιδιότυπο ρίκι "σούσι" με αμπελόφυλλο, φρέσκο μάραθο και ούζο και κατσικάκι Βόνιτσας στο φούρνο με μπαχαρικά, κολοκύθα και φρέσκο κρεμμυδάκι.

www.athinorama.gr

Πανσέλοινος

Δεν ασχολούμαστε με αστρολογία, αλλά με έναν οίνο του Απόστολου Λύκου από την Έυβοια.
Πανσέλοινος του 2005, Cabernet Sauvignon (έτσι αναγράφεται στην ετικέτα, αλλά στην πίσω αναφέρεται και η ποικιλία Μerlot? τελικά τι συμβαίνει, ισχύει ο κανόνας ότι αν η συμμετοχή μιας ποικιλίας είναι κάτω από 10% δεν αναφέρεται καθόλου...τι να πει κανείς).
Το κρασί αερίστηκε για 30 λεπτά, στο ποτήρι ήταν σκουρόχρωμο, με αρώματα πιπεριού και μελανιού. Στο στόμα ισορροπημένο, ελαφρώς ταννικό, σώμα πλούσιο, με νότες πράσινης πιπεριάς και μια χροιά κόκκινων φρούτων.
Μια καλή επιλογή σε πολύ καλή τιμή για να συνοδεύσετε ένα πιάτο κρέατος με πλούσια σάλτσα ή με ήπια κίτρινα τυριά.
Πιστεύω ότι ένα δύο χρόνια ακόμα μπορεί να παλαιωθεί και να το απολαύσουμε διαπιστώνοντας την εξέλιξη του στο χρόνο.
Βαθμολογία: 76/100

Όταν πίνεις στην ταβέρνα...

-->

Όταν πίνεις στην ταβέρνα, κάθεσαι και δεν μιλάς...έγραφε ο Βασίλης Τσιτσάνης. Εμείς όμως μιλάγαμε και παρασυρθήκαμε λίγο και είπιαμε και κάμποσο. Είπα να τα καταγράψω. Το κοινό στοιχείο η ποικιλία Cabernet Sauvignon:

Ξεκινήσαμε με Βιβλία Χώρα 2007, ένα blend Merlot και Cabernet Sauvignon. Δεν μας εντυπωσίασε αν και γενικά το κτήμα το έχω σε υψηλή υπόληψη. Μάλλον πρέπει να μείνει αρκετά ακόμα στο μπουκάλι για να μαλακώσει. 79/100

Αντίθετα ένα κτήμα που δεν το πολυσυμπαθώ είναι αυτό του Χατζημιχάλη το οποίο το έχω συνδέσει στο μυαλό μου με το "καλό κρασί του άσχετου" (συμπεριλαμβανομένου βεβαίως βεβαίως και του εαυτού μου πριν μερικά χρόνια). Παρά ταύτα ήταν καλύτερο από το πρώτο. Ανοίξαμε το Cabernet Sauvignon. Ήμασταν μάλλον τυχεροί γιατί η γκαρσόνα έπιασε του 2004. Ένα πλούσιο, cabernet, με σκούρο πορφυρό χρώμα και φρουτώδη αρώματα, όχι όμως έντονα.. Καλοδουλεμένες τανίνες και σωστά μαλακωμένες με το πέρασμα του χρόνου. Τα πέντε έτη στο μπουκάλι έκαναν δουλειά. 85/100

Στο τέλος είπαμε να κλείσουμε με τον «Μέγα Οίνο» του Σκούρα. Ένας συνδυασμός Cabernet Sauvignon και Αγιωργίτικου. Αρχικά μας έφεραν εσοδείας του 2006. Χρώμα κόκκινο ρουμπινί. Εντυπωσιακά φρουτώδες με εκρηκτικά αρώματα φρούτων του δάσους, έντονη βανίλια και νότες καραμέλας. Πολύ καλές τανίνες, ευχάριστη οξύτητα και μακρά επίγευση. Μπράβο! 92/100

Εκεί που λέγαμε να φύγουμε δεν αντισταθήκαμε και παραγγείλαμε άλλον έναν «Μέγα Οίνο». Αυτή τη φορά όμως μας ήρθε του 2005!!! Καλό, αλλά υποδεέστερο του ’06. Κάπως πιο αναγωγικό. 83/100.

Πλεόν θα πίνω Μεγάλους Οίνους μόνο του 2006 (άντε και του 2003), αλλά μάλλον σπίτι μου που μου έρχεται 65% φθηνότερα.

Υ.Γ. Όλα τα κρασιά ήταν περασμένα από βαρέλι για τουλάχιστον 12 μήνες.

-->

"Ευάμπελος Γη" στο Whispers

To whispers of wine σας προτείνει................................

Την Τετάρτη 25 Νοεμβρίου το Whispers σας δίνει την ευκαιρία να δοκιμάσετε κρασιά από την περιοχή του Δομοκού με το κτήμα Ευάμπελος Γη.

4 εκλεκτοί οίνοι του κτήματος και ένας επιδόρπιος οίνος από την Πορτογαλία θα συνδυαστούν αρμονικά με τα πιάτα που δημιουργήσαμε ειδικά για αυτή τη βραδιά .

Τιμή: 40€/ανά άτομο

Αγίου Κωνσταντίνου 48, Μαρούσι 210 6179051

www.whispers.gr

ΜΕΝΟΥ

• Μανούρι τυλιγμένο σε φύλλο κρούστας με ξερό σύκο και ξινό θυμαρίσιο μέλι και λευκό σουσάμι

Συνοδεύεται με: Ευάμπελος γη Sauvignon Blanc

Λευκός ξηρός οίνος, Ε.Ο.

• Ανάμεικτη σαλάτα με σπανάκι, καβουρδισμένο κουκουνάρι bresaola ελαφιού και dressing από γκρειπφρουτ

Συνοδεύεται με: Ευάμπελος γη Ασύρτικο

Λευκός ξηρός οίνος, Ε.Ο.

• Πικάντικη αματριτσιάνα με λίπος από προσούτο και πιπεριές confit
  

Συνοδεύεται με : Φιλοκτήτης Grenache rouge & Syrah

Ροζέ ξηρός οίνος, Ε.Ο.

• Fillet mignon μόσχου με μαριναρισμένα λαχανικά σχάρας και σάλτσα από γλασαρισμένο balsamico πορτοκαλιού
  

Συνοδεύεται με: Ευάμπελος γη Cabernet Sauvignon & Syrah

Ερυθρός ξηρός οίνος, Ε.Ο.

• Βολ ω βαν μήλου με ξερά φρούτα, εσάνς από καφέ εσπρέσσο και γκανάζ bitter σοκολάτας με καραμελωμένους ξηρούς καρπούς
  

Συνοδεύεται με: Port Tawny

Ερυθρός γλυκός οίνος

H Καθημερινή για την "Ευάμπελο Γη"

Παράγκα 2005

Για Κυριακή μεσημέρι και για να συνοδεύσουμε ένα κουνέλι γεμιστό επέλεξα ένα μπουκάλι Παράγκα του Κυρ-Γιάννη εσοδέιας 2005. Ξυνόμαυρο συνδυασμένο με άλλες γηγενείς ποικιλίες της Μακεδονίας (αντιγραφή απο την πίσω ετικέτα). Αυτό το ακαθόριστο οφείλω να ομολογήσω ότι δε μου αρέσει.
Το κρασί αερίστηκε για 40 λεπτά σε καράφα, αλλά στο ποτήρι δεν ήταν ακόμα έτοιμο, οπότε κάναμε κράτει και το ξεκινήσαμε στη μια ώρα περίπου. Έντονα ήταν τα αρώματα λιαστής τομάτας, πιπεριάς αλλά και κάτι ελαφρώς πικάντικο. Στο στόμα ήταν έντονη η αλκοόλη, η οποία άρχισε να μετριάζει με το πέρασμα του χρόνου. Σώμα μετρίου όγκου, παρουσία ταννινών, με αμφιλεγόμενη επίγευση. Ίσως και το κρασί να πλησίαζε στα όρια του (κατ' εμέ του χρόνου το σώμα του θα ήταν αδύναμο, ίδιον χαρακτηριστικό των περισσότερων ξυνόμαυρων).

Βαθμολογία: 70/100

Οινοτέλεια 2009

28 και 29 Νοεμβρίου 2009 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Η 9η Οινοτέλεια θα ανοίξει τις πύλες της για το οινόφιλο κοινό (οι φανατικοί πλέον είναι λίγοι). Προσκαλώ τους σκληροπυρηνικούς για γερές δοκιμές.
Περισσότερες πληροφορίες:
http://www.oinotelia.gr/

Σεμέλη (Πάλι)

Οι privé συναντήσεις οινογνωσίας, συνεχίζονται στα ΚΙΟΥΠΙΑ με τα κρασιά του Αμπελώνα Σέμελης.
Ο Μήνας Αμπελώνα Σέμελης γιορτάζεται ιδιαίτερα την Τετάρτη 11 Νοεμβρίου, και την Τετάρτη 25 Νοεμβρίου, όπου ο σεφ Βαγγέλης Κουμπιάδης δημιουργεί ένα ειδικό menu 14 πιάτων στην τιμή των 35 ευρώ και το κρασί του Αμπελώνα Σέμελης προσφέρεται δωρεάν!!!

Οινολογίες στη Ρώμη

Η ζωή είναι μια επιστροφή. Σε επιστρέφει στο παρελθόν. Για δεύτερη φορά στη Ρώμη λοιπόν.

Μια εμπειρία διττή. Εμπειρία ευχάριστη καθώς η πόλη αυτή είναι ένα ζωντανό μουσείο που δε χορταίνεις να το περπατάς, που σε κάθε γωνιά ανακαλύπτεις κάτι γοητευτικό.
Εμπειρία που σε θλίβει. Να τρως στο ιστορικό κέντρο της Ρώμης, σε συνοικίες αντίστοιχες του Κολωνακιου ή σε περιοχές όπως το Σύνταγμα, η Πλάκα, του Ψυρρή και οι τιμές να είναι χαμηλότερες με την ποιότητα εμφανώς ανεβασμένη. Για το δε κρασί, η θλίψη μεγεθύνεται. Σε ταβερνεία που θα σνομπάραμε από την εμφάνιση τους, η λίστα κρασιών είναι κολοσσιαία. Οι δε τιμές τόσο τίμιες που δε διστάζεις να ανοίξεις δεύτερο μπουκάλι (ιδίως ως δεδηλωμένος οινόφιλος).
Συνοπτικά θα αναφέρω τι δοκιμάσαμε: Frascatti, Nero d' Avola από Σικελία, Montepulciano d' Abruzzo, Rosso di Montalcino, ένα Refosco 100%, και το κορυφαίο ανάμεσα τους Valpolicella Ripasso! Τιμές (στα εστιατόρια) κάτω 25 ευρώ. Αξίζει επίσης να αναφέρω ότι η λίστα κρασιών είχε τουλάχιστον 10 λευκά και 10 κόκκινα σε ποτήρι. Εννοείται οτι υπάρχουν αρκετές επιλογές στα ανώτερα Barbaresco, Brunello di Montalcino και φυσικά η κορωνίδα Barolo απο την ποικιλία Nebbiolo.
"Όπου και αν ταξιδέψω, η Ελλάδα με πληγώνει" (Γ. Σεφέρης).

Γευσιγνωσία - Κρασιά του κτήματος Σεμέλη

Χτες δοκιμάσαμε τέσσερα κρασιά του κτήματος Σεμέλη σε μίνι (γιατί απουσίαζαν οι ναυαρχίδες του κτήματος) γευσιγνωσία στο εστιατόριο Whispers of Wine στο Μαρούσι.

- Μαντινεία Νασιάκος 2008 (Λευκός ξηρός οίνος, Ο.Π.Α.Π.)

Μοσχοφίλερο 100%

Αχυροκίτρινο χρώμα. Τυπικό Μοσχοφίλερο με αυξημένη, αλλά αποδεκτή οξύτητα. Δροσερό και με σχετικό σώμα, το οποίο δεν συνηθίζεται στην εν λόγω ποικιλία. Καλά αρώματα κίτρινων φρούτων (λεμόνι, κίτρο, γκρεϊπφρουτ), αλλά χωρίς να ξεχωρίζει κάποιο ιδιαίτερα.

Βαθμολογία: 7/10

- Ορεινός ήλιος 2008, Λευκός ξηρός οίνος, Τ.Ο. Πελ/κος

Μοσχοφίλερο 90%, Ροδίτης 10%

Αχυροκίτρινο χρώμα. Δεν διέκρινα κάπιο άρωμα ιδιαίτερα, ίσως κάποιες νότες μέντας. Αν και ο Ροδίτης συμμετέχει σε μικρό ποσοστό αναδεικνύεται και στο άρωμα, αλλά και στην επίγευση. Πιο σωματώδες με αυξημένη επίσης οξύτητα.

Βαθμολογία: 6,5/10

- Σεμέλη ροζέ 2008, Ροζέ ξηρός οίνος, Τ.Ο. Πελ/κος

Αγιωργήτικο 100%

Λαμπερό ροδί χρώμα. Για όποιον πίνει ροζέ αγιωργίτικο θα μπορούσε άνετα να το χαρακτηρίσει επίσης τυπικό τους είδους. Η οινοποίηση πετυχημένη. Το άρωμα πλούσιο και σχετικά έντονο. Το τριαντάφυλλο κυριαρχεί, ενώ γενικά το κρασί είναι ισορροπημένο χωρίς γευστικές υπερβολές. Καλή επίγευση.

Βαθμολογία: 8/10

- Νεμέα Reserve 2006, Ερυθρός ξηρός οίνος, O.Π.Α.Π.

Αγιωργήτικο 100%

Σχετικά βαθύ κόκκινο. Με αρώματα κόκκινων φρούτων, μοσχοκάρυδου, αλλά αυτό που κυριαρχεί είναι η βανίλια. Σχετικά καλές τανίνες. Η οξύτητα είναι όμως σχετικά υψηλή. Ένα ευκολόπιοτο κρασί που δεν ενδείκνυται για πολλές αναλύσεις.

Βαθμολογία: 7,5/10

-Espera, Λευκός γλυκός οίνος

Gewϋrztraminer 100%

Ανοικτό κίτρινο χρώμα. Έντονα αρώματα φρούτων κυρίως αχλάδι, αλλά και κίτρινων φρούτων και νύξεις ροδάκινου. Ισορροπημένο αφού καταφέρνει να μην σε λιγώνει, έχοντας διακριτική γλυκάδα. Μία πολύ καλή προσπάθεια.

Βαθμολογία: 8,5/10

Εξαιρετική παρουσία η οινολόγος του κτήματος, η οποία ήταν πολύ εξυπηρετική και φιλική.

1ος Ποδηλατικός Γύρος Οινοπιείων Νεμέας - 8/11/2009

Μαρμαριάς 2008 - Κτήμα Τσέλεπου

Φαίνεται ότι ο Τσέλεπος έχει την τιμητική του τον τελευταίο καιρό αφού δοκιμάσαμε το Cabernet του, το βαρελάτο Μοσχοφίλερό του και το εκρηκτικό Gewustraminer του.

Χθες (ξανα)δοκίμασα το Chardonnay του, εσοδείας 2008, με μερικούς μήνες ωρίμανση σε βαρέλι. Το είχα δοκιμάσει λίγο καιρό μετά την εμφιάλωσή του και ομολογώ ότι δεν είχαν ξεδιπλωθεί οι δυνατότητές του. Τώρα 9-10 μήνες μετά την εμφιάλωση του νομίζω ότι έχει αναδειχθεί πλήρως και βρίσκεται στην καλύτερή του φάση. Χρώμα χρυσαφένιο με έντονα και πολύπλοκα αρώματα. Εσπεριδοειδή και ακτινίδιο σε ένα απαλό βουτυράτο πλαίσιο, με τις κλασικές νότες της βανίλιας. Το βαρέλι κάνει δουλειά. Ισορροπημένο, με την οξύτητα και τη λιπαρότητα να βρίσκονται σε ιδανικά επίπεδα. Πολύ καλή επίγευση.

Βαθμολογία: 90/100

Γκλίναβος - Κόκκινο Βελούδο 2004

Από τους παραγωγούς που έχω σε εκτίμηση γιατί βγάζει γενικά προσεγμένα κρασιά και σε λογικές τιμές.

Το συγκεκριμένο απότελεί ένα πολυποικιλιακό κρασί που δοκιμάζει αποκλειστικά ντόπιες ποικιλίες. Αγιωργίτικο, Βλάχικο και Μπεκιάρι με τις δύο τελευταίες να απαντώνται κυρίως στην Ήπειρο. 12 μήνες βαρέλι.
Χρώμα ερυθρό μέτριας έντασης με βιολετί ανταύγειες. Πολύπλοκα αρώματα βανίλιας, πράσινης πιπεριάς και διάφορων μπαχαρικών (π.χ. νότες κανέλας και μπαχαριού).
Ήπιες τανίνες και καλή (αν και σχετικά σύντομη επίγευση). Το κρασί βρίσκεται στο peak και νομίζω ότι δεν αντέχει για πολύ ακόμα.

Βαθμολογία: 83/100

Κτήμα Γεροβασιλείου 2007

Ένας από τους καλύτερους παραγωγούς στην Ελλάδα. Για αυτό μάλλον περίμενα κάτι περισσότερο από αυτό το κρασί.

Ποικιλιακή σύνθεση: Merlot & Syrah. Ωριμάζει στο βαρέλι για 12 μήνες. Κάπως "κλειστό" και αρκετά τανικό, με υψηλή οξύτητα. Από τα αρωμάτα αυτό που θυμάμαι είναι της βανίλιας. Πιστεύω η απουσία μετάγγισης και ο λίγος καιρός στο μπουκάλι να ευθύνονται για το αποτέλεσμα. Θα το ξαναδοκιμάσω αφού μείνει αρκετά ακόμα στο μπουκάλι.

Βαθμολογία: 79/100

ΗΔΥΣΜΑ ΔΡΥΟΣ MERLOT 2005

Αντιγράφω από την Live-Pedia:

ήδυσμα το (ουσιαστικό) [ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ :ηδυσ (ηδύνω)-μα]

1. καθετί που βάζουμε στο φαγητό για να το νοστιμίσει: "χωρίς ηδύσματα το φαγητό δεν είναι πολύ νόστιμο" συνώνυμα: μπαχαρικό

2. (μτφ.) καθετί που δημιουργεί ευχαρίστηση.

Πράγματι υπήρξε αρκετή ευχαρίστηση με την κατανάλωση του Ηδύσματος της Δρυός του κτήματος "Τέχνη Οίνου".

Ποικιλία Merlot 100%. Εσοδείας 2005. Χρώμα κόκκινο σκούρο. Στρογγυλές και απαλές τανίνες με ευδιάκριτη την παρουσία βαρελιού. Απαλά αρώματα κερασιού, βανίλιας και καραμέλας. Καλή επίγευση.

Βαθμολογία: 83/100

Αμάν πια με το Pinot Noir.

Από την ταινία πλαγίως και μετά έχω μία εμμονή με την ποικιλία Pinot Noir. Έχω πιεί όλα τα ελληνικά (Παπαϊωάνου και κτήμα Άλφα) διαφορετικών εσοδειών. Έχω δοκιμάσει γαλλικά, νεο-ζηλανδέζικα, καναδέζικα. Αλλά εις μάτην. Δεν μπορώ να πω ότι είναι η ποικιλία μου. Παρά ταύτα επιμένω και συνεχίζω να ψάχνω ένα Pinot Noir που θα με εντυπωσιάσει (σε τιμή βέβαια που με εντυπωσιάζουν αντίστοιχα κρασιά).
Πρόσφατα αγόρασα ένα γαλλικό Βουργουνδίας: Jean Chartron 2006 Bourgogne "Clos De La Combe". Χρώμα ανοικτό κόκκινο, με σχετικά υψηλή οξύτητα, αρώματα τυπικά της ποικιλίας (φρούτα του δάσους, λίγο κεράσι και μία νότα βανίλιας) και σχετικά συμπαθητική επίγευση.


Μία από τα ίδια. Δεν εντυπωσιάστηκα. Αν θέλω να πιω κάτι πιο ελαφρύ σε κόκκινο ίσως να προτιμήσω τελικά ένα καλό Αγιωργίτικο παρά ένα Pinot. Nα ενισχύσουμε και την τοπική παραγωγή.

Βαθμολογία: 78/100

Νασιάκος - Αγιωργίτικο 2007

Από την ποικιλία του Άη Γιώργη (βοηθειά μας) αυτό το κρασί. Δεν έχει περάσει βαρέλι και ίσως το είπια με ένα χρόνο καθυστέρηση. Αρκετά φρουτώδες, με αρώματα κάπως δυσδιάκριτα, με υψηλή οξύτητα και κάπως αναγωγικό. Δεν μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε κάτι σε αυτό το κρασί.

Βαθμολογία: 70/100

Κτήμα Τσέλεπου - Μαντινεία 2007

Μοσχοφίλερο...το σταφύλι της Μαντινείας, από έναν παραγωγό που το οινοποιεί εξαιρετικά. Εσοδείας 2007 και περασμένο από βαρέλι για μερικούς μήνες. Χρώμα που τριανταφυλίζει και πλούσιο άρωμα. Οξύτητα αρκετή, αλλά πολύ ισοροπημένη για τα δεδομένα της ποικιλίας. Διέκρινα αρώματα λεμονιού, κίτρου, νότα πορτοκαλιού και άγουρου σταφυλιου. Από τα καλύτερα μοσχοφίλερα που έχω πιεί.

Βαθμολογία: 9/10

Clos de Los Siete by Michel Rolland - 2007

Μας έρχεται από την Αργεντινή. Ένα ευκολόπιοτο και συνάμμα απολαυστικό κρασί, από την χαρακτηριστική ποικιλία της χώρας Malbec (45%), αλλά και από το βελούδινο Merlot (35%) και λίγο Cabernet Sauvignon (10%) και Syrah (10%).

Μπορούσα εύκολα να πιω όλο το μπουκάλι, αφού απουσίαζε σχεδόν η οξύτητα και οι τανίνες του ήταν πολύ μαλακές. Αρώματα κερασιού και βιολέτας είναι αυτά που ξεχώρισα. Κάποια στιγμή πάντως νόμιζα ότι πίνω χυμό. Τώρα ή ήταν όντως πολύ εκολόπιοτο ή πάω να γίνω αλκοολικός :).

Τέλος πάντων.

Βαθμολογία: 85/100

Whispers of wine

To whispers of wine σας προτείνει................................

Την Τετάρτη 4 Νοεμβρίου το Whispers σας δίνει την ευκαιρία να δοκιμάσετε τα κρασιά από το ανανεωμένο Κτήμα Σεμέλη .

5 εκλεκτοί οίνοι του κτήματος θα συνδυαστούν αρμονικά με τα πιάτα που δημιουργήσαμε ειδικά για αυτή τη βραδιά .

Τιμή: 40€/ανά άτομο

Αγίου Κωνσταντίνου 48, Μαρούσι 210 6179051

www.whispers.gr

ΜΕΝΟΥ

• Βatton από φρέσκο σολομό τυλιγμένο σε παπαρδέλα κολοκυθιού και σάλτσα au vin blanc με φρέσκο βούτυρο και σιμπουλέτ.
  

Συνοδεύεται με: Μαντινεία Νασιάκος

Λευκός ξηρός οίνος, Ο.Π.Α.Π .

• Ανάμεικτη σαλάτα με ψίχα γαρίδας, αυγά χελιδονόψαρου και βινεγκρέτ εσπεριδοειδών.
  

Συνοδεύεται με: Ορεινός ήλιος

Λευκός ξηρός οίνος, Τ.Ο. Πελ/κος

• Φαρφάλες με καρεδάκι φρέσκων λαχανικών καπνιστό προσι .ούτο, κρέμα γάλακτος και φρέσκα Ελληνικά μυρωδικά.
  

Συνοδεύεται με : Σεμέλη ροζέ

Ροζέ ξηρός οίνος, Τ.Ο. Πελ/κος

• Fillet mignon μόσχου σε πικάντικη σάλτσα από το ζωμό του με φρέσκια ντομάτα πάνω σε baby πατάτες ριζολέ με εσάνς κέδρου
  

Συνοδεύεται με: Νεμέα Reserve

Ερυθρός ξηρός οίνος, O.Π.Α.Π.

• Απαλή μούς εξωτικών φρούτων με αφρό πορτοκαλιού και κόκκους πιπεριού .
  

Συνοδεύεται με: Espera

Λευκός γλυκός οίνος

Cava (εγχείρημα με τέσσερα χέρια)

Εσχάτως είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε δύο οίνους χαρακτηριζόμενους ως cava. Θεωρία: Για να λάβουν αυτό το χαρακτηρισμό πρέπει να παλαιώσουν για δύο έτη σε βαρέλι και για ένα τουλάχιστον στο μπουκάλι προτού κάνουν την τσάρκα τους στην πιάτσα. Pal mal...


Κάβα Λαντίδη λοιπόν. Εσοδείας 2004. Cabernet, Merlot, Αγιωργήτικο. Μετά την απαραίτητη μετάγγιση σε καράφα κι αναμονή βρήκαμε: σε πολύ καλή κατάσταση ο οίνος, φρουτώδης, ευχάριστα αρώματα μικρών κόκκινων φρούτων. Σώμα μέτριο, ήπια τανικό, ισορροπημένο, χωρίς έντονη την παρουσία του βαρελιού. Το θεώρησα ευκολόπιοτο, όχι ιδιαίτερα δύσκολο. Καλή επιλογή!
Ο δεύτερος οίνος προσεχώς...


Συνεχίζω λοιπόν φίλτατε Terroirista...
Ο δεύτερος οίνος Cava Αθανασιάδη 2003. Ένα blend Cabernet Sauvignon και Syrah. Τα δύο χρόνια στο βαρέλι και η συνολικά εξαετή+ παλαίωση έκαναν δουλειά. Οι τανίνες απαλές και ευχάριστες. (Απαλά) αρώματα καπνού, σοκολάτας και πιπεριού κυριαρχουσαν.

Αν και τα δύο κρασιά χαρακτηρίζονται ως cava έχοντας κοινό παρανομάστή την ποικιλία Cabernet Sauvignon ήταν τελείως διαφορετικά. Το ένα φρουτώδες με το Αγιωργήτικο να κυριαρχεί, το άλλο πιο ντελικάτο με χαμηλότερη οξύτητα. Δύο διαφορετικά, αλλά καλά κρασιά. Είναι θέμα όρεξης και φαγητού το πιο θα προτιμούσες.

Βαθμολογία by Anastasios: Λαντίδης 82/100,
Αθανασιάδης 85/100

Terrorista και Σια στη ΓΕΝΚΑ

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009. Ξενοδοχείο Ηilton. ΓΕΝΚΑ WINE FAIR.
Ο Terrorista, ο Bon-Viveur και ένας άγνωστος οινόφιλος (φίλε Παναγιώτη φόρα το προσωπείο σου) βρέθηκαν εκεί.
Κρασιά από τον παγκόσμιο αμπελώνα που εμπορεύεται η εταιρία ΓΕΝΚΑ βρέθηκαν στο επίκεντρο εκείνη την ημέρα. Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Αμερική (Καλιφόρνια), Αυστραλία, Ν. Ζηλανδία, Χιλή, Αργεντινή.
Κρασιά σχετικά φτηνά, για τα οποία αμφιβάλλω για την ποιότητα και την τιμή τους (μπορεί να κοστίζουν 1 ευρώ και να μας το πουλάνε 10 ευρώ - δεν το θεωρώ και ό, τι καλύτερο σε value for money). Κρασιά πολύ ακριβά, 500 ευρώ η φιάλη τα οποία φυσικά και απουσίαζαν από την έκθεση, οπότε δεν έχουμε γνώση για αυτά. Και κρασιά μέσα σε πιο προσιτά εύρη τιμών. 30, 40, 50, 100 ευρώ.
Προσωπικά ενθουσιάστηκα από λίγα κυρίως κάποια κόκκινα γαλλικά από Rhone. Cote Rotie, Hermitage Rouge, Cote Du Rhone Rouge, Chateuneuf Du Pape Rouge Cuvee exceptionelle.
Επίσης Barolo και Barbaresco από Ιταλία, παραγωγός Gaja, Piemonte, Ιταλία.
Τα κρασιά του Miguel Torres, τα γνώριζα και είχα καλή γνώμη εκ των προτέρων.
Τα καλιφορνέζικα μου φάνηκαν γλυκόπιοτα. Το δε Ovation (Chardonnay) στην τιμή των 45 ευρώ το θεωρώ υπερτιμημένο.
Στα λευκά της Ν. Ζηλανδίας κατάλαβα τη διαφορά που οφείλεται στο διαφορετικό κλίμα της Ωκεανίας. Περισσότερη φυτικότητα και διαφορετική οξύτητα.
Περί των γαλλικών, αν και οι γνώσεις μου είναι περιορισμένες, θεωρώ ότι αυτά που κυκλοφορούν στην Ελλάδα, θέλουν πολλή διερεύνηση για την ποιότητα τους. Στη Γαλλία μπορεί και να υπάρχουν καλύτερα και σε καλύτερη τιμή.
Τέλος να συγχαρώ τους διοργανωτές καθώς υπήρχαν σε τακτά χρονικά διαστήματα τυριά, αλλαντικά και αρτοποιήματα να συνοδεύσουν τους οίνους. Νερό επίσης άφθονο. Τα αναφέρω διότι έχουν δει πολλά τα μάτια μας (και έχουν υποφέρει τα στόματα μας)

Heart of Darkness

Ποικιλία Tannat! Δεν ξέρω ποιός αναγνωρίζει κάτι σε αυτή την ποικιλία. Είναι γαλλική, μάλλον άγνωστη στην Ελλάδα. Έντονα ταννική, για αυτό άλλωστε και το όνομα. Προβλέπεται για πολυτετή παλαίωση ώστε να μπορεί κάποιος να απολαύσει αυτό το έξω από τα συνηθισμένα κρασί. Συνήθως μένει σε βαρέλι για πολλούς μήνες. Καλλιεργείται κυρίως στην περιοχή κοντά στα Πυρηναία.
Heart of Darkness, Madiran 1998! Έντεκα ετών, μια πρόκληση κατ΄εμέ. Κατόπιν αερισμού σε καράφα για τουλάχιστον μια ώρα, δοκιμάζουμε με εκλεκτούς συνδαιτημόνες και προχωρημένους οινογνώστες. Χρώμα αδιαπέραστο, σαν αίμα θα το χαρακτήριζα. Μύτη κάπως κλειστή, ίσως η μια ώρα δεν είναι αρκετή για ένα τέτοιο κρασί. Αρώματα κόκκινων φρούτων (βατόμουρο) αλλά τρομερά συμπυκνωμένα. Στόμα έντονης πυκνότητας, πολύ πλούσιο, με λυωμένες αλλά υπαρκτές ταννίνες. Πολύ ευχάριστο, αλλά δεν μπορεί να το πιεί κάποιος σκέτο. Σε συνδυασμό με το μοσχάρι με την πλούσια και βαριά σάλτσα ήταν πολύ απολαυστικό και το τιμήσαμε δεόντως.
Προσωπικά μου άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις για κάτι τόσο άγνωστο.

Αγαπητέ Terroirista μία συμπλήρωση. Βρήκα το παρακάτω video στο νετ και μου φάνηκε ενδιαφέρον. Ο τύπος μπορεί να είναι λίγο φαφλατάς και υπερβολικός κάποιες στιγμές, αλλά επί της ουσίας μιλάει εύστοχα για την εν λόγω ποικιλία....

Βαθμολογία by Anastasios: 91/100

Dom Perignon Vintage 1996

Καίτοι ο Terroirista δεν είναι γνώστης των εκλεκτών αφρώδων οίνων, του δώθηκε η ευκαιρία να δοκιμάσει μια φιάλη Dom Perignon. Όχι απλή, αλλά Vintage χρονολογίας 1996. Εξαιρετική. Ευχαριστώ λοιπόν τη φίλτατη Κατερίνα για τη καλοπροαίρετη προσφορά και την γενναιοδωρία της.
Η συγκεκριμένη σαμπάνια μου φάνηκε ξηρή, αλλά όχι υπερβολικά, γευστική και ταίριαξε πολύ με τα φρούτα με την οποία τη συνοδεύσαμε. Περιττό να πω ότι δεν έμεινε ίχνος στη φιάλη (κάτι θα σημαίνει κι αυτό). Το αναφέρω αυτό διότι πολλές φορές μου έχει τύχει να πιώ λίγη σαμπάνια και μετά να μη θέλω να συνεχίσω, διότι απλώς δεν με ενθουσίασε.
Φαντάζομαι ότι η λέξη Vintage κάνει κάποια διαφορά. Ανατρέχοντας στα βιβλία μου λοιπόν, αναφέρω ότι vintage σαμπάνιες είναι μείγματα από σαμπάνιες μιας χρονιάς όπου η ποιότητα θεωρείται υψηλή ώστε να χαρακτηριστεί vintage. Μια vintage σαμπάνια πρέπει να έχει παλαιώσει για τουλάχιστον 3 χρόνια προτού κυκλοφορήσει, αν και ορισμένοι παραγωγοί τις παλαιώνουν για ακόμα περισσότερο. Τέλος παρόλο που κάποιος παραγωγός χαρακτηρίσει μια χρονιά ως vintage, κάποιοι άλλοι μπορεί να μη θεωρήσουν τη χρονιά τόσο ποιοτική ώστε να της προσδώσουν αυτό το χαρακτηρισμό.

Εθνικές Εκλογές 2009 - Alegro Blanc Sec

Όχι δεν άλλαξε θεματική ενότητα το blog. Αλλά μία μέρα μετά τις εκλογές και έχοντας ξενυχτήσει μέχρι τις 3.00, να βλέπω στον σκάι σχολιασμό αποτελεσμάτων, δεν μου πήγαινε να μην γράψω κάτι σχετικό.

Πώς να συνδυάσω οίνο και πολιτική?

Μου ήρθε στο μυαλό μία εικόνα, από ένα μπουκάλι κρασί που θυμάμαι από μικρός να πίνει ο πατέρας μου. Ένα λευκό ξηρό κρητικό…το όνομα αυτού “Alegro”. Χρονολογία 1974…11,5 αλκοολικοί βαθμοί. Τιμή 55 ολόκληρες δραχμές!!! Ευτυχώς είχε ξεμείνει στην κάβα ένα μπουκάλι και το παρουσιάζω. Φυσικά δεν τολμώ να το ανοίξω (γιατί φοβάμαι την άσχημη μυρωδιά) ούτε φυσικά θυμάμαι τα γευστικά του χαρακτηριστικά του για να τα περιγράψω. Ο φελός του όμως έχει έναν πράσινο ήλιο που θυμίζει την άνετη επικράτηση του ΓΑΠ. Αν και ο υπογράφων «ανήκει» στην ανανεωτική-ευρωπαϊκή-οικολογική αριστερά δεν μπορεί να μην συγχαρεί την άνετη επικράτηση του ΓΑΠ. Ποιος να το περίμενε μέχρι πριν από λίγο καιρό? Μόνο η μάνα του…

Εις υγείαν λοιπόν!

Καβα Παπαϊωάννου 2001

Κατόπιν δοκιμής μιας φιάλης Κάβα Παπαϊωάννου 2001 (ευγενικής χορηγίας του φίλου Παναγιώτη), οφείλω να ομολογήσω ότι είναι ένα εξαιρετικό value for money κρασί. Σε πολύ καλή κατάσταση παρόλα τα 8 χρόνια ζωής του. Ένα cabernet sauvignon μαλακό με κύρια αίσθηση φρούτων του δάσους (κεράσια και βατόμουρα), επαρκές σώμα, λυωμένες ταννίνες που είναι απολαυστικές στο στόμα. Ίσως στην καλύτερη στιγμή της ζωής του, πίνεται εύκολα και δεν πρόκειται να απογοητεύσει τους οινόφιλους. Τις ευχαριστίες μου στον κύριο Παπαϊωάννου (άλλη μια φορά) και την προτροπή μου για άλλους παραγωγούς ώστε να τον μιμηθούν.

Μελισσόπετρα 2008

Gewuertztraminer. Μια λευκή ποικιλία με γερμανικό όνομα, άκρως μυρωδική. Ακόμα και ο πιο αδαής μπορεί να αισθανθεί ότι τα κρασιά αυτά είναι γεμάτα αρώματα. Αν δεν τα καταφέρει, τότε ας ασχοληθεί με άλλα ευγενή σπορ. Παρόλο το γερμανικό όνομα πάντως, οι Γάλλοι έχουν τα πρωτεία και στο συγκεκριμένο οίνο.
Η Μελισσόπετρα είναι καλλιεργημένη στην Αρκαδία απο τον κύριο Τσέλεπο και εμφιαλωμένη σε μπουκάλι των 500ml. Κατ' εμέ οίνος εκρηκτικος. Αρώματα άνθεων (ροδοπέταλα?) και λευκόσαρκων φρούτων, αλλά κυρίως λουκούμι τριαντάφυλλο. Σαν να βρίσκομαι σε ανθισμένο κήπο νυχτερινές ώρες και την έχω ακούσει από τις ευωδιές. Όμως στο στόμα είναι "τραγανό", κάπως πικάντικο, αλλά σε αντίθεση με τα γλυκά αρώματα τελείως ξηρό. Ένα κρασί πλούσιο και απολαυστικότατο!
Ευχαριστούμε τον κύριο Τσέλεπο, που οινοποιεί αυτή την τόσο ιδιαίτερη ποικιλία και μας προσφέρει τη δυνατότητα να γευόμαστε διαφορετικά κρασιά χωρίς να καταφεύγουμε σε ξένες οινοποιήσεις.

Παρέα (που θα αποφύγω στο μέλλον)

Πέμπτη 24-9-09, ώρες εσπερινές, δροσερή ατμόσφαιρα που ευτυχώς επιτρέπει να μείνει κάποιος σε αθηναική ταράτσα με άπλετη θέα της Ακρόπολης, του Φιλοπάππου, του Αστεροσκοπείου. Από τις καλύτερες θέες, ιδίως αν αναλογιστεί κάποιος ότι δεν βρίσκεται σε ύψωμα αλλά στην οδό Πειραιώς.
Μια τετραμελής παρέα βρέθηκε στην "Παρέα" λοιπόν.
Το κρεατοφαγικό εστιατόριο δίπλα στο Βαρούλκο, στην ταράτσα του ξενοδοχείου Ηριδανός.
Λίστα κρασιών, 5-6 ερυθρά, από τα οποία ενημερωθήκαμε από το σέρβις ότι υπάρχουν μόνο τα 3!!! Διαλέξαμε ένα κτήμα Δρυόπη, το οποίο μας φάνηκε ένα ήπιο αγιωργήτικο, σχετικά φρουτώδες, χωρίς έντονες ταννίνες. Αξιοπρεπές στην τιμή των 28 ευρώ. Πάλι καλά διότι η επόμενη επιλογή ήταν Chateau Julia στα 44 ευρώ!
Το μενού λιτό (πράγμα πολύ θετικό για μένα, αν ισχύει ο κανόνας, λίγα πιάτα αλλά προσεγμένα), μερικά ορεκτικά, και 5 κυρίως με βάση το κρέας.
Διαλέξαμε για τα πρώτα, μπρουσκέτες, πιτάκια με κοτόπουλο και ριζότο με πορτσίνι και χοιρινό.
Οι μπρουσκέτες αδιάφορες, τα πιτάκια αποδεκτά, το ριζότο μέτριο όπου το χοιρινό μάλλον ήταν περιττό. Σαν κάποιος να είχε περίσσευμα και το πρόσθεσε.
Για κυρίως πήραμε ταλιάτα μοσχαριού, ψαρονέφρι και κοτόπουλο. Δοκιμάμε όλα σχεδόν τα πιάτα που υπήρχαν. Ψαρονέφρι και κοτόπουλο ήταν μετριότατα, η ταλιάτα μάλλον το καλύτερο πιάτο τους. Για 28 ευρώ πάντως η σχέση τιμής ποιότητας ήταν κάκιστη!
Το γλυκό ήταν κάπως καλύτερο, αλλά για φαγητό είχαμε βγεί όχι για ζαχαροπλαστείο.
Δεν ξέρω ποιός επιμελείται το φαγητό, αλλά οι προσδοκίες μας ήταν πολύ υψηλότερες και το αποτέλεσμα μας απογοήτευσε. Η εικόνα που ζήσαμε ήταν παρακμιακή. Και μάλιστα στην τιμή των 50 ευρώ το άτομο. Κάποιος πρέπει να επέμβει τάχιστα.

ΕΑΣ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ: Μία αξιέπαινη προσπάθεια!

Την προηγούμενη εβδομάδα επισκεφτήκαμε την οινοποιητική μονάδα της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Αμύνταιου. Εκεί γίνεται καλή προσπάθεια να αναδείξουν την τοπική ποικιλία του Ξινόμαυρου, αλλά και γενικότερα να βγάλουν ποιοτικά κρασιά. Νέοι άνθρωποι με μεράκι για τη δουλειά τυς και για το κρασί. Από τα best-sellers του συνεταιρισμού είναι ο ροζέ demi-sec αφρώδης οίνος, ο οποίος είναι πολύ ευχάριστος και αποτελεί ένα εξαιρετικό απεριτιφ.

Ξεχωρίσαμε επίσης την "Πετραία Γη" η οποία αποτελεί ένα συνδυασμό Ξινόμαυρου, Merlot και Syrah. Μία πολύ καλή προσπάθεια η οποία δημιούργησε ένα κρασί που ξεφεύγει από τα όρια ενό αγροτικού συνεταιρισμού. Τουλάχιστον όπως το ξέραμε. Δοκιμάσαμε και του 2005 και του 2007. Του 2005 είναι νομίζω στο peak του, ενώ του '07 θέλει να μείνει ακόμα στο μπουκάλι. Όσον αφορά στα λευκά και εδώ ξεχωρίσαμε ένα κρασί με βάση το ξινόμαυρο (80%), με λίγο Chardonnay (20%). Επίσης καλή προσπάθεια και ενδιαφέρον blend. Μπράβο στα παιδιά προκειταί για αξιέπαινη προσπάθεια.

Αγκυροβολήσαμε στου κυρ Λευτέρη

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009. Στην Αττικήτα σύννεφα μαζεύονται και ξεσπάει νεροποντή. Απτόητοι κατηφορίζουμε στο κέντρο της Αθήνας. Η βροχή σταματάει, αλλά δε μπορούμε να αγκυροβολήσουμε στην ταράτσα με θέα την Ακρόπολη διότι όλα είναι βρεγμένα.
Βαρούλκο είναι ο μηχανισμός με τον οποίο γίνεται ο αγκυροβολισμός των αγκυρών. Από τις λιγοστές μου γνώσεις ιστιοπλοίας θυμάμαι ότι το λέγαμε και βίντσι.
Στις κάπως περισσότερες γνώσεις μου περί γαστρονομίας Βαρούλκο είναι το κορυφαίο εστιατόριο στο οποίο έχω γευματίσει.
Σαφώς και η εσωτερική αίθουσα δεν μπορεί να συγκριθεί με την ταράτσα, αλλά προσωπικά προτιμώ να απολάυσω φαγητό παρά να βλέπω τον αττικό ουρανό κάπου με μέτριο φαγητό.
Δε διαλέξαμε τι θα φάμε, παρά ο chef πρότεινε να τον αφήσουμε να δημιουργήσει αυτός τη σειρά των πιάτων μας. Ήμασταν υπάκουοι. Μόνο το κρασί διάλεξα, για το οποίο ο νεαρός οινοχόος συγκατάνευσε. Παρεπιπτόντως, η λίστα κρασιών ήταν μακροσκελής, με έμφαση στον ελληνικό αμπελώνα και μάλιστα τα κρασιά αναφέρονταν με βάση τη χρονολογία τους κα τιμολογούνταν ανάλογα. Οι τιμές δε ήταν τιμιότατες, πράγμα που μου δημιούργησε υπερθετικές εντυπώσεις. Το σωστό εστιατόριο δεν υπερτιμολογεί τα κρασιά του.
Πρώτο πιάτο: Καβουροσαλάτα με αφρό μανταρινιού και χόρτα θαλάσσας (κοινώς φύκια). Εντυπωσιακό, δροσερό και αρμονικά δεμένο (ακόμα και τα φύκια)
Δεύτερο πιάτο: Φιλέτα λιθρινιού παναρισμένα σε χωριάτικο ψωμί με προζύμι συνοδευμένα από πουρέ μελιτζάνας. Ο πήχυς είχε αρχίσει να ανεβαίνει επικινδύνως. Το πιάτο μύριζε θάλασσα, το ψάρι εξαιρετικό αλλά εντυπωσιάστηκα ακόμα περισσότερο από το πανάρισμα. Το προζύμι "ακουγόταν" κανονικά. Ο δε πουρές μελιτζάνας με έκανε να εξωθήσω από τη μνήμη μου το οποιοδήποτε μελιτζανοειδές κατασκεύασμα έχω γευτεί στο παρελθόν. Παρόλο που ήταν λείος σαν μετάξι, η κάπνα της μελιτζάνας ήταν πανταχού παρούσα και στην οσμή και στη γεύση. Στην άκρη του πιάτου υπήρχε και μια υποψία φραμπουάζ.
Τρίτο πιάτο: Καλαμάρι al pesto σε κρούστα πατάτας . Η κλιμάκωση συνεχίστηκε. Το καλαμάρι κομμένα σε μικρές λωρίδες ήταν γευστικότατο, ο πιπεράτος βασιλικός έδενε απίστευτα και δημιουργούσε έναν εκρηκτικό συνδυασμό.
Τέταρτο πιάτο: Κριθαρότο με καραβίδα και λάδι τρούφας, σβησμένο με μοσχάτο Λήμνου. Ζουμερό και η καραβίδα εξαιρετική. Νο comment.
Ενώ έχουμε σχεδόν χορτάσει, θα πρέπει να αντέξουμε το πέμπτο πιάτο. Το πιάτο που έχει κάνει τον κύριο Λευτέρη Λαζάρου διάσημο εντός και εκτός συνόρων. Πεσκανδρίτσα με πουρέ καπνιστής πατάτας και πράσινου μήλου σε σάλτσα από τοματίνια Σαντορίνης. Δε θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω λιγότερο από τέλειο. Θεωρώ ότι η γευστική κορύφωση είχε επιτευχθεί. Μαγεία.
Για επιδόρπιο ούτε λόγος.
Τα παραπάνω συνοδεύτηκαν από μια Μαλαγουζιά του κτήματος Καραδήμου από την Αταλάντη, χρονολογίας 2007. Μέτρια ένταση, μέτρια οξύτητα, αρωματική αλλά όχι με τα συνηθισμένα για Μαλαγουζια. Περισσότερο βοτανική θα τη χαρακτήριζα και σαφώς ιδιαίτερη. Πέρασμα από βαρέλι για τέσσερις μήνες. Πολύ καλή προσπάθεια από ένα άγνωστο για μένα κτήμα.
Το αστέρι Michelen πιστεύω ότι άκρως δικαίως έχει απονεμηθεί στο Βαρούλκο του κυρίου Λαζάρου.

CRETA NOBILE

Πρόσφατα μου δώρισαν ένα μπουκάλι κρασί, του οποίου αγνοούσα την ύπαρξη. Creta Nobile της Creta Olympias (Mediterra Οινοποιητική). Χρονολογίας 2004! Λευκό! Ήμουν σε τεράστια περιέργεια. Αν και είχα υποσχεθεί στο φίλο Γιώργο ότι θα το κρατήσω στο συντηρητή για να το πιούμε μαζί, μετά το πέρασμα περίπου τριών εβδομάδων έσπασαν οι αντοχές μου. Το χέρι άνοιξε το συντηρητή και το κρασί βρέθηκε στο ποτήρι.
Όλες οι αμφιβολίες μου κάμφθηκαν με τα πρώτα αρώματα. Αμφιβολίες για το κατά πόσο ένα λευκό ελληνικό κρασί μπορεί να διατηρηθεί 5 χρόνια. Κι όμως, το κρασί ήταν σε εξαιρετική κατάσταση, γεμάτο αρώματα καπνού και βανίλιας. Θα μπορούσα να πω ότι μυρίζοντας το ένιώθες τη ζέστη του ξύλου των βαρελιών Allier, που το είχαν φιλοξενήσει και το είχαν μεστώσει. Στο στόμα ήταν πλούσιο, ισορροπημένα λιπαρό, με ώριμα εσπεριδοειδή να κυριαρχούν. Θαυμάσια επίγευση διαρκείας που με καθήλωσε.
Ποικιλία Βηλάνα από Κρήτη και θερμοκρασία δοκιμής 12-14 βαθμούς, όπως και αναγράφεται στη φιάλη (τα πλούσια λευκά κάπου εκεί πίνονται όπως έχω καταλάβει). Προσωπικά μαγεύτηκα από αυτή την απροσδόκητη δοκιμή ενός κρασιού που δεν είχε υποπέσει ποτέ στην αντίληψη μου.
Τωρα ο Γιώργος θα πρέπει να βρεί κι άλλο κρασί για να μπορέσουμε να κάνουμε μαζί μια νέα δοκιμή.